سالن آرایش هما

سالن آرایش هما : چند روز بعد او به ژورنال نامه‌هایی که برای مادران مضطرب خانه نگه می‌داشت ستایش‌های بیشتری اضافه کرد و این اتفاق جدی و طنز باعث تمجیدهای تازه او شد. سرنشینان اتاق‌های کابین در نیمه‌شب با یک تصادف و صدای گریه از خواب بیدار شدند و با شروع به کار متوجه شدند که موتورها ثابت هستند و ظاهراً چیزی در جایی وجود دارد. یک وحشت لحظه ای رخ داد.

رنگ مو : جنی لب هایش را گذاشت و جوابی نداد، اما ناهارش را با اشتهایی خورد و سعی کرد مشکلاتش را در گوش دادن به گپ های اطرافش فراموش کند. تمام آن بعدازظهر اتل او را به حال خود رها کرد و از اجتماع دوستانه‌تر آشنایان جدید لذت برد. جنی خسته بود و از خواندن و خواب دیدن در صندلی راحت خوشحال بود.

سالن آرایش هما

سالن آرایش هما : خانم هومر وقتی برای چرت زدن می رفت او را ترک کرد. با غروب آفتاب، دریا مواج شد و مردم از پایین شروع به ناپدید شدن کردند. در زمان شام جاهای خالی زیادی وجود داشت و به نظر می رسید آنهایی که ظاهر می شدند ناگهان اشتهای خود را از دست داده بودند. هومرها ملوانان خوبی بودند، اما جنی رنگ پریده به نظر می رسید.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

رنگ پریده و جالب به نظر می رسید، در حالی که سیبلی ها در کنار او نشسته بودند و در مورد رویداد هیجان انگیز شب صحبت می کردند که باعث انزجار شدید جو بیچاره شد. جنی به گوشه همیشگی خود خزید و با کتابی روی بغلش نشست و بی سر و صدا در هوای تازه احیا می کرد تا اینکه توانست از گفتگوی دلپذیر هومرها لذت ببرد.

و اتل گفت که سرش درد می کند، اگرچه هر دو با شجاعت تا ساعت نه بیدار ماندند، زمانی که سیبلی ها پس از شام به سرعت بازنشسته شدند و اتل فکر کرد که ممکن است زودتر به رختخواب برود. آماده برای یک روز دلپذیر دیگر فردا جنی شب بدی داشت، اما مزاحم کسی نشد. اتل راحت خوابید و صبح از خواب برخاست و مشتاق این بود که اولین نفر روی عرشه باشد.

اما یک غرش ناگهانی او و برس موش را به گوشه ای فرستاد: و وقتی از جایش بلند شد، به نظر می رسید همه چیز در اتاق خواب در حال چرخش است، در حالی که یک غش مرگبار بر او خزید. “اوه، بیدار شو، جین! داریم غرق میشیم! چیست؟ کمکم کن، کمکم کن!» و با ناله‌ای دلخراش، اتل در اولین درد و رنج دریازدگی به اسکله‌اش افتاد.

ما سه روز پرده را می کشیم که در طی آن هوای بد و ناامیدی عمومی حاکم بود. خانم هومر از دختران مراقبت کرد تا اینکه جنی توانست بنشیند و اتل را سرگرم کند. اما دومی روزگار سختی را پشت سر گذاشت، زیرا چند ناهار خداحافظی او را برای یک سفر دریایی در وضعیت بدی قرار داده بود و دختر بیچاره روزها نمی توانست سرش را بلند کند.

دوستان تازه ساخته شده پس از یک تماس تسلیت، خود را در مورد او ناراحت نکردند، اما جنی وفادار ساعت به ساعت در کنار او می نشست، روزها می خواند و صحبت می کرد، شب ها برای خوابیدن او آواز می خواند، و اغلب از تختش روی مبل می خزید. شمع کوچک او را روشن کنید و ببینید که شارژ او به گرمی پوشیده شده و کاملا راحت است.

اتل به نوازش شدن عادت داشت، بنابراین خیلی سپاسگزار نبود. اما او احساس می کرد که مراقب او است، و جین را تقریباً به اندازه یک خدمتکار فردی خوش دست بود، و به او گفت. جنی از او تشکر کرد و از ناراحتی های خود چیزی نگفت. اما خانم هومر آنها را دید و به خانم آموری نوشت که تا اینجای کار همسفر به طرز تحسین برانگیزی عمل کرده است و همه چیزهایی که می توان آرزو داشت.

خانم‌ها جیغ می‌زدند، بچه‌ها گریه می‌کردند، و آقایان با لباس‌های عجیب و غریب از اتاق‌هایشان بیرون می‌رفتند و با هیجان می‌گفتند: «چی شده؟» از آنجایی که هیچ چراغی در شب در اتاق ها مجاز نیست، تاریکی به زنگ هشدار اضافه شد و مدتی بود که وضعیت واقعی پرونده مشخص شد. خانم هومر فوراً نزد دختران ترسیده.

سالن آرایش هما : رفت و اتل را دید که به جنی چسبیده بود و سعی می‌کرد نجات‌دهنده‌هایی را پیدا کند که به دیوار می‌کوبیدند. «ما ضربه زدیم! من را ترک نکن! بیا با هم بمیریم! وای چرا اومدم چرا آمدم؟» او ناله کرد در حالی که دختر دیگر با تلاشی شجاعانه برای شادی پاسخ داد و تنها نجات دهنده ای را که می توانست پیدا کند بالای سر اتل قرار داد -. “من خواهم! من خواهم! آرام باش عزیزم من حدس می زنم هیچ خطر فوری وجود ندارد.

این را محکم نگه دارید تا من سعی می کنم چیزی گرم برای شما پیدا کنم تا بپوشید.» در یک لحظه شمع جنی مانند ستاره امید در تاریکی می درخشید، و زمانی که آن سه به لفاف ها و شال ها رفتند، صدای خنده پروفسور به آنها اطمینان داد که خطر نمی تواند بزرگ باشد. صداهای دیگر شادی و همچنین صدای سرزنش شدید خانم سیبلی شنیده شد.

و در حال حاضر آقای هومر آمد تا به آنها بگوید که آرام باشند، زیرا توقف فقط برای خنک کردن موتورها بود، و سروصدا ناشی از پرت شدن جو سیبلی از سکوی خود در یک کابوس ناشی از حیوانات کمیاب ولزی و تخم مرغ های آب خوری در ساعت یازده بود. در شب خیلی راحت شد، و حالا کمی شرمنده از ترس آنها، همه فروکش کردند.

اما اتل نمی توانست بخوابد و در حالت هیستریک به جنی چسبید تا اینکه صدای آرامی شروع به خواندن “با من بمان” چنان شیرین کرد که بیش از یک شنونده آشفته خواننده را متبرک کردند و قبل از پایان سرود آرامش بخش به خواب رفتند. اتل روز بعد بیدار بود و روی فرش پوست خرس پروفسور روی عرشه دراز کشیده بود.

سالن آرایش هما : و به روح کوچک وفاداری که نگرانی هایش را برای خودش نگه می داشت و هر چقدر هم که آسمان سیاه باشد به روشنی به جلو نگاه می کرد احترام بگذار. فقط یک حادثه دیگر از سفر باید گفته شود.