مدل رنگ مو دکلره روشن

مدل رنگ مو دکلره روشن : پیشاهنگان می دانستند که از کجا رد حزب جنگ متخاصم عبور کرده است، اما برف آن و همه مکان های دیدنی را پنهان کرده بود. و همچنان برف می بارید، تا زمانی که پس از راهپیمایی پانزده مایلی (که نیاز به تمام روز داشت) ستون به اردوگاه رفت، مانتوی سفید سرد هجده اینچ ضخامت داشت. “چطور است، جو؟ پاک شد، اینطور نیست؟» ژنرال را دعوت کرد.

رنگ مو : به عنوان یک دونده سریع و یک شوت خوب. اوسیج ها برای مسیر جنگی فورت هیز «دارو درست کرده بودند». کاوها داروی خود را در راه پایین درست کرده بودند. همه آنها به تفنگ های جدید اسپرینگفیلد مجهز بودند. و هفتاد و پنج دلار در ماه و هزینه ها پرداخت می شد. برای نشان دادن اینکه چگونه می‌توانند تیراندازی کنند، در آن عصر، اوسیج‌ها سوار بر اسب‌های جنگی‌شان از کنار چوبی رد شدند و به سمت آن شلیک کردند.

مدل رنگ مو دکلره روشن

مدل رنگ مو دکلره روشن : در طول جنگ داخلی، اوسیج ها به عنوان پیشاهنگ اتحادیه در دشت ها عمل می کردند. رئیس گروه یک پیرمرد قد بلند راست قامت به نام یا بیور کوچولو بود. رئیس دیگر ون تسی کی یا هارد روپ پیر بود که نسبتاً چاق بود و بسیار عاقل بود. از میان جنگجویان کوم لا مانچ یا تروتر معروف ترین آنها بود.

و هر تیری زده شد ستون شریدان در هنگام راهپیمایی خود از فورت هیس هوای وحشتناکی را گزارش کرد. کولاک یکی پس از دیگری به آنها حمله کرده بود. دشت ها پوشیده از برف بود. رودخانه آرکانزاس در فورت دوج غلیظ از یخ شناور بود. همین عصر، زمستان بر کمپ تدارکات نیز نازل شد. برف به شدت شروع به باریدن کرد. اما گروه سواره نظام هفتم در طوفان با شهوت به مقر شریدان حمله کرد.

به گروه خود افتخار می کردند. اودل این را گفت[۱۸۲] در ارتش بهترین بود این می تواند به خوبی سوار بر اسب به عنوان پیاده بازی کند. هرجا نیروها می رفتند، گروه هم می رفت. ژنرال کاستر به موسیقی علاقه داشت و معتقد بود که این موسیقی به نفع هنگ است. ژنرال کاستر در آن شب با ژنرال شریدان مشورت می کرد.

و در صبح به زودی مشخص شد که سواره نظام هفتم منتظر داوطلبان کانزاس نخواهد بود، بلکه بلافاصله علیه سرخپوستان شروع خواهد شد. ستون ژنرال شریدان، هنگام پایین آمدن از آرکانزاس، به دنباله جدیدی از یک حزب جنگی هندی که در حال حرکت به سمت شمال بود، برخورد کرده بود. سواره نظام هفتم باید این مسیر را به سمت عقب دنبال می کرد تا آنها را به روستا برساند.

ند شنید که ژنرالش دستورات را برای آجودان مویلان می خواند. آنها درست شبیه شریدان بودند، همانطور که می گفتند: برای حرکت به سمت جنوب، در جهت تپه‌های آنتلوپ، از آنجا به سمت رودخانه مقر زمستانی قبایل متخاصم. برای نابود کردن روستاها و اسبان خود. همه جنگجویان را بکشد یا به دار آویزد و همه زنان و کودکان را بازگرداند. برف همچنان به سرعت می بارید.

مدل رنگ مو دکلره روشن : اما هیچ کس اهمیتی نمی داد، و از همه مهمتر ژنرال کاستر. او به ژنرال شریدان گفته بود که تا بیست و چهار ساعت دیگر آماده حرکت خواهد بود. و او هم همینطور بود. تا شب، قطار واگن تدارکات سی روز تکمیل شده بود. فقط چند چادر مجاز بود. چمدان ها به پتو و مانتو کشیده شد. در ساعت سه بود. سربازان هفتم در برف و تاریکی فرو ریختند.

و در اصطبل ها و آشفتگی ها و حتی در تماس های تلفنی، جوک های مختلفی در مورد آنها انجام می شد. همه ناراحت بودند، اما هیچ کس شکایت نمی کرد. نگهبانان تا زانو در برف بودند. اسب ها می لرزیدند. آشپزها کار سختی برای پختن صبحانه داشتند. “این برای یک کمپین زمستانی چگونه است؟” از آجودان مویلان خواست که تقریباً از روی چکمه های سواره نظام خود می چرخید تا به چادر ستاد برود. “خوب! خوب!” ژنرال کاستر اعلام کرد که به بیرون نگاه می کند. “فقط همان چیزی که ما می خواهیم.” آجودان که پوشیده از برف بود، اطمینان داد: “خب، ما آن را دریافت کردیم.” ند فکر کرد، خواه ناخواه آنها خاموش بودند.

تازه روز بود که با شنیدن کلمه آجودان، “چکمه و زین” را دمید. یادداشت ها نه تنها سواره نظام را وارد عمل کردند، بلکه به نظر می رسید که تمام اردوگاه را بیدار می کند. زیرا چادرها را باز کردند و افسران و مردان پیاده نظام و داوطلبان سر خود را بیرون آوردند. ژنرال با تاخت به سمت چادر ژنرال شریدان رفت. «این تو هستی، کاستر؟ نظرت در مورد طوفان چیست؟» سخنان ژنرال شریدان به صورت گنگ اما ساده در ورقه های رانندگی منتشر شد.

“فقط، ژنرال،” خیلی سرزنده پاسخ داد: “فرفری پیر.” ما می توانیم حرکت کنیم اما هندی ها نمی توانند. من چیزی بهتر از یک هفته از این نمی خواهم. «خداحافظ، پیرمرد. مواظب خودت باش، ستوان تیلور از در چادرش صدا زد.[۱۸۴] یک دستیار، در حالی که ژنرال کاستر به عقب برگشت. ستوان تیلور که در لباس بزرگ بوفالویی پیچیده شده بود، شبیه یک رئیس به نظر می رسید. ژنرال برای او دست تکان داد.

مدل رنگ مو دکلره روشن : ند به صدا در آمد: «به اسب». سربازان، مه آلود در طوفان، آماده ایستاده بودند. “برای سوار شدن آماده شوید!” دستور فریاد زده شد “کوه! با چهار دست – درست است! For-r’d-مارش! در سرتاسر صف خیمه‌ها دست‌ها تکان می‌خوردند و صداها برای خوشبختی و خوش شانسی صدا می‌زدند.

همانطور که در ستون چهار نفره سواره نظام هفتم سواره نظام هفتم، یازده گروه، ۸۰۰ نفر، در برابر طوفان و سرخپوستان، در حال پیاده‌روی بودند. شجاعانه گروه را با نواختن “دختری که پشت سرم گذاشتم” فریاد زد. ژنرال کاستر یک کلاه گرد از خز گرگ با زبانه های گوش، دستکش های خزدار، و روی پاهایش کفش های گاومیش بزرگ با موهای داخل آن پوشیده بود. این سبک تله بود.

مانتو سواره نظام دو سینه اش بدنش را گرم نگه می داشت. کل فرمان بر اساس هر مدی که راحت باشد پوشیده شده بود. کالیفرنیا جو طبق معمول با کلاه کج و روم قدیمی اش که به شکل قاشق بسته شده بود، دستکش های بزرگی از پوست گاومیش بود و روی پاهایش کفش هایی مانند جنرال را پنهان می کرد. اوسیج‌ها که گرفته شده بودند.

در حالی که لباس‌های بوفالویی‌شان بالای سرشان، پشت سرشان بیرون زده بود، نشسته بودند. هارد روپ می لرزید و می لرزید و با ناراحتی زمزمه می کرد. “او چه می گوید؟” از عموم مترجم پرسید. [۱۸۵] مترجم توضیح داد: «او می‌گوید که تنها بودن در هوای سرد برای یک پیرمرد بد است، و برای گرم نگه داشتن کمرش، یک اسکوای شاین می‌گیرد».

مدل رنگ مو دکلره روشن : اما پیشاهنگان به زودی از شنوایی و دید خارج شدند. آنها قرار بود پیشروی کنند تا علامت را بخوانند و ستون را به محل کمپینگ بعدی، پانزده مایلی هدایت کنند. پس از آنها ستون طویل سربازان و اسب‌های پوشیده از برف را دنبال کردند و واگن‌های بار در عقب آن‌ها کار می‌کردند. پشت واگن ها یک سرباز به عنوان نگهبان سوار می شدند.