سالن زیبایی لارا

سالن زیبایی لارا : سپس، اواخر عصر سه شنبه، یک سیم از او در دفتر دریافت کردم: “لطفاً فردا – ناهار – به همپستد بیایید. مهم است.” بروس در یکی از آن خانه های سه طبقه قدیمی در سمت راست بالای تپه هاورستاک زندگی می کند.

رنگ مو : انتظار دارم اگر تا به حال در این مسیر بوده اید آنها را بشناسید. با بالکن‌ها، پنجره‌های بلند، و جلویی‌های پوشیده از خزنده، عقب‌نشینی از جاده، به نظر می‌رسد که از شکوه جدید آجر قرمزی که به‌تدریج آن‌ها را در برگرفته است، با نوعی ترس و وحشت فروکش می‌کنند. هیث ویو، انتهای آن، جایی است که بروس در آن پاتوق می کند.

سالن زیبایی لارا

سالن زیبایی لارا : این متعلق به یک گروهبان سابق پلیس و همسرش به نام جونز است و بروس کل دو طبقه بالا را دارد. آنها او را خیلی راحت می کنند، اما من اغلب فکر می کنم که چرا او یک آپارتمان نمی گیرد. او می گوید به این دلیل است که خانم جونز تنها زنی در لندن است که می تواند املت قارچ بپزد. وقتی زنگ را زدم صاحب این استعداد بی نظیر خودش در را باز کرد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او یک زن قد بلند و خوش قیافه حدوداً چهل ساله است، با آن رفتار قاطع و محترمانه ای که این روزها اغلب آنها را نمی بینید. او گفت: بله، آقای بروس داخل بود و منتظر من بود. آیا مستقیماً می روم بالا؟ بروس آمدن من را شنید و در را باز کرد. او به تازگی از روی میزش که پر از کاغذها و بسته های اسنادی بود که با نوار قرمز بسته شده بود، بلند شده بود.

او برافروخته و کمی هیجان زده به نظر می رسید. گفت: بیا داخل. “من تازه داشتم می ترسیدم که نتوانی حضور پیدا کنی.” کتم را کنار زدم و به دنبال او وارد اتاق شدم. گفتم: «نمی‌توانستم از چنین سیم کوبنده‌ای غافل شوم. “چی شده؟ به ثروت رسیدی؟” او به طرز عجیبی خندید، و درست در همان لحظه خانم جونز وارد شد و شروع به گذاشتن میز برای ناهار کرد.

به محض اینکه او دوباره پایین رفت، بروس به طرف شومینه رفت و سیگارش را در توری انداخت. ناگهان گفت: من پولی نگرفتم. پیرمرد هر سانتی که داشت به ریردون، مردی که کتاب سفرهایش را منتشر کرد، گذاشت. گفتم: «باید با اراده مخالفت کنم. “نویسنده ای که پول را به ناشری واگذار می کند.

بروس برای لحظه ای در سکوت گوشش را خاراند. او در نهایت گفت: “اما من چیز دیگری دارم.” سپس به سمت میزش رفت، کشو را باز کرد و یک شی کوچک سبز تیره بیرون آورد. “از این چه درست می کنی؟” گفت و به من داد. من آن را گرفتم و به سمت پنجره رفتم تا آن را در نور بهتری قرار دهم.

من شخص خاصی تأثیرپذیر نیستم، اما وقتی آن را از نزدیک دیدم تا حد امکان آن را رها کردم. گفتم: “آسمان بخیر، چه چیز نفرت انگیزی! این چیست؟ میمون یا شیطان؟” بروس با ناراحتی خندید. او گفت: «این نادر بندر است. در همان لحظه در باز شد و خانم جونز دوباره با یک املت قارچ وارد شد. تکه یشم جهنمی را در جیبم فرو کردم و پشت میز نشستیم.

تا زمانی که در را پشت سرش بست، در را بیرون آوردم. «و نادر بندر وقتی در خانه است شیطان چیست؟» پرسیدم و آن چیز وحشتناک را روی سفره روبروی خود گذاشتم. بروس چنگالش را روی زمین گذاشت و دستش را در جیبش گذاشت و چند ورقه ی ابلهانه تا شده کثیف را بیرون آورد. او گفت: «بهتر است آن را بخوانی». من آنها را بدون کمی کنجکاوی گرفتم.

آنها با یک دست شیبدار بسیار ظریف نوشته شده بودند و روی آن نوشته شده بود: “گزارشی از یافتن بندر نادر. تا پس از مرگ من منتشر نخواهد شد. در اینجا کل مطلب همانطور که نوشته شده است: «اولین بار در سال ۷۳ زمانی که در نیکخ بودم نام نادر بندر را شنیدم.

سالن زیبایی لارا : شیخ العباس که ادعا می کرد از نسل نادرشاه است به من گفت. «العباس در قیام علیه نصرالدین مجروح شده بود و به نیکخ گریخت و او را در حال مرگ و مبدل دیدم. او را به خانه خود بردم و تا آنجا که توانستم از او مراقبت کردم. انسان مردی بزرگ و با خون نجیب بود و نه سگ ملعون ترکی مانند نصرالدین. «شب قبل از مرگش با من از بندر نادر صحبت کرد.

گفت: «اگر داشتم، آرزو می‌کردم حالم خوب شود و نصرالدین را هم از کرم بخورند». «خودم: «نادر بندر چیست، شیخ العباس، من نشنیده ام». «شیخ: کسى است که آن را شنیده و با طلوع خورشید خواهد مرد». “خودم: “اگر بتواند خواسته هایی را که شما نام می برید برآورده کند، قدرت بزرگی است.” “شیخ: “هیچ آرزویی نیست که نتواند برآورده کند.

مردی چهار بار آن را بخواند و چهار بار پاسخ دهد. جد من، نادرشاه، با کمک آن، تمام جهان را فتح کرد.” «خودم: «اگر چنین قدرتی داشت، شیخ العباس، چرا به خود اجازه کشته شدن داد؟ «شیخ: چهار مرتبه آن را خوانده و چهار مرتبه مستجاب کرده است». “خودم: منظورت اینه که قدرتش از بین رفته بود؟” شیخ می فرماید: «او آن را در جلسه آب دفن کرده بود.

آخرین آرزویش این بود که جهان را به دست آورد و کوه نور را به دست آورد. وقتی این امر اجابت شد. در جلسه ی حضرتش آن را در زیر سنگ بزرگ خورشید دفن کرد. پس از آن او کشته شد. نمی توانم بگویم. هر چه می دانم پدرم به من گفته است که پیش از او از پدرش داشته است.” “وقتی صبح روز بعد برخاستم، شیخ العباس مرده بود.

او را دفن کردم و در داستانش بسیار تأمل کردم. برخی آن را به عنوان غرغر مردی در حال مرگ از ذهن خود دور می کردند، اما من چیزهای عجیب و غریب زیادی در این دنیا دیده ام.

و من خوب می دانستم که شیخ العباس چیزی را گفته است که او معتقد است درست است. “به محض اینکه توانستم با خیال راحت از نیک دور شوم، به کویته رفتم.

سالن زیبایی لارا : و در آنجا نقشه ای تهیه کردم، راهپیمایی های نادرشاه را که از هیاهوی دهلی بازمی گشت، ردیابی کردم. تا آنجا که می توانستم ببینم. فقط یک مکان وجود داشت که عبارت شیخ العباس را می‌توان به آن اطلاق کرد.