سالن زیبایی جانان

سالن زیبایی جانان : زیرا وقت استادش را استخدام می کرد. البته او نسبت به این واقعیت نیز بی احساس نبود که هر روز ممکن است فروخته شود. در تأمل در مورد این اشکالات جزئی، تام به این نتیجه رسید که برده داری جایی برای مردی نیست که برای آزادی خود ارزش قائل باشد، مهم نیست که ارباب یا معشوقه های مهربان چقدر می توانند باشند.

رنگ مو : با توجه به این ملاحظات، او تصمیم گرفت که باید به صندوقدار اجازه دهد مراقب خودش باشد، و او هم همین کار را می کرد. در این حالت او به حزب برای کانادا پیوست. جیمز یکی دیگر از مسافران همکار و زیباترین «مقاله» در مهمانی بود.

سالن زیبایی جانان

سالن زیبایی جانان : تعداد کمی از بردگان از هوش و زیرکی بیشتری برخوردار بودند. او هنر خواندن و نوشتن را خیلی خوب به دست آورده بود و همچنین سخنوری بسیار آماده بود.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او متعلق به خانم ماریا هانسفورد از نیویورک بود. وقتی خیلی کوچک بود به یاد آورد که معشوقه اش را دیده بود، اما نه از آن زمان. او با خواهرش که در نورفولک، محل خدمت جیمز زندگی می کرد، بزرگ شد. جیمز اعتراف کرد که با او بسیار مهربانانه رفتار شده است و اعضای خانواده خواندن به او آموزش داده اند. این یک مورد استثنایی بود که قابل توجه ویژه بود.

علی‌رغم همه مهربانی‌هایی که جیمز دریافت کرده بود، او از برده‌داری متنفر بود و علاقه عمیقی به راه‌آهن زیرزمینی داشت و از هوش و زیرکی خود برای اهداف خوبی استفاده کرد و مدتی به عنوان مأمور راه‌آهن زیرزمینی عمل کرد . جیمز مرد جوانی بود، حدوداً بیست و پنج ساله، خوش اندام و رنگ زرد. اگرچه هیچ یک از این گروه شخصاً رفتار وحشیانه ای را تجربه نکردند.

اما آنها “فیل” را کاملاً رضایت خود را در نورفولک و اطراف دیده بودند. جان هنری مور و جورج هیل. این مهمانی، در نگاه اول، تأثیر مطلوبی بر جای گذاشت. آنها نماینده استخوان و استخوان طبقه برده آرلینگتون بودند، و کمیته پس از بررسی مطمئن شد که آنها را با خود به صنعت کانادا و عزمی که می تواند برای مسابقه خوب بیان کند، همراه خواهد داشت.

جان الکساندر باتلر حدود بیست و نه ساله بود، خوش ساخت، رنگ تیره و باهوش. او به کمیته اطمینان داد که از بدو تولد تحت تأثیر برده داری قرار گرفته است و در نتیجه آن سختی های جدی را متحمل شده است. او گفت که مردی به نام Wm. فورد که به کلیسای متدیست در آرلینگتون تعلق داشت، حقوق عادلانه اش را به او تقلب کرده بود و او را مجبور به کار در مزرعه اش کرده بود.

همچنین او را از تحصیل محروم کرده بود و تمام عمر او را در فقر و جهل نگه داشته بود. او در توضیح نحوه رفتار با او افزود که نه تنها اربابش مردی سختگیر بود، بلکه همسر و فرزندانش نیز از همان روح شیطانی برخوردار بودند. “همه آنها سخت بودند.” درست است که آنها فقط سه برده داشتند که باید ظلم کنند، اما به اینها رحم نکردند.

سالن زیبایی جانان : جان مردی متاهل بود و با محبت از همسر و فرزندانش صحبت می‌کرد که مجبور بود در  آنها را ترک کند. ویلیام هنری که برای رسیدن به کانادا از جان و دل بود و یکی از این افراد بود، بیست و سه ساله بود و مردی تنومند و زرد رنگ با سر به‌طور قابل توجهی بزرگ بود و به نظر می‌رسید قادر به لذت بردن از کانادا و مراقبت از خود است.

در صحبت از وضعیت نامناسبی که او از آن فرار کرده بود، نام افرایم سوارت، “قمارباز و ولگردی” به عنوان فردی که به شدت به او ظلم کرده بود ذکر شد. در برابر سوارت، او با احساسات مردانه زیادی ابراز احساسات کرد، و با قضاوت از رویه او، به نظر می رسید که مشتری خطرناکی برای استاد سوارت برای مواجهه با شمال خط میسون و دیکسون باشد. ویلیام شکایت کرد.

که سوارت “شب دیر وقت مست به خانه می آمد، و اگر ما را بیدار نمی یافت، سعی نمی کرد ما را بیدار کند، بلکه شروع به بریدن و بریدن با پوست گاو می کرد. او نیز با همسرش بسیار بد رفتار می کرد ؛ گاهی اوقات که او با همسرش رفتار می کرد. بارها در نیمه شب مجبور می شد از خانه بیرون برود و برای امنیت به نزد مادرش برود، او زن بسیار خوبی بود.

اما خود شیطان پیر بود. در حالی که ویلیام هنری تحت نظارت وحشیانه خود از یادگیری نامه ها محروم بود، با این وجود آموخت که چگونه راه ها و ابزارهایی را برای فرار از اسارت خود برنامه ریزی کند. او مادر پیر و دو برادرش را کاملاً از حرکات او ناآگاه گذاشت. جان هنری مور، یکی دیگر از اعضای حزب آرلینگتون، حدوداً بیست و چهار ساله بود.

مردی تاریک و یدک. او از دیوید میچل، از هاور-دو-گریس، به عنوان فردی بالاتر از همه کسانی که پایش را روی گردن او نگه داشته بودند، نام برد. بدون اینکه بخواهیم توصیف جان هنری از میچل را به طور کامل ارائه کنیم، به ذکر حقایق زیر بسنده می‌کنیم: «میچل می‌رفت و مست می‌شد و به خانه می‌آمد، و اگر بردگان به اندازه‌ای که او به آنها وظیفه کرده بود.

کار نمی‌کردند، با قمه یا هر چیزی که دستش می رسید می رفت تا آنها را کتک بزند. او مردی بود قد بلند و اندامی، با موهای شنی، زن و خانواده داشت، اما زنش بهتر از او نبود. زمانی که متهمان یا اظهاراتی از سوی فراریان علیه افرادی که از آنها فرار کرده بودند مطرح می شد، تلاش ویژه ای برای بررسی اینکه آیا می توان چنین اظهاراتی را تأیید کرد یا خیر، متحمل شد.

اگر توضیح معتبر به نظر می رسید، حقایق همانطور که ارائه شد در کتاب ها درج می شد. جان هنری نمی‌توانست بخواند، اما به شدت مایل به یادگیری بود.

و به نظر می‌رسید که برای این کار هوشیاری بالایی دارد. قبل از رفتن او صحبت هایی در مورد فروش او در جنوب وجود داشت. این شایعه تأثیر قابل توجهی بر سیستم عصبی جان هنری داشت.

سالن زیبایی جانان : همچنین ایده او را در مورد سفر، راه آهن زیرزمینی و غیره گسترش داد. از آنجایی که او برادران و خواهرانی داشت که به گرجستان فروخته شده بودند، او تصمیم گرفت که برای یک روز هم نباید به استادش اعتماد کرد.