سالن زیبایی پروشات شهرک غرب

سالن زیبایی پروشات شهرک غرب : زیرا همه آنها – تک تک بطری های آنها – در جلسه مصرف شد. اما از سیگارهایی که حقایق عجیب داستان من در مورد آنها خوشه می شود، در پایان جلسه یک دوجین باقی ماند.

رنگ مو : صبح روز بعد من و خانواده ام برای استراحت یک ماهه در کوهستان حرکت کردیم. در عجله خروج از خانه، و نگرانی از مراقبت از سه کودک و چهار برابر بیشتر صندوق عقب، از گنجاندن سیگارها در موانع خود غافل شدم و آنها را در جعبه باز شده روی میز کتابخانه ام گذاشتم. بی احتیاطی از من بود، بدون شک، اما اتفاق مهمی بود.

سالن زیبایی پروشات شهرک غرب

سالن زیبایی پروشات شهرک غرب : این تعجب آور است، با توجه به اینکه ما تقریباً شش نفر حضور داشتیم، اما واقعیت دارد. بیست و چهار بر اساس شمارش واقعی باقی مانده بود که آخرین مهمان مرا ترک کرد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

همانطور که دنباله آن نشان می دهد. اتفاقات اقامت در تپه ها امری عادی بود، اما در زمان غیبت من از خانه اتفاقات عجیبی در آنجا می افتاد، همانطور که پس از بازگشت متوجه شدم. این مکان به عهده بارنی اورورک گذاشته شده بود، که به محض ورود من به من اطمینان داد.

که همه چیز درست است و من تشکر کردم و به او پول دادم. “یک دقیقه صبر کن، بارنی،” در حالی که او برگشت تا من را ترک کند، گفتم. “من برات سیگار دارم.” ممکن است اتفاقاً اشاره کنم که در گذشته با رفتار دوستانه و اجتماعی با بارنی، روابط بسیار خوبی را با کارش حفظ کرده بودم، اما، در کمال تعجب، در این موقعیت، او از پیشرفت خودداری کرد.

وقتی متوجه شد که سیگار را ترک کرده است، صورتش بسیار قرمز شد. من گفتم: “خب، به هر حال یک دقیقه صبر کن.” و رفتم سر میز تا برای خودم سیگار بیارم. جعبه خالی بود! فوراً سوء ظنی که بدون شک در ذهن خواننده جرقه زده بود در ذهن من جرقه زد – بارنی وسوسه شده بود و سقوط کرده بود. رژگونه‌اش را به یاد آوردم.

و همان لحظه متوجه شدم که در تمام تجربیات گسترده‌ام با مردان استخدام‌شده در گذشته، هرگز یک رژگونه ندیده بودم. قضیه روشن بود. سیگارهای من برای کمک به بارنی در تابستان گرم رفته بودند. “خب، من اعلام می کنم!” من گریه کردم، ناگهان به سمت او چرخیدم. بارنی، وقتی رفتم، سیگارهای زیادی اینجا گذاشتم.

بارنی که اکنون سفید و سفت شده بود، گفت: “می دانم که این کار را کردی، متأسفم.” “من خودم آنها را دیدم، متأسفم. بیست و چهار نفر از آنها بودند.” “شمارشون کردی، نه؟” با ابروهایم بالا انداختم که برای کسانی که مرا می شناسند تصور سوء ظن را می رساند. در غیاب شما من مسئول همه چیز اینجا بودم، و صبح که می‌خواهید.

سریع از وسایل جابه‌جایی استفاده کردم. “اینطور بود، متأسفم، و سگهای بیست و چهار ساله آنجا در جعبه برای چشمان من دراز کشیده بودند.” “و چگونه برای حذف این وسایل قابل جابجایی، همانطور که شما آنها را بارنی می نامید، توضیح می دهید؟” با سردی نگاهش کردم. دید که به او مشکوک شده است و سرش به هم خورد.

اما در یک لحظه خودش را جمع کرد. او با خونسردی گفت: “من انتظار سوال را داشتم، متأسفم، و من پاسخم را آماده کرده ام. من با پوزخندی بد سرکوب شده گفتم: “بی شک.” “و توسط چه کسی؟ گربه؟” با تحقیر شانه هایم اضافه کردم. پاسخ او بر من غلبه کرد، بسیار ساده، مستقیم و غیرمنتظره بود.

بعد از رفتنت، دو روز فرایدی بود، حدود ساعت نه شب در خیابان ناآرام شدم، و جنگیدم تا اینجا بیایم و ببینم همه چیز درست است یا نه. من همسر سز اوت نسبت به من احمق است، متأسفم، و من ممکن است چنین احساسی داشته باشم، اما نمی توانم از سرم بیرون بیایم که چیزی اشتباه است. “شما همه چیز را امن قفل کردید.

سالن زیبایی پروشات شهرک غرب : وقتی رفتید؟” سز او من همیشه این کار را انجام می دهم. او گفت: «لاغر یک هوس است. “”نه” من. “Ut یک گناه است. اگر بود، همان طور که می خواستی”؛ این چیزی است که من فکر می کنم، متأسفانه دوست دارم، و من می ترسم. “ساعت غر زدن من اینجا. “من پیاده روی کردم، متأسفم، زیر همه چیز ساکت بود.

من سختی ها را پشت سر گذاشتم. به عنوان یک سیاستمدار کاملاً محکم. متأسفم، لمب اوت بود، اما ناگهان، در حالی که می خواستم دوباره به خانه برگردم، سموک زدم!» “آتش؟” با هیجان گریه کردم بارنی گفت: “گفتم شوموک، متاسفم.” “آیا دود شامل آتش نمی شود؟” تقاضا کردم. بارنی گفت: “گاهی اوقات.” “نباید منظور شما یک من شمرده سگیار بود.” “آه” مشاهده کردم. “خوشحالم که به اصل مطلب رسیدی.

ادامه بده. تفاوت وجود دارد . ” بارنی با خوشرویی گفت: “این وجود دارد.” “این اسموک، همانطور که من می گویم، سگیار شاموک بود، بنابراین من با احتیاط از پله های پشتی دست می زنم و در کنار کتابخانه گوش می دهم. همه آرام مثل یک بره. ظاهری لاغر و جسور، وارد اتاق می شوم و تقریباً پایین می آیم. با ترسی که در عرض یک دقیقه به خودم دارم.

اتاق مثل یک کلاه بیاور تاریک بود، متأسفم، اما در فاصله‌های مختلف روی صندلی‌ها شش گلوله قرمز کوچک از فوار دیده می‌شد!» “بارنی!” گریه کردم. او گفت: “درست، متاسفم.” “و توبکی شوموک رول کردن” تا زمانی که “آیا” نباید در یک فروشگاه سگیار غوغایی وجود داشته باشد! در سراسر اتاق می‌پیچد، دکمه برقی را لمس می‌کند.

هر جت گاز روی شعله‌ها روشن می‌شود!» با تمسخر گفتم: “این عجول بود، بارنی.” او به طرز چشمگیری گفت: «متاسفم، این در ذات شما بود. “و دیدی چی؟” من پرس و جو کردم، خیلی بی تاب شدم.

سالن زیبایی پروشات شهرک غرب : بارنی لب هایش را محکم فشرد و گفت: «متاسفم، چیزی که امیدوارم نیور دوباره ببیند.» ” شش صندلی پوچ، متأسفم، شش سگی که از صدای بلند مثل دهان یک مرد بلند می‌شوند.