نمونه رنگ موی بلوند

نمونه رنگ موی بلوند : نامه‌ای از دوستم دکتر فردریک ون ایدن، شاعر و رمان‌نویس هلندی دریافت کرده بودم که به من اطمینان می‌داد که او در کشوری متمدن زندگی می‌کند، جایی که با اعتراف به خیانت طلاق بدون ارائه مدرک صادر می‌شود.

رنگ مو : با توجه به اینکه زمانی که موفق به تحریف قانون یا شواهد می شوند مدت اقامت خود را در برزخ کاهش داده اند. از تمایل برخی افراد برای رهایی از ناهماهنگی زناشویی خودداری کنید. در این جنگل از جانوران درنده و مارهای سمی، من اکنون بدون سلاح و بدون محافظت راه می‌روم – با این اشتباه که از وکیلی که آقایی حساس و شریف بود استفاده کردم.

نمونه رنگ موی بلوند

نمونه رنگ موی بلوند : متهم نمی تواند اعتراف کند و هیچ یک از طرفین دعوا نمی توانند علیه دیگری شهادت دهند. علاوه بر این، اگر ظاهر شود که هر دو خواستار طلاق بوده یا رضایت خود را به طلاق داده اند، تبانی صورت می گیرد و طلاق انجام نمی شود. این قوانین توسط قضاتی اجرا می شود که تقریباً همیشه فاسد هستند، بسیاری از آنها علاوه بر این که در معرض خرافات کاتولیک قرار دارند.

دادگاه یک داور را برای رسیدگی به پرونده تعیین کرد و من با وکیل خود و شاهدانم در مقابل این داور حاضر شدم. همچنین طبق قانون، وکیل طرف مقابل ظاهر شد، و یک مسخره نمایشی جدی پخش شد. داور پرونده را به عنوان لقمه پیوند از دستگاه بدنام تامانی گرفته بود. من نمی دانم که آیا او بدخواه بود یا صرفاً نادان، اما ظاهراً در مورد این رسوایی بدنام کنجکاوی داشت و از من در مورد نگرش من نسبت به مسائل موجود سؤال کرد.

اینکه چگونه آنها را در نظر گرفته بودم و در مورد آنها چه کرده بودم. وکیل من اعتراض کرد که طبق قانون اجازه شهادت در مورد رفتار همسرم را نداشتم، اما داور اصرار داشت که باید به سؤالات او پاسخ دهم و از ترس عصبانیت او و احتمالاً برانگیختن شبهات او پاسخ دادم. طبق قانون مقرر شده بود که تمام این شهادت ها باید سری باشد و دارایی دادگاه باشد.

وکیل من و وکیل طرف مقابل از داور خواسته بودند ۱۱۱و از منشی دادگاه که قانون باید رعایت شود. اما وقتی گزارش داور تحویل داده شد، گزارش کامل آن و شهادت در همه روزنامه های نیویورک منتشر شد. وقتی وکیل من تحقیق کرد، معلوم شد که بیست و شش کارمند مختلف به آن اوراق دسترسی داشته اند و نمی توان تشخیص داد که کدام یک از بیست و شش نفر از روزنامه ها رشوه گرفته است.

همین بس که کل ماجرای ناپسند پیش دنیا پخش شد. من می گویم “زشت” – این از روی ضرورت بود، می فهمید. قانون طلاق ایالت نیویورک الزام می کند که به معنای واقعی کلمه چنین باشد. قانون ایجاب می‌کند که شاهدان باید چیزی را دیده باشند که می‌خواهد یک عمل فیزیکی خیانت را ثابت کند. و اگر آنها از پرداختن به جزئیات کوتاهی کنند.

داور آنها را وادار می کند که به جزئیات بپردازند – و سپس جزئیات به عنوان نکات خوشمزه توسط مجله های “زرد” ارائه می شود. یکی دو ماه در تعلیق و شرم منتظر ماندم تا اینکه بالاخره قاضی مرداد تصمیم خود را صادر کرد. داور در بازجویی از من در مورد اقدامات طرف مقابل و نگرش من به آن اشتباه کرده بود. بنابراین توصیه های داور پذیرفته نشد و باید داور دیگری تعیین شود و این مسخره جدی باید با بار دوم انجام شود.

نمونه رنگ موی بلوند : با علاقه ای گیج و مبهوت مشاهده کردم که داور خطاکار مجبور نیست پولی را که قانون مجبور کرده بود به عنوان سهم خود از “سوآگ” به او بدهم، به من بازگرداند. من باید یک داور دیگر و مجموعه جدیدی از هزینه های دادگاه را بپردازم و باید چندین ماه دیگر صبر کنم تا آرامش روحی و عزت نفسم به من بازگردد. داور دوم تعیین شد و مسخره بازی دوباره پخش شد.

این بار داور هیچ اشتباهی نمی کرد، از من سوالی نمی پرسید. او یک جنتلمن کارآفرین بود و کار را در کوتاه مدت انجام داد. او گزارش خود را با توصیه به اجابت درخواست من تسلیم کرد. و دوباره روزنامه ها داستان را دریافت کردند – البته حالا، این یک داستان کهنه بود، مردم از نام من خسته شده بودند. دوباره در عذابی از تعلیق منتظر ماندم تا اینکه یک قاضی کاتولیک رومی تصمیم اوت خود را صادر کرد.

به نظر می رسید که مدارک موجود در پرونده ناقص است. طرف مقابل با عکس شناسایی شده بود و این قابل قبول نبود. هم وکلای پرونده و هم داور اعلام کردند که سوابق بی شماری وجود دارد ۱۱۲برای عکس‌هایی که پذیرفته شده بودند، اما قاضی کاتولیک رومی گفت نه. او همچنین گفت که نشانه هایی از “تبانی” وجود دارد.

من نسبت به طرف مقابل در درگیری داخلی بیش از حد انسانی رفتار کرده بودم. ظاهراً وظیفه قانونی من این بود که مانند اتللو رفتار کنم یا همان کاری را که بستگان هلوئیز با آبلار کردند انجام دهم. البته منظور این تصمیم را فهمیدم. قاضی کاتولیک رومی این فرصت را پیدا کرده بود که بر روی بینی یک سوسیالیست بدنام قدم بگذارد و او از آن استفاده کرده بود.

وکیلم از من خواست که در مورد پرونده تجدید نظر کنم، اما صحبتی را که سه یا چهار سال قبل با جیمز بی دیل داشتم به یاد آوردم. دیل با پرداخت یک میلیون دلار برای سازماندهی استیل تراست، پردرآمدترین وکیل شرکتی در آمریکا بود. قبل از مرگ او قاضی دادگاه عالی نیوجرسی بود و من شبهای طولانی را در خانه او به گوش دادن به حکایاتش سپری کرده بودم.

یک نکته را به یاد آوردم: «بیست و دو قاضی دادگاه استیناف در ایالت نیویورک وجود دارد که فقط سه نفر از آنها صادق هستند. به هر یک از نوزده نفر دیگر می توانم بگویم، می دانم که شما مرد کی هستید. من می دانم چه کسی به شما پول داده است و چگونه به شما پول داده است.

نمونه رنگ موی بلوند : و هیچ یک از آنها نمی تواند اظهارات من را انکار کند.» با تأمل در این مورد، تصمیم گرفتم که دیگر از پولی که به سختی به دست آورده‌ام را برای جذابیت خرج نکنم – به ویژه که با انجام این کار می‌توانستم حریم خصوصی کمی را که قانون برای من حفظ کرده بود.

از دست بدهم. قانون ایجاب می‌کرد که در صورت درخواست تجدیدنظر، من باید برای چاپ مدارک موجود در پرونده هزینه کنم و برای همیشه به اموال عمومی تبدیل شوم!