سالن زیبایی ونوسا رسولی

سالن زیبایی ونوسا رسولی : و این به ما فرصت می داد تا ده ساعت یا بیشتر قبل از غیبت شروع کنیم.» “خیلی خوب. من مخالفتی ندارم. این بهترین زمان برای سفر در هوای گرم است.» بر همین اساس، عصر چهارشنبه، این دو پسر عازم سفر خود شدند. نیک به طرز ماهرانه‌ای توانسته بود اطلاعاتی را که می‌خواست از مبلغ میسیونر استخراج کند.

رنگ مو : بدون اینکه شک او را برانگیزد. و آنها در جمع آوری انبوهی از آردهای رسیده، به اندازه ای که می توانستند در کوله پشتی خود حمل کنند، هیچ مشکلی نداشتند. آنها مراقب بودند که بیشتر از مقدار دقیق پودری که سهم خود را از باقیمانده آن می دانستند، مصرف نکنند.

سالن زیبایی ونوسا رسولی

سالن زیبایی ونوسا رسولی : فرانک همچنین چند خطی را خطاب به وارلی نوشت و در آن به او گفت که آنها اخیراً زندگی خود را چنان غیرقابل تحمل یافته اند که تصمیم گرفته اند به جای ادامه دادن به آن، از هر زحمت و خطری شهامت کنند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او التماس کرد که هیچ تلاشی برای تعقیب انجام نشود. زیرا در صورت سبقت گرفتن، آنها تصمیم مثبت گرفتند که از بازگشت به روستای باسوتو خودداری کنند.

در نهایت، او به ارنست اطمینان داد که اگر آنها موفق به رسیدن به کیپ تاون شوند، مراقبت خواهند کرد که فورا اقدامات لازم برای تضمین سفر امن او به آنجا انجام شود.

این دو پسر پس از گذاشتن این نامه روی میز، جایی که مطمئناً صبح روز بعد پیدا می‌شد، زیر نور مهتاب به راه افتادند و حدود پانزده یا شانزده مایل شب را با خیال راحت طی کردند و تا روز بعد. گرمای سوزان به آنها هشدار داد که زمان استراحت فرا رسیده است.

آنها یک یا دو ساعت پس از غروب خورشید دوباره شروع کردند و دوباره راه خود را در خلوت تقریباً ناگسستنی دنبال کردند، تا حدی با کمک قطب نما گیلبرت و تا حدی با یادآوری اطلاعات آقای دی والدن مسیر خود را دنبال کردند. روزهای زیادی گذشت، تا اینکه کل ذخیره آذوقه آنها تمام شد و آنها نتوانستند هر غذایی را که صحرا یا جنگل می‌توانست تجهیز کند، برای خود فراهم کنند.

اما در اینجا آنها برای اولین بار دریافتند که محاسبات آنها با شکست مواجه شده است. دشت هایی که آنها طی می کردند یا زباله های شن و ماسه خشکی بود، یا رشته های جنگلی که به وفور درهای هک و درهای کامل و میموزاها و گاه چنار و اقاقیا تولید می کردند، اما هیچ یک از درختان میوه ای که فکر می کردند پیدا نکرده بودند.

در پایان روز دوم، آنها موظف شدند مقداری از مهمات گرانبهای خود را برای شلیک به یک گوهر خرج کنند که در یکی از پیچ‌های جنگل به آنها رسید و آنها خوش شانس بودند که با گلوله اول زخمی کنند. شلیک کردند و با یک ثانیه کشتند. آنها با جمع آوری انبوهی از علف خشک و چوب، به کمک لیوان سوزان لاوی، که هدیه دکتر به فرانک بود.

آتشی روشن کردند و در آن قسمت قابل توجهی از گوشت گوهر را برشته کردند، و با آن یک غذای مقوی درست کردند و بقایای آن را در کوله پشتی خود ذخیره کردند. به این ترتیب مقدار قابل توجهی گوشت به دست آمد و برای دو یا سه روز آنها به اندازه کافی خوب بودند، به خصوص که بارانی بود که آب فراوانی به آنها می داد.

سالن زیبایی ونوسا رسولی : اما خط کشوری که آنها از آن عبور کردند مانند همیشه از وسایل حمایت از وجود بی‌ثمر بود و در حال حاضر به همان تنگنای قبلی فروکش کردند. در واقع، اکنون تا حدودی از وضعیت خود نگران شدند. آنها حساب کرده بودند که این سفر دو هفته ای تا سواحل گاریپ خواهد بود. اما آنها ده روز در مسیر خود بودند و تا آنجا که می توانستند محاسبه کنند.

نیمی از مسافت را طی نکرده بودند. هر یک از آنها فقط دو بار پودر باقی مانده بود، و بدیهی بود که اسلحه های آنها به تنهایی می تواند به عنوان تهیه غذا در کشوری که اکنون در آن سفر می کردند، حساب شود. وضعیت آنها با دو تلاش ناموفق که برای تیراندازی به یک گاومیش در روز پس از مصرف آخرین دسته از گوشت جمسبوک بدتر شد.

آنها در مسیر گله ای از گاومیش ها آمده بودند، که تصمیم گرفته بودند آن را دنبال کنند، و پس از ساعت ها تعقیب دقیق، در غروب آنقدر به گله نزدیک شده بودند که جرأت تیراندازی کنند.

اما، درست مانند نمونه قبلی، اگرچه حیوان مورد اصابت قرار گرفت و ممکن بود به شدت زخمی شود، سقوط نکرد، اما توانست با بقیه گله خود را ترک کند. “اوه، فرانک، سرنوشت ما چه خواهد شد؟” نیک در حالی که شاهد این اتفاق ناگوار بود فریاد زد.

اگر امشب از جایی غذا ندهیم، احساس می‌کنم باید از گرسنگی از بین بروم.» فرانک با خوشحالی گفت: «هرگز نگو بمیر، نیک. “اینجا را نگاه کن! این وحشی ضربه سختی خورده است.

من از آن مطمئن هستم. و من نیز کاملاً مطمئن هستم که او مدت زیادی دوام نخواهد آورد. فقط ببین چه خون زیادی پشت سرش گذاشته. آنها کاملاً کافی هستند تا ما را قادر سازند او را حتی با این نور ردیابی کنیم. ما علائم خونی را تا زمانی که او را پیدا کنیم دنبال می کنیم. حتی اگر شلیک دیگری لازم باشد، اگر به ما حمله شود.

باز هم یک بار برای ما باقی خواهد ماند. اگر گاومیش را بکشیم، برای مدت طولانی به ما غذا می‌دهد، و بعید است که کشور همچنان بدون میوه باقی بماند، همانطور که از زمانی که ما روستا را ترک کرده‌ایم.» نیک گفت: «خیلی خب، فرانک. “این بهترین راه برای مشاهده آن در همه رویدادها است. من فقط یک سوراخ در کمربندم ایجاد می‌کنم.

تا جلوی مشکلات شکمم را بگیرم و بعد از گاومیش می‌رویم. در هر صورت ممکن است ما نیز مانند هر اتفاق دیگری به این سمت برویم.» آنها بر همین اساس به راه افتادند و بدون مشکل به کمک ماه، مسیر گله را در سراسر دشت باز و تکه‌های بین‌الملل اسکراب برای دو یا سه ساعت دنبال کردند. آثار خون در تمام طول راه به اندازه کافی آشکار بود.

سالن زیبایی ونوسا رسولی : گاهی اوقات به صورت تکه های بزرگ، گویی حیوان زخمی به دلیل ضعف لحظه ای پشت بقیه ایستاده است. و دوباره فقط یک قطره اینجا و آنجا، گویی دوباره قدرت باقیمانده خود را برای سبقت گرفتن از گله اعمال کرده است.