سالن آرایش گل رز

سالن آرایش گل رز : و با لبخندی روی صورت سفیدش گفت: «بیشتر، لطفاً بیشتر، خیلی از آنها! عاشقشم!’ «بنابراین آواز خواندم تا اینکه مثل یک کلاغ خشن شدم و جانی همه آن را مانند آب نوشید. وقت خود را با سرش نگه داشت، وقتی به او «راهپیمایی از طریق جورجیا» را دادم مهر زدم، و در گروه کر «قرمز، سفید و آبی» به شدت تند تند زدم.

رنگ مو : دیدن اینکه او چقدر از این کار لذت می برد بسیار دوست داشتنی بود، و من بسیار خوشحال شدم که صدایی برای تسکین آن نوزادان بیچاره داشتم. وقتی می‌بایست بروم، او گریه می‌کرد و آنقدر قلبم را تحت تأثیر قرار می‌داد که همه چیز را درباره او پرسیدم و تصمیم گرفتم او را به مدرسه نابینایان به عنوان تنها جایی که می‌توان در آن آموزش داد و خوشحال کرد.

سالن آرایش گل رز

سالن آرایش گل رز : برسانم.» لیزی، روزی که تو را دیدم، فکر می‌کردم که تو آنجا مقید شده‌ای. ماریون فریاد زد. من واقعاً احساس احترام می‌کردم، زیرا اگر جانی نمی‌توانست به آنجا برود، بدجوری می‌رفت. خوشبختانه او ده ساله بود و خانم راسل عزیز به من کمک کرد و آن افراد خوب با اینکه شلوغ بودند او را به خانه بردند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

آقای پارپاتارگس مهربان گفت: «ما نمی‌توانیم یکی را دور کنیم. “پس پسر من در آنجا به اندازه یک پادشاه با جفت های کوچکش خوشحال است و انواع درس های مفید و بازی های زیبا را یاد می گیرد. او به خوبی در خاک رس مدل سازی می کند.

در اینجا یکی از کارهای کوچک اوست. آیا می توانید بدون چشم نیز این کار را انجام دهید؟» و لیزی با افتخار یک گلابی بسیار یک طرفه با نی بلند برای ساقه تولید کرد. “من انتظار ندارم که او هرگز مجسمه ساز شود، اما امیدوارم او کاری را با موسیقی انجام دهد که آن را خیلی دوست دارد، و در حال حاضر بسیار زیرکانه از یک فیف دور می کند.

هدیه‌اش هر چه ثابت کند، اگر زنده بماند، به او یاد می‌دهند که مردی مفید و مستقل باشد، نه یک بار درمانده، و نه موجودی بدبخت که تنها در تاریکی نشسته است. من نسبت به پسرانم بسیار خوشحالم و از اینکه می بینم چقدر خوب با آنها رفتار می کنم متعجبم. من سال آینده بیشتر به دنبال آن خواهم بود.

زیرا واقعاً فکر می‌کنم که از این طریق هدیه‌ای دارم، اگرچه انتظارش را ندارید، زیرا من هیچ برادری ندارم و همیشه پسرهای شیک و شیکی داشتم. دختران از کشف قدرت های خود توسط لیزی بسیار سرگرم شدند، زیرا او دختری باشکوه بود که هرگز به خرافات نمی پرداخت، بلکه برای موسیقی خود زندگی می کرد.

اکنون آشکار بود که او کلید باز کردن قفل قلب های کودکانه را پیدا کرده بود، و در حال یادگیری استفاده از آن بود. گلابی چاق را مانند نوشیدنی دور می زدند و مورد تحسین و ستایش قرار می گرفت و هیچ انتقاد شدیدی نداشت. و هنگامی که به سلامت به صاحب غرور خود بازگردانده شد، آیدا داستان خود را با لحنی پر جنب و جوش آغاز کرد.

سالن آرایش گل رز : منتظر کارم بودم و یک روز بارانی از پله‌های زیرزمین ما به شکل یک چتر بزرگ که یک جفت چکمه کوچک زیر آن قرار داشت، پایین آمد. زوزه‌ای ملایم مرا مجبور کرد تا در را باز کنم، زیرا هنگام ناهار در اتاق غذاخوری تنها بودم و تقریباً آبی بودم زیرا نمی‌توانستم برای دیدن الا بروم. دختر بسیار کوچکی دراز کشیده بود و سرش را در گودالی در پای پله‌ها انداخته بود.

چکمه‌ها در هوا تکان می‌خورد، و چتر مانند پرنده‌ای سبز رنگ روی او می‌چرخد. “آیا صدمه دیده ای، فرزند؟” گفتم من مایت با خونسردی گفت: «نه، خانم، من از شما متشکرم. “آیا برای التماس آمدی؟” من پرسیدم. «نه، خانم، من برای چیزهایی که خانم گروور برای ما داشت، آمدم. او به من گفت. من التماس نمی کنم. و با وقار و وقار، چیز خیساندنی برخاست.

بنابراین از او خواستم که بنشیند و دویدم تا با خانم گروور تماس بگیرم. درست در آن زمان او با پدربزرگ مشغول بود، و وقتی به ناهار برگشتم، خانمم با دستانش روی هم نشسته بود، در حالی که چکمه‌های قدیمی‌اش از روی صندلی آویزان می‌شد، آب از انگشتانش می‌چکید و بزرگ‌ترین چشم‌های آبی من بود.

تا به حال اره ثابت روی کیک و پرتقال روی میز. من یک قطعه به او دادم و او با هیجان آهی کشید، اما فقط آن را برداشت تا اینکه پرسیدم آیا آن را دوست ندارد. “اوه بله، من، زیبا است! فقط من آرزو داشتم که می توانستم آن را به Caddy و Tot ببرم، اگر شما اشکالی نداشتید. آنها هرگز در تمام زندگی خود یخ زدگی نداشتند.

و من یک بار این کار را کردم. «البته من سبد کوچکی از کیک، پرتقال و انجیر گذاشتم، و در حالی که لوتی مهمانی می‌گرفت، با هم صحبت کردیم. متوجه شدم که مادرشان تمام روز را در رستورانی در نزدیکی ایستگاه آلبانی ظرف می شست و سه کودک را در اتاقی که در خیابان بری دارند تنها گذاشت.

به آن بیچاره فکر کن که صبح‌های زمستانی قبل از روشنایی خاموش می‌شود تا تمام روز روی ظروف وحشتناک بایستد، و آن سه تکه بچه تنها تا شب! گاهی آتش می‌گرفتند و وقتی نبودند در رختخواب می‌ماندند. غذای شکسته و چهار دلار در هفته تمام چیزی بود که زن به دست آورد و آنها سعی کردند با آن زندگی کنند.

خانم گروور خوب تابستان گذشته از یک روح فقیر در نزدیکی خیابان بری پرستاری می کرد و عادت داشت سه چیز کوچک را در خیابان ها ببیند که هیچ کس از آنها مراقبت نمی کند. «لوتی نه ساله است، اگرچه حدوداً شش سال به نظر می رسد، اما به اندازه اکثر دختران چهارده ساله است و به قول خودش از «نوزادان» به خوبی مراقبت می کند.

خانم گروور به دیدن آنها رفت و اگرچه موجودی سخت کوش بود، اما تمام تلاشش را برایشان کرد. در این زمستان او زمان زیادی برای خیاطی دارد، زیرا بابابزرگ به جز شب و صبح نیازی به انجام کاری برای او ندارد.

سالن آرایش گل رز : و آن زن مهربان پول خود را خرج کرد و فلانل گرم و پنبه و چیزهای دیگر گرفت و برای هر بچه کت و شلوار خوبی درست کرد. لاتی برای مال او آمده بود، و وقتی بسته در بغلش بود.