رنگ مو شرابی بنفش روشن

رنگ مو شرابی بنفش روشن : بنابراین با دلی سنگین هزینه کلاه گیس و اردک را پرداخت و سپس با اندوه راهی خانه شد. او از ملاقات خود با آقای اسپریگ به جوآن نگفت. او فقط گفت که نتوانست دریک را پیدا کند. اما وقتی روزنامه منتشر شد، همه چیز را می دانست، زیرا این همان چیزی است که در صفحه اول نوشته شده بود.

مو : که کمی پایین تر از رودخانه زندگی می کرد، اما مرد کوچک این را نمی دانست. او فکر کرد که این یک اردک وحشی است، بنابراین ایستاد و با احتیاط نشانه گرفت. او فکر کرد: “می ترسم از اینجا نتوانم آن را بزنم.”[۱۳۳] بنابراین من فقط بر روی آن سنگ بزرگ در نهر پا می گذارم و از آنجا شلیک می کنم. پس روی سنگ رفت و دوباره اردک را نشانه گرفت و تفنگ را شلیک کرد.

رنگ مو شرابی بنفش روشن

رنگ مو شرابی بنفش روشن : پس کنار نهر نشست و شروع به تماشا کرد و قبل از اینکه بفهمد به خواب عمیقی فرو رفته بود. مدتی بعد با صدایی عجیب از خواب بیدار شد. “کواک، کواک، کواک!” در گوشش صدا کرد؛ و به بالا نگاه کرد، اردک کوچک زیبایی را دید که در جوی آب شنا می کرد و سرش را زیر آب می برد تا چیزی برای خوردن پیدا کند. اردک متعلق به جانی اسپریگ بود.

دقیقه بعد مرد کوچولو با سر در آب فرو رفت و نزدیک بود قبل از اینکه بتواند دوباره بیرون بیاید غرق شود. چون به تیراندازی عادت نداشت، اسلحه لگد زده بود، یا پس زده بود، و او را از سنگ گردی که در آن ایستاده بود، انداخته بود. هنگامی که او موفق شد به بانک برسد، از اینکه دید به اردک شلیک کرده است، بسیار خوشحال شد که در فاصله کوتاهی روی آب مرده بود.

مرد کوچولو چوب بلندی گرفت و در حالی که آن را دراز کرد، اردک مرده را به سمت ساحل کشید. سپس با خوشحالی به سمت خانه رفت تا جایزه را به همسرش نشان دهد. وقتی وارد خانه شد، گفت: “آنجا، جوآن، یک اردک کوچولو خوب برای شام ما هست. حالا فکر می کنی شوهرت نمی تواند شلیک کند؟” همسرش گفت: “اما فقط یک اردک وجود دارد.

مرد کوچولو با افتخار گفت: بله، البته می توانم به دیگری شلیک کنم. “شما آتش درست می کنید و قابلمه را می جوشانید و من به دنبال اردک دیگری می روم.” جوآن گفت: “این بار بهتر است به دریک شلیک کنید، زیرا دریک ها بزرگتر هستند.” او شروع به آتش زدن کرد و مرد کوچولو تفنگش را گرفت و به سمت نهر رفت. اما نه یک اردک[۱۳۴] آیا او نمی دید.

رنگ مو شرابی بنفش روشن : و نه هیچ، و بنابراین او مجبور شد بدون هیچ بازی به خانه بیاید. همسرش گفت: “پختن یک اردک فایده ای ندارد، بنابراین ما برای شام گوشت خوک و لوبیا می خوریم و من اردک کوچک را در آلونک آویزان می کنم. شاید فردا بتوانید یک دریک شلیک کنید. و سپس هر دو را با هم می‌پزیم.» بنابراین، آنها گوشت خوک و لوبیا می‌خوردند. و بعد از شام مرد کوچک دراز کشید تا چرت بزند.

در حالی که همسرش بیرون رفت تا به همسایه ها بگوید که او چه شکارچی بزرگی است. خبر به سرعت در شهر پخش شد و وقتی روزنامه عصر بیرون آمد، مرد کوچولو از دیدن این آیه که در آن چاپ شده بود بسیار عصبانی شد: مرد کوچکی بود و تفنگ کوچکی داشت و گلوله ها از سرب، سرب، سرب ساخته شده بودند. او به سمت نهر رفت و به اردک کوچکی شلیک کرد و گلوله درست از سر، سر، سرش گذشت.

او آن را به خانه نزد همسر خوبش جوآن برد، و به او آتشی دستور داد تا درست کند، درست کند، درست کند، در حالی که او به سمت نهر رفت که در آنجا به اردک کوچک شلیک کرد، و سعی کرد به دریک، دریک، دریک شلیک کند. مرد کوچولو که بسیار برانگیخته شده بود گفت: “فایده ای ندارد که آن را در روزنامه بگذارم.” فردا به آنها نشان خواهم داد که می توانم!” پس صبح روز بعد دوباره زود بیدار شد.

اسلحه او را گرفت و گلوله های سرب در آن پر کرد. سپس به همسرش گفت: “دریک چه شکلی است، عشق من؟” او پاسخ داد: “چرا، این بسیار شبیه یک اردک است، فقط دمش پیچ خورده و روی بالش قرمز است.” او پاسخ داد: “بسیار خوب، من در مدت کوتاهی برای شما یک دریک به خانه می آورم، و امروز برای شام چیزی بهتر از گوشت خوک و لوبیا خواهیم داشت.” وقتی به نهر رسید.

رنگ مو شرابی بنفش روشن : چیزی در چشم نبود، پس روی ساحل نشست تا تماشا کند و دوباره به خواب عمیقی فرو رفت. حالا جانی اسپریگ اردک کوچکش را از دست داده بود و می دانست که یکی به آن شلیک کرده است. بنابراین او فکر کرد امروز صبح به نهر می رود و مردی را که اردک را کشته بود تماشا می کند و او را مجبور می کند بهای خوبی برای آن بپردازد. جانی مرد بزرگی بود که سرش خیلی کچل بود.

بنابراین او یک کلاه گیس فرفری قرمز می پوشید تا طاسی خود را بپوشاند و او را جوان تر نشان دهد. وقتی به نهر رسید کسی را در اطراف ندید، و بنابراین در دسته ای از بوته ها پنهان شد. بعد از مدتی مرد کوچولو از خواب بیدار شد و در جستجوی دریک، کلاه گیس قرمز جانی را دید که از بالای بوته ها بیرون زده بود. او فکر کرد: “حتماً این دریک است.” و دقیقه بعد “بنگ!” اسلحه رفت و جانی اسپریگ فریاد بلندی کشید و از بوته ها بیرون پرید.

در مورد کلاه گیس زیبایش، دقیقاً از روی سرش شلیک شد و در ده یاردی خوب در آب رودخانه افتاد! [۱۳۶] “میخوای چیکار کنی؟” گریه کرد و مشتش را به طرف مرد کوچک تکان داد. جیمسون پاسخ داد: “چرا، من فقط به دریک شلیک می کردم.” “و من هم آن را زدم، زیرا آنجا در آب است.” “این کلاه گیس من است، قربان!” جانی اسپریگ گفت: “و تو باید هزینه آن را بپردازی، وگرنه من قانون بر تو خواهم داشت.

رنگ مو شرابی بنفش روشن : آیا تو همان مردی هستی که دیروز صبح اینجا به اردک شلیک کرد؟” مرد کوچولو با افتخار که به غیر از کلاه گیس به چیزی شلیک کرده است، پاسخ داد: “من هستم، آقا.” آقای اسپریگ گفت: “خب، شما باید هزینه آن را نیز بپردازید.” “چون مال من بود و من پول خواهم داشت وگرنه تو را به زندان خواهم انداخت!” مرد کوچولو نمی خواست به زندان برود.