سالن زیبایی صدف افسریه

سالن زیبایی صدف افسریه : یک غذاساز. بنابراین، برای مدتی نه شک و نه هشدار را برانگیخت و هتلداران از صمیم قلب از او استقبال کردند و همه چیز به آرامی پیش رفت. با این حال، به تدریج، او تمام لباس های مبدل را کنار گذاشت، زمین هایی را به قیمت های بالا خرید، و بدون سرخوشی شروع به ساختن “ویلاهای دریایی” روی آن کرد، با هر آنچه از نامش پیداست.

رنگ مو : او اکنون تمام مکان‌های مطلوب از گرفته تا را در اختیار دارد و مانند نیوپورت خود را با تمام امکانات تجملاتی احاطه کرده است. نتیجه این است که اگرچه دریا و آسمان و کوه و صخره تمام جذابیت خود را حفظ می کنند، مرزنشین دیگر خوشحال نیست. او می بیند که به یک موقعیت ثانویه سقوط کرده است. هنگامی که پیاده یا در تخته فروتن خود با کلبه مغرور در گاری سگ یا ویکتوریا روبرو می شود، شرمنده می شود.

سالن زیبایی صدف افسریه

سالن زیبایی صدف افسریه : او نه سگ دارد و نه اسب، در حالی که کلبه هر دو را دارد. او زمانی به ماندن در خانه رودیک یا لیمن افتخار می کرد. اکنون او شروع به شرمساری از آن می کند. او متوجه می‌شود که کلبه‌هایی که ساکنان دائمی هستند، جامعه‌ای برای خود دارند که در آن یا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد یا صرفاً یک بیگانه است.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او متوجه می شود که نام مرزی که زمانی مانند سوسن می پوشید، به اصطلاح حقارت تبدیل شده است. بدتر از همه، او خود را با طبقه پایین تر، که در بندر بار به عنوان “گردشگر” شناخته می شود، می بیند – که در جایی دیگر گردشگر نامیده می شود – که صد نفر روی بخاری ها با گردگیرهای کتانی می آیند و به زور شرایط مجبور می شوند ” انجام دهید” کوه صحرا در بیست و چهار ساعت، و بنابراین بدون شرم و بی شرمی وارد کار خود می شود.

بر روی چمن کلبه پرسه می زند، به پنجره هایش خیره می شود، حصارهایش را می شکند، و گاهی از او ناهار رایگان می خواهد. مسافر، البته، از بالا به این مرد نگاه می کند، اما وقتی هر دو در جاده یا در میدان هتل هستند، چگونه می توان آنها را متمایز کرد؟ نیستند و نمی توانند باشند. با این حال، بدتر از همه این است که مرزنشین متوجه می شود.

که کلبه برخی از پیاده روی های مورد علاقه اش را در بر گرفته است. او دیگر نمی تواند بدون تجاوز یا سرزده به آنها برسد. او فقط می‌تواند با غم‌انگیزی از بلندی‌های غبارآلود به نقاطی نگاه کند که احتمالاً روزی با دختری که اکنون همسرش است، یا منطق خرد شده با دوستان حرفه‌ای یا روحانی، که «رشد مکان» مدت‌هاست در آن‌ها «تکان داده» شده است.

پیش رانده به مزارع تازه و مراتع جدید. چیزی بسیار جالب و تأثیرگذار در مورد این کویرنشینان قدیمی کوهستانی دوره اول، وجود دارد که حتی قبل از بزرگ شدن هتل ها گریختند، و کلبه در بار هاربر برای آنها تقریبا غیرقابل تصور است.

آنها را در استراحتگاه های تابستانی توسعه نیافته در مکان های دور از دسترس در امتداد سواحل آمریکا، اغلب در کوه های آلپ یا در نروژ، یا در دریاچه های اسکاتلند، هنوز هم لطیف، ساده، و بی تکلف، و شاد، البته قدیمی تر می بینید.

و به طور کلی تنومند، اما با خاطرات کوه ها، صخره ها، و جزایر، غذای ضعیف، “که هیچ تفاوتی نداشت، زیرا هوا خوب بود”، همچنان مثل همیشه تازه، اما بدون ذره ای تلخ . آن‌ها زیاد سرگردان می‌شوند، اما هرچه سرگردان باشند، هیچ اقامتگاه تابستانی را پیدا نمی‌کنند که بتواند جذابیت خلیج فرانسوی یا کوه نیوپورت را برایشان داشته باشد.

و هیچ وسیله نقلیه‌ای که در روزهایی که می‌توانست آن‌ها را به اندازه تخته‌ای بدیع در قلبشان لمس کند، پیدا نمی‌کنند. فقط به عنوان یک لطف بزرگ استخدام شود. کلبه نیز هیچ محدودیتی برای ادعاهای خود در مورد قلمرو قائل نیست. سیاست او، ظاهراً سیاست قدیمی فاتح در همه جا، این است که به مرزنشین اجازه دهد.

سالن زیبایی صدف افسریه : از ساحل بالا برود و جذاب ترین استراحتگاه ها را کشف کند و به او اجازه دهد در روزنامه ها از آنها گزارش کند، در مورد آنها شعر بنویسد، صحنه رمان بسازد و در آنها بازی می کند، و سپس او را تعقیب کرده و او را از خاک ریشه کن کنید، اگر نه مزاحم. این که او اقامتگاهی را برای چشم بسیار زیباتر از مرزنشین می کند، قابل انکار نیست.

او آن را با خانه های زیبا می پوشاند. او مراتع نازک و زرد رنگ را به چمنزارهای صاف و سبز تبدیل می کند. شکاف های سنگ را پر از گل می کند. او غذای بهتر و لباس‌های شیک‌تر و جدیدترین طفره‌ها در لوله‌کشی را معرفی می‌کند. اما این چیزها فقط برای عده معدودی هستند – در واقع، افراد بسیار کمی. منطقه ای که از صد مرزنشین شاد پشتیبانی می کند.

تنها یک کلبه را به کمال می رساند. علاوه بر این، غیرممکن است، مهم نیست که کشور چقدر شکوفا شود، که همه آمریکایی‌هایی که در تابستان شهر را ترک می‌کنند، با هر تلاشی خانه‌نشین شوند. انبوه آنها باید همیشه مرزنشین باشند و مرزنشین بمانند، و ما به کلبه نشینان هشدار می دهیم که ممکن است فشار دادن بیش از حد آنها خطرناک و دور از حد باشد.

خیلی دورتر به سمت شرق یا شمال در ساحل، آنها بدون مقابله با جفاگران خود نمی روند. آنها با سواحل لابرادور یا گرینلند، مهم نیست که فصل چقدر گرم باشد، تحمل نمی کنند.

بقای شایسته‌ترین قانون بزرگی است و در دنیای حیوانات شگفت‌انگیز بوده است، اما باید به خاطر داشت که در روزگار ما باید تابع آن قانون اخلاقی بزرگ‌تر باشد.

که ضعف را به برج دفاعی قوی تبدیل می‌کند. آینده در تمام مکان‌های پیشرو در ساحل ما، در حقیقت، متعلق به کوتاجر است و مقاومت در برابر او واقعاً بی‌فایده است.

سالن زیبایی صدف افسریه : راهپیمایی او در امتداد سواحل آمریکا تقریباً به اندازه انبوهی از انبوهی است که از دشت های سکا برای سرنگونی امپراتوری روم بیرون آمدند. او بدون عجله در تمام «سایت‌های انتخاب» با آرامش و ندامت مردی که می‌داند فردا مال اوست، حرکت می‌کند.

او دو نیروی عظیم در پشت خود دارد که هیچ مرزی نمی تواند در برابر آنها بایستد. یکی اشتیاق فزاینده، یا مد، اگر کسی دوست داشته باشد، آمریکایی ها برای زندگی در خانه های خود، تابستان و زمستان است.