سالن آرایش و زیبایی

سالن آرایش و زیبایی : دستان دوستم هنری لاوی (همان کسی که در زمان شروع کار من را در دست داشت). فهمیدم که او در حال شروع این ماه است و فقط منتظر است تا من برایش وسیله ای بفرستم. مایلم که اصل این نامه را از طریق دوستم هنری لاوی به همسرم برسانید و او در اسرع وقت به من مراجعه کند. دوست دارم همسرم تا اولین فرصت چند خط برایم بنویسد.

رنگ مو : او می تواند در فیلادلفیا، ۳۱ خیابان پنجم شمالی برای شما بنویسد. مایلم محبت خود را برای شما و خانواده تان ارسال کنم و از شما می خواهم که با کمترین تاخیر ممکن در مراقبت از هیرام ویلسون به این نامه پاسخ دهید. با احترام من می خواهم دوستم هنری لاوی همسرم را مستقیماً به فیلادلفیا بفرستد. به خاطر نداشتن وسیله توقف نکنم.

سالن آرایش و زیبایی

سالن آرایش و زیبایی : زیرا وسایل را به دوستم ارسال خواهم کرد. عشق من به پدر و مادرم، دوستم لاوی و همه دوستان جویای من. اگر نوشتن را راحت نمی‌بینید، لطفاً این را با قایق فوروارد کنید. چهار ورود. شارلوت و هریت در عزاداری عمیق فرار می کنند – استاد در همان ماشین برای آنها شکار می کند، آنها را می بیند، اما آنها را نمی شناسد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

یک حالت احساسی بسیار مضطرب در کمیته فعال در فیلادلفیا وجود داشت. در طول بیست و چهار ساعت، چهار نفر از مناطق مختلف وارد شده بودند. شرایط مربوط به فرار هر یک از طرفین، که بسیار غیرعادی بود، به ندرت دلی پس از سال‌ها تلاش سخت برای حمایت دیگران، یوغ چنان بر دوش ایلیا فشار آورد که دیگر نتوانست زندگی برده‌ای را تحمل کند.

به امید رهایی از اسارت خود، با مدیریت ماهرانه و ذهنی مصمم، که اکثر مردان مصمم و متفکر هنگام انجام اهداف بزرگ از آن استفاده می کنند، برای به دست آوردن آزادی خود دست به تدبیر زد. برای اثبات صداقت الیجا، آگهی آقای RJ مسیحیان در اینجا ارائه شده است، همانطور که از یک مقاله ریچموند گرفته شده است.

موهایش پرپشت است و ظاهری بسیار ملایم دارد. او قرار است راه خود را به سمت شمال طی کند. پاداش فوق در صورت تحویل در کارخانه من پرداخت می شود. رو J. مسیحیان. شما ۲۱-ts. از دوران طفولیت تا ساعت فرارش، حتی یک دم از هوای آزاد به او اجازه نفس کشیدن داده نشده بود.

او ابتدا متعلق به خانم کارولین جانسون بود، «بیوه ای خسیس، صاحب حدود پنجاه برده و یکی از اعضای کلیسای دکتر پلامر». ایلیا، در هنگام مرگ، به پسرش، سرگرد جانسون، که در خدمت ایالات متحده بود، وصیت شد. ایلیا از او به عنوان “مردی مطلوب” یاد کرد، اما افزود: “ترجیح می‌دهم آزاد باشم.

معتقدم که می‌توانم بهتر از او یا هر کس دیگری با خودم رفتار کنم.” در نوزده سال گذشته او گاهی به عنوان پیشخدمت، گاهی در یک کارخانه تنباکو و برای پنج سال در معادن زغال سنگ استخدام شده بود . در معادن با او بسیار وحشیانه رفتار شد، اما در کارخانه تنباکو کورنلیوس هال، رنجی که او باید متحمل شود تقریبا باورنکردنی به نظر می رسد.

سالن آرایش و زیبایی : بیچاره، با زخم هایی که بر شخصش وارد شده بود و جدیت غیرقابل انکار رفتارش، فقط باید دیده شود و شنیده شود تا ناباورترین ها از حقیقت داستانش راضی شوند. به دلیل امتناع از شلاق زدن، یک بار در کارخانه هال، ناظر، با عصبانیت، «یک چماق هیکوری برداشت» و سرش را «از هر طرف باز» گذاشت. او که غلبه و مجروح شده بود.

برهنه شد و مجبور شد سیصد ضربه شلاق بزند، که به معنای واقعی کلمه از سر تا پا مذموم شد. به مدت شش ماه پس از آن، او را “خوابانده بودند.” سال گذشته او برای “صد و هشتاد دلار” استخدام شد که از این مبلغ “فقط پنج دلار دریافت کرد.” امسال «صد و نود دلار» آورد. تا زمانی که فرار کرد، “دو دلار” و وعده “بیشتر در کریسمس” دریافت کرده بود.

برادران و خواهران چپ، همه از راه فرار او ناآگاه بودند. مورد بعدی که توسط ایلیا به ارمغان می‌آید خود گویای آن است، و بدون شک برای برخی از خوانندگان ما که نسبت به کاربرد جمهوری‌خواهان در «سرزمین آزادگان» ناآگاه هستند، جالب خواهد بود. ریچموند، ۳ ژوئیه، ۱۸۵۷. به ایلیا حامل اجازه دهید.

به مدت یک ماه، تا ساعت ۱۱ شب، به کارخانه من، به فردریک ویلیامز، در والی، رفت و آمد کند طبق معمول، کمیته هوشیاری به الیجا کمک کرد و او را به کانادا فرستاد و از آنجا به شرح زیر نوشت: تورنتو، کانادا غربی، ۲۸ ژوئیه. دوست عزیز با احترام به انسانیت و نجابت شما، اکنون قلم خود را در دست گرفته تا سلامتی خود را به شما اطلاع دهم.

من در این زمان از نسبت معقولی از سلامتی برخوردار هستم و امیدوارم وقتی این چند خط به دست شما برسد، شما و خانواده شما را پیدا کنند.

همان آقای عزیزی که من در تورنتو هستم و در شعبه اول کسب و کار خود با تعدادی از دوستانم کار می کنم. می‌خواهم آن‌ها را به تورنتو نزد آقای توهارتز در خیابان ادوارد بفرستید.

سالن آرایش و زیبایی : چیزی که در مورد آن صحبت کردم، لباس‌های من است که از ریچموند ویرجینیا آمده‌ام و انتظار دارم وسایلم به شما برسد. بنابراین وقتی آنها نزد شما آمدند، آنها را به خیابان ادوارد جسی توهارت شماره ۴۳ خواهید فرستاد. باید با گفتن اینکه در حال حاضر چیز دیگری ندارم، پایان دهم.