جدیدترین رنگ مو عسلی

جدیدترین رنگ مو عسلی : آنها هرگز حتی یک خط را برای آسیب رساندن به منافع بسته بندان ارسال نکردند، به جز چند خطی که مربوط به جلسات کنگره بود، که نتوانستند کاملاً آن را سرکوب کنند. این تز این کتاب است که روزنامه‌های آمریکایی در مجموع منافع خصوصی را نشان می‌دهند نه منافع عمومی. اما مواردی وجود دارد که از این قاعده مستثنی شده است.

رنگ مو : که شاید بتوانند حداقل تعدادی از حقایق را به کمیسیون روزولت برسانند. در واقع، آنها قادر به انجام کار زیادی نبودند، زیرا در تمام مدت زیر سایه کارآگاهان بسته بندی بودند و هر کارگری می دانست که دیدن در نزدیکی اتاق های کمیسیون به قیمت کارش تمام می شود. دیدم که سوسیالیست های شیکاگو به شدت به این کمیسیون بی اعتماد هستند و من را به دلیل تلاش برای همکاری با آن مورد تمسخر قرار دادم.

جدیدترین رنگ مو عسلی

جدیدترین رنگ مو عسلی : در حال پیش رفت. ۴۰روزولت از من خواست که با کمیسیونش بروم. من خیلی مشغول این کار بودم، اما خانم الا ریو بلور، یک مدرس سوسیالیست، و همسرش را به عنوان نمایندگان خود فرستادم و هزینه را از جیب خودم پرداخت کردم. می‌دانستم که کارگرانی که به من اعتماد کرده‌اند، به آنها اعتماد خواهند کرد و فکر می‌کردند.

خبر آنچه در جریان بود به زودی در روزنامه های شیکاگو درز کرد. آنها قبلاً حملات وحشیانه ای را علیه “جنگل” منتشر کرده بودند. و بر من یکی از کاغذها – اسمش را فراموش کردم – اشاره کرده بود که کاملاً واضح است که من بیشتر از داخل فاحشه خانه های شیکاگو می دانم تا حیاط انبارها. این را در نقد کتاب می فهمید! من به این پاسخ گفتم که احتمالاً ممکن است.

سردبیر علاقه مند باشد که حقایق دقیق پرونده را بداند: من هفت هفته را با صبر و حوصله به بررسی هر گوشه حیاط انبار گذرانده بودم و هرگز در عمرم داخل فاحشه خانه نبودم. اکنون ارسال‌هایی از واشنگتن آغاز شد، به گونه‌ای که تحقیقات را به جای اینکه علیه کوله‌بران انجام شود، علیه من معطوف کند. سرانجام یک یا دو ستون از واشنگتن با امضای ریموند پترسون، سردبیر روزنامه، در «تریبون» ظاهر شد.

این پیام با جزئیات مشخص و دقیق بیان کرد که رئیس جمهور روزولت در حال انجام تحقیقات محرمانه در مورد حقیقت “جنگل” بود و قصد داشت یک نویسنده هولناک را محکوم کند و نابود کند. روزی که این داستان در منتشر شد، هفده تلگراف از دوستان در شیکاگو دریافت کردم! یکی از تلگراف ها اعلام کرد که نویسنده ارسال دوست شخصی روزولت است.

بنابراین، البته، من به طور قابل توجهی آشفته بودم، و یک روز را صرف کردم تا روزولت را از پرینستون با تلفن تماس بگیرم، دستاورد آسانی نبود. اول در جلسه کابینه بود، بعد ناهار بود، بعد به اسب سواری رفته بود. اما در نهایت، پس از گذراندن روزم در دفتر تلفن در پرینستون، صدای او را شنیدم و این همان چیزی بود.

جدیدترین رنگ مو عسلی : که او گفت: «آقا. ۴۱سینکلر، من بیشتر از شما در زندگی عمومی بودم و این نصیحت را به شما خواهم داد. اگر به آنچه روزنامه ها درباره شما می گویند دقت کنید، روزگار ناخوشایندی خواهید داشت.» بنابراین به خانه رفتم تا بخوابم. دفعه بعد که روزولت را دیدم او به من گفت که ریموند پترسون را ندیده است و چیزی در مورد نیت خود به کسی نگفته است.

نظر روزولت این بود: «نمی‌دانم پترسون چگونه می‌توانست چنین کاری انجام دهد». کمیسرها به واشنگتن برگشتند و من برای دیدن آنها پایین رفتم. آنها به طرز شگفت انگیزی صریح بودند. آنها همه آنچه را که دیده بودند و هر آنچه در گزارش خود به رئیس جمهور بود به من گفتند، و هیچ مهر اعتمادی به من ندادند. متوجه شدم که با افرادی سروکار دارم که خواهان تبلیغات هستند.

و درایت دنیوی کافی داشتم که بدانم بهتر است به این نکته اشاره نکنم، بلکه به سادگی ادامه دهم و کاری را انجام دهم که همه طرف های ذینفع می خواهند انجام شود. معلوم بود که این گزارش در دست رئیس جمهور است و او رؤسای کمیته های کشاورزی مجلس نمایندگان و سنا را احضار کرده بود و گزارش را به عنوان تهدیدی بالای سر آنها نگه می داشت تا آنها را مجبور به اصلاح قانون بازرسی گوشت فدرال کنند.

خبرنگاران روزنامه همه می دانستند که چه خبر است و دیوانه اخبار بودند. به مزرعه کوچکم در پرینستون برگشتم و یک چمدان پر از اسناد، نامه ها، سوگندنامه ها و گزارش های رسمی جمع کردم و به نیویورک آمدم و با دفاتر آسوشیتدپرس تماس گرفتم. اینجا یک حس نه تنها در سراسر کشور، بلکه بین المللی بود. اینجا تمام دنیا برای دریافت اخباری در مورد یک موضوع خاص که اهمیت عمومی بالایی دارد فریاد می زدند.

تحقیقاتی توسط رئیس جمهور ایالات متحده در مورد یکی از بزرگترین صنایع آمریکا انجام شده بود و من به طور ضمنی مأمور شده بودم که نتایج را برای عموم مردم که سلامت جسمانی آنها در خطر بود، به اطلاع عموم برسانم. من به انجمن بزرگ مطبوعات آمدم، سازمانی که در آن زمان حدود هفتصد روزنامه را نمایندگی می کرد.

جدیدترین رنگ مو عسلی : با میلیون ها خواننده، تشنه اخبار. آسوشیتدپرس کانال تاسیس شده ای بود که قرار بود اخبار از طریق آن جریان یابد. و در این بحران کانال ثابت کرد که یک دیوار بتنی است. می خواستم ضخامت دیوار را توصیف کنم، اما جلوی خودم را می گیرم و تعهدم را به یاد می آورم که حقایق را دقیق بگویم. من ضخامت این دیوار را نمی دانم.

زیرا هرگز نتوانسته ام آن را حفر کنم. فقط میدونم که ضخیمش ۴۲همانطور که تمام میلیون ها دلار از همه منافع شخصی آمریکا می تواند آن را بسازد. من ابتدا تلفن زدم و سپس نامه ای از طریق یک پیام رسان ویژه برای مقامات رسمی آسوشیتدپرس فرستادم، اما آنها مطلقاً هیچ ارتباطی با من و اخبار من نداشتند. نه تنها در آن روز، بلکه در تمام مبارزات انتخاباتی من علیه بیف تراست.