سالن زیبایی غزل سعادت آباد

سالن زیبایی غزل سعادت آباد : و نمی دانست چگونه برای خودش پول درست کند. سپس او را در مورد محبوب شاه دانست و با ناله به قصر رفت تا از برادرش که او بسیار بد استفاده کرده بود، از او محافظت کند و جایی برای او بیابد. پیر که همیشه آماده کمک به همه بود، از طرف پادشاه با پادشاه صحبت کرد و روز بعد مرد جوان کار خود را در دربار آغاز کرد. متأسفانه، تازه وارد ذاتاً کینه توز و حسود بود و طاقت هیچ کس را نداشت که شانسی بهتر از خودش داشته باشد.

رنگ مو : با جاسوسی از سوراخ کلید و گوش دادن به درها، متوجه شد که پادشاه، پیر و زشت، عاشق شاهزاده خانم بلا فلور شده است، که چیزی برای گفتن با او ندارد، و خود را در بعضی جاها پنهان کرده است. قلعه کوه، هیچ کس نمی دانست کجا. شریر در حالی که دستانش را می مالید فکر کرد: “این کار به خوبی انجام می شود.” بسیار آسان خواهد بود که پادشاه را وادار کنیم.

سالن زیبایی غزل سعادت آباد

سالن زیبایی غزل سعادت آباد : که برادرم را به جستجوی او بفرستد، و اگر او بدون یافتن او برگردد، سرش از دست خواهد رفت. در هر صورت، او از مسیر من خارج خواهد شد . بنابراین فوراً نزد لرد هیأت چمبرلین رفت و مشتاق تماشاگرانی از پادشاه شد و او اعلام کرد که می‌خواهد اخباری بسیار مهم را به او بگوید. پادشاه بدون معطلی او را در اتاق حضور پذیرفت و از او خواست که آنچه را که می خواهد بگوید و سریعاً در مورد آن صحبت کند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

مرد جواب داد و بعد انگار ترسیده ایستاد. از شاهزاده خانم بلا فلور چه خبر؟ پادشاه با بی حوصلگی پرسید. “شنیده ام – در دادگاه زمزمه می شود – که اعلیحضرت می خواهد بداند او در کجا پنهان شده است.” پادشاه مشتاقانه فریاد زد: “من نیمی از پادشاهی خود را به مردی خواهم داد.

که او را نزد من بیاورد.” «صحبت کن. آیا پرنده ای از آسمان این راز را برای شما آشکار کرده است؟ خائن پاسخ داد: من نیستم، بلکه برادرم است که می داند. اما قبل از اینکه این سخنان از دهانش خارج شود، پادشاه با عصای خود ضربه ای به صفحه طلایی که به دیوار آویزان بود زده بود. او به خدمتکاری که برای اطاعت از دستوراتش می دوید.

فریاد زد: «به خوزه دستور بده فوراً در برابر من ظاهر شود.» صدایی که اعلیحضرت به راه انداخته بود، بسیار زیاد بود. و هنگامی که خوزه وارد سالن شد، در این فکر بود که قضیه از چه قرار است، پادشاه از خشم و هیجان تقریباً خنگ بود. او با لکنت گفت: “این لحظه پرنسس بلا فلور را برای من بیاور، زیرا اگر بدون او برگردی غرق می شوی!” و بدون حرف دیگری سالن را ترک کرد.

خوزه را با تعجب و وحشت خیره کرد. چگونه می توانم شاهزاده خانم بلا فلور را پیدا کنم در حالی که هرگز او را ندیده ام؟ فکر کرد او “اما ماندن در اینجا فایده ای ندارد، زیرا من فقط به قتل خواهم رسید.” و به آرامی به سمت اصطبل رفت تا برای خود اسبی انتخاب کند. ردیف به ردیف از جانوران خوب که نامشان با طلا نوشته شده بود در بالای طویله‌هایشان بود.

و خوزه با تردید از یکی به دیگری نگاه می‌کرد و در این فکر بود که باید کدام را انتخاب کند که اسب سفید پیری سرش را برگرداند و به او امضا کرد که نزدیک شود. با زمزمه ای آرام گفت: «من را ببرید، و همه چیز خوب پیش خواهد رفت.» خوزه هنوز از مأموریتی که پادشاه به او داده بود چنان گیج بود که فراموش کرد از شنیدن صحبت اسب متحیر شود.

سالن زیبایی غزل سعادت آباد : به صورت مکانیکی دستش را روی لگام گذاشت و اسب سفید را از اصطبل بیرون آورد. می خواست روی پشتش سوار شود که حیوان دوباره گفت: آن سه قرص نانی را که در آنجا می بینید بردارید و در جیب خود بگذارید. خوزه همانطور که به او گفته شد عمل کرد و عجله زیادی برای فرار داشت، هیچ سوالی نپرسید، اما خودش را به زین رفت. آنها بدون اینکه با هیچ ماجراجویی روبرو شوند، بسیار دور رفتند.

اما در نهایت به تپه مورچه ای رسیدند و اسب متوقف شد. او گفت: “آن سه نان را برای مورچه ها خرد کن.” اما خوزه مردد بود. “چرا، ممکن است خودمان آنها را بخواهیم!” او پاسخ داد. مهم نیست که؛ آنها را به مورچه ها بدهید. هیچ شانسی را برای کمک به دیگران از دست ندهید. و هنگامی که نان ها به صورت خرده نان در جاده قرار گرفتند، اسب تاخت. از نزدیک وارد گذرگاه صخره ای بین دو کوه شدند و در اینجا عقابی را دیدند.

که در تور شکارچی گرفتار شده بود. اسب گفت: «پایین شو و مشهای آن تور را ببر و پرنده بیچاره را آزاد کن. خوزه با مخالفت گفت: “اما خیلی طول می کشد، و ما ممکن است شاهزاده خانم را از دست بدهیم.” مهم نیست که؛ اسب پاسخ داد: فرصت کمک به دیگران را از دست نده. و چون تورها بریده شد و عقاب آزاد شد.

اسب تاخت. آنها مایل های زیادی را رکاب زده بودند و سرانجام به رودخانه ای رسیدند که در آنجا ماهی کوچکی را دیدند که روی شن ها نفس نفس می زد و اسب گفت: آن ماهی کوچولو را می بینی؟ اگر دوباره آن را در آب نگذارید می میرد. اما، واقعاً، اگر وقت خود را اینطور تلف کنیم، هرگز شاهزاده خانم بلا فلور را نخواهیم یافت! ژوزه گریه کرد. [ ۲۸۵] فرصت کمک به دیگران را از دست ندهید.

سالن زیبایی غزل سعادت آباد : وقتی به دیگران کمک می کنیم، هرگز وقت خود را تلف نمی کنیم [ ۲۸۷]اسب پاسخ داد: ما هیچ وقت وقتی به دیگران کمک می کنیم وقت را تلف نمی کنیم. و به زودی ماهی کوچولو با خوشحالی شنا کرد.

اندکی بعد به قلعه ای رسیدند که در وسط چوبی بسیار ضخیم ساخته شده بود و درست روبروی آن شاهزاده بلا فلور بود که به مرغ هایش غذا می داد. اسب گفت: حالا گوش کن. من می‌خواهم انواع راپ‌ها و پرش‌های کوچک ارائه کنم که شاهزاده خانم بلا فلور را سرگرم می‌کند.