سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران

سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران : جورج هنری هنگام نوشتن، قدرت این گزاره را احساس کرد. در گفتگوی معمولی و به راحتی با بدترین طلبکارانش، او بیشتر از خود برتر بود. البته برای همه سود فراوانی فرستاد، هرچند از آقایان در میان جمع عذرخواهی کرد، اما صریحاً به آنها گفت که اگر مبلغ مناسبی را برای استفاده از پول بپذیرند راحت می شود، و چیزی در مورد آن نگفتند.

رنگ مو : در حالی که از افراد پست، او خواستار رسیدهای فوری به طور کامل شد. این اصل کلی نت ها بود، اما اگر چیزی به نام «اسراف متوسط» وجود داشته باشد، در هر دو جهت اسراف های معتدل وجود داشت. از بدترین حالت، آزاردهنده ترین طلبکارانش، جورج هنری شاهکار او را متهم کرد. او به تعهد خود اعتراف کرد.

سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران

سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران : از پرداخت بهره ای که آن را برای طلبکار سرمایه خوبی می کرد ابراز خرسندی کرد و سپس کمی در مورد نحوه و مقیاس فکری و وجودی طلبکار تحقیق کرد و به دنبال آن پیشنهادهای ملایمی در مورد آن ارائه شد. بهبودهایی که ممکن است در شخصیت تحت مشاهده ایجاد شود. او با خود متعهد شد که هر زمان که لطف او را فراهم آورد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

بازگردد، و همچنین قول داد که پس از تمدید آن هرگز به آن اشاره نکند. او به دلیل عدم رسیدگی بیشتر و کافی تر به موضوع عذرخواهی کرد و اعتقاد خود را ابراز کرد که رنگ های ظریف تری از معنایی که ممکن است پس از مطالعه گسترده تر به کار رود، توسط شخص مورد خطاب درک نخواهد شد. جورج هنری – با تأسف باید اذعان کرد.

امیدوار بود که این طلبکار از این جمع بندی ساده امور تا حدی خشمگین شود که به او حمله کند، زیرا او میل نهفته به لیسیدن یا لیسیدن داشت، یا به هر حال سعی کنید این شخص خاص را لیس بزنید، آیا ممکن است او را به برخورد تحریک کند. در اینجا نیز باید گفت که رویای او هرگز برآورده نشد. مرد غرغرو هرگز مرد جنگنده نیست.

و به این ترتیب جشن پرداخت قبوض تا پایان خود ادامه یافت. این فصل برای جورج هنری فصلی از لذت بود. وقتی کار به پایان رسید، با داشتن پول و همچنین هدیه ای قابل توجه به عنوان یک گلوله، به جنگل های شمالی گریخت، جایی که خروس و آهو به وفور در مقابل او افتادند، و سپس پس از یک ماه بازگشت تا از زندگی راحت لذت ببرد.

پس از بازگشت به خانه بود که جورج هنری هریسون، مرفه و راضی، چیزی یاد گرفت که برای مدتی باعث شد فکر کند این احتمالاً توخالی‌ترین جهان است که به دور خورشید می چرخند. او با نشاط و امید به روح، با قدرت جنگل و طبیعت در او، و با دلی باز و دستی گشاده برای احوالپرسی با همنوعان خود، خوشحال از اینکه با آنها یکی است.

بازگشت. چیزی که او را زد عجیب بود. این بود که در میان همنوعانی که برای ملاقاتش آمده بود خود را غریبه دید. او خود را هنوز یک سلکرک دنیای تجارت و ترافیک و انتقال فکر و خیرخواهی و توانمندی و تمام زندگی اجتماعی یافت. او مانند پرنده ای عجیب بود، مانند آلباتروسی که در دریاهای غیرعادی دمیده شده بود.

سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران : در جزیره ای که آلباتروس ها ناشناخته بودند، فرود آمد. او دفتر خود را به همان اندازه روشن و جذاب یافت که بندگی فوری و سختگیرانه می تواند آن را ایجاد کند. هیچ نامه ای روی میز او نبود، با این حال، میز در گذشته بسیار سنگین بود. میز از تنهایی صحبت می کرد. فرش جدید، بدون نوار سفید فرسوده ای که از در بیرون می آمد.

می گفت تنهایی. همه اش تنهایی بود او نتوانست آن را درک کند. مکروه ویرانی پاک و سرد در و همه چیز در مورد وسایل او وجود داشت. روی صندلی راحتی جلوی میزش نشست و خیلی خیلی خیلی خوشحال نبود. به عقب تکیه داد – صندلی به زیبایی روی چشمه های روغن کاری شده اش کار می کرد – و متحیر شد. چشمانش را بست و سعی کرد خود را در موقعیت یک ماه قبل خود قرار دهد و موفق نشد.

چرا هیچ تماسی وجود نداشت؟ شاخه کسب و کار خودش عقب مانده بود، اما او هیچ حسابی در این زمینه نداشت. او به اونالاسکا فکر کرد و به این نتیجه رسید که مکان‌هایی در دنیا بدتر از آن ساحل وجود دارد، حتی با وجود زوزه‌کشی‌ها. انگار در فضا بود. برای خلاصه کردن همه چیز به روشی توضیحی، جورج هنری که تا حد زیادی کنترل خود را بر جهان از دست داده بود.

داوطلبانه، با حساسیت بیش از حد، تمام ارتباطات خود را به جز آنهایی که مجبور بود با آن بخش از جامعه که علاقه مند به پرداخت قبوض خود هستند حفظ کند، قطع کرده بود. . حالا چون به تمام تعهدات مادی عمل کرده بود، فکر می‌کرد دنیا دوباره به سراغش می‌آید. نیامد. انگار همه با گرگ رفته بودند. جورج هنری شروع به تلاش کرد تا مشخص کند چه چیزی اشتباه است.

که در گذشته هر روز با او تماس می‌گرفت، اکنون هرگز از آستانه او نگذشت. حتی عوامل کتاب و دستفروشان به دلیل تجربه طولانی مدت مخالفت، از این مکان اجتناب کردند. وصول اسکناس، البته، دیگر نیامدند. و هنگامی که جورج هنری به ماه‌های گذشته تحقیر و عذاب نگاه می‌کرد.

ناگهان متوجه شد که در آخرین زمان محاکمه‌اش به خاطر همنشینی‌های انسانی با او، به همین مجموعه‌داران مدیون بوده است. دوستانش، چه راحت او را رها کرده بودند! او به دعوای پیر و بیچاره ریپ ون وینکل فکر کرد: “چقدر زود فراموش می شویم که رفته ایم!” و با طعنه به این شکل اصلاح کرد: “چقدر زود فراموش می شویم وقتی اینجا هستیم!” چند دعوت پذیرفته نشد.

سالن آرایش و زیبایی گیوا مرزداران : تماس های اجتماعی معمولی برای مدتی دیگر باقی ماندند و ظاهراً او فراموش شده بود. او نمی توانست خود را زیاد سرزنش کند که به طور داوطلبانه روابط را قطع کرده است.

یک مرد نمی تواند با دوستان راحت شام بخورد، وقتی که قلبش از بی عواقبی عمومی او در دنیای واقعی درد دارد. بازی وقتی که ذوق کار و وظیفه به آن داده نشود، بازی نیست.