سالن آرایشی چهره های شایسته

سالن آرایشی چهره های شایسته : موضوع را تغییر داد: “اگر اینجا خیلی خوب عمل می کنید، چرا برای مدرسه ای بزرگتر در جای بهتر تلاش نمی کنید؟” اوه، من هنوز نتوانستم مادر را ترک کنم. امیدوارم روزی برسد که دخترها بزرگتر شوند و پسرها بتوانند به تنهایی زندگی کنند. اما الان نمی‌توانم بروم، چون کارهایی برای انجام دادن وجود دارد و مادر همیشه در هوای سرد مبتلا به روماتیسم است.

رنگ مو : اینقدر کره‌سازی در زیرزمین برای او بد است. اما او به من اجازه این کار را در تابستان نمی دهد، بنابراین در زمستان از او مراقبت می کنم. من می توانم همه چیز را شب و صبح ببینم، و در طول روز او ساکت است، و می نشیند و فرش می کند و برای بهار آینده استراحت می کند. همه فرش های خانه را به جز فرش خانه درست کردیم و بافتیم.

سالن آرایشی چهره های شایسته

سالن آرایشی چهره های شایسته : خانم تیلور آن و پرده ها و صندلی راحتی را به ما داد. مادر در آن احساس راحتی می کند.» «خانم تیلور خانمی است که برای اولین بار به اینجا سوار شد و این موضوع را به ما و دیگران گفت.» “بله، و او مهربان ترین بانوی جهان است! روزی همه چیز را درباره او به شما خواهم گفت، واقعاً جالب است. حالا باید پای‌هایم را ببینم و سبزیجات را بخورم.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

بکی با نگاهی مضطرب به ساعت همجنس‌گرایان در آشپزخانه نگاه کرد. “پس من دیگر وقت گرانبهای شما را تلف نخواهم کرد. می توانم در آن مکان زیبا بنشینم. یا این بوور خصوصی شماست؟» امیلی در حالی که از روی میز لباسشویی پیاده شد پرسید. “بله، در واقع شما ممکن است. وقتی کار تمام می شود، آنجا محل استراحت مادر است.

پدر خیلی وقت پیش چشمه را درست کرد و من سرخس ها را آنجا گذاشتم. او نمی تواند دور و بر پرسه بزند، و چیزهای زیبا را دوست دارد، بنابراین ما آن را برای او درست کردیم، و او شب ها آنجا راحت می شود.» بکی با پای هایش به سمت تنور رفت، و امیلی به سمت انبار بزرگ پرسه زد تا روی یونجه دراز بکشد و از منظره پایین دره لذت برد.

در حالی که به چیزهایی که دیده و شنیده بود فکر می کرد، و به طور طبیعی با تجملات و تجملات خود در تضاد بود. با مهربانی از زندگی با این دختر دیگر محافظت کرد، آنقدر سخت و کسل کننده و باریک. تمام تابستان کار کردن و تمام زمستان تدریس در آن مدرسه کوچک اسفناک، بدون هیچ تغییری جز مراقبت از خانه و قالیبافی!

برای امیلی عاشق لذت، که زندگی شاد و بی دغدغه دختران همکلاس خود را با انواع لذت ها و آینده ای با تجمل، تنوع و شادی بسیار بیشتر پیش می برد، وحشتناک به نظر می رسید. او را نگران می کرد که فکر کند کسی به چنین سهم ناچیزی از چیزهای خوب زندگی راضی باشد، در حالی که با وجود فروشگاه غنی که بر او ریخته شده بود، ناراضی بود.

او نمی‌توانست آن را بفهمد، و با آرزوی اینکه همه راحت باشند، به خواب رفت، دیدن آنها در آشپزخانه‌ها، تدریس در خانه‌های مدرسه تاریک در میان برف‌ها، و پوشیدن لباس‌های کالیکوی زشت، آزاردهنده بود. یک یا دو هفته خلوت، سفرهای روستایی و هوای مطبوع کوهستانی برای افراد معلول معجزه می کرد و همه از دیدن گونه های رنگ پریده که گرد و گلگون می شوند.

چشمان بی حال روشن می شوند و دختر ضعیفی که دروغ می گفت، خوشحال می شدند. اکنون نیمی از روز را روی مبل او با چوب کوهی اش قدم می زند و مشتاق کاوش در تمام گوشه های زیبا در میان تپه ها است. مادرش خانم تیلور را به خاطر پیشنهاد این مکان سالم برکت داد. “مارم های مدرسه” خسته، همانطور که امیلی سه زن جوان را که همسفران آنها بودند نامید.

به او و خودشان به خاطر بهبود روزانه در قدرت و روحیه که همه احساس می کردند تبریک گفتند. و بکی از تأثیرات شگفت انگیز هوای بومی خود، به کمک آشپزی خوب مادر و جامعه شاد بچه ها، که دختر خوب آنها را برجسته ترین و دوست داشتنی ترین جوانان جهان می دانست، خوشحال شد. امیلی احساس می‌کرد ملکه این پادشاهی کوچک است و همه او را چنین می‌دانستند.

سالن آرایشی چهره های شایسته : زیرا با بازگشت سلامتی راه‌های دلخراش خود را از دست داد و با زندگی با مردم ساده، به زودی هواها و هوس‌های دخترانه‌اش را فراموش کرد و با همه دوست‌داشتنی شد. در مورد او. بچه ها او را نوعی پری خوب می دانستند که می تواند آرزوها را با مهارت جادویی برآورده کند، همانطور که هدایای مختلف به وضوح ثابت کردند. پسرها خدمتگزاران فداکار او بودند.

آماده بودند تا هر ساعتی که خواستند به کارها بپردازند، “با ماشین بلند شوند” و او را به رانندگی ببرند، یا وقتی که در گرگ و میش تابستان برای گیتارش آواز می خواند، با کمال لذت گوش کنند. اما برای بکی او نعمت و آرامش خاصی بود، زیرا قبل از پایان ماه اول آنها دوستان خوبی بودند و امیلی به کشفی دست یافته بود.

که علیرغم هشدارهای مادرش و عاقل بودن، سرش را پر از نقشه های درخشان برای آینده بکی کرد. بی میلی خود دختر به خیره شدن توسط پیشگویی ها و رویاهای مشتاقانه. از این طریق به وجود آمد. حدود سه هفته پس از ملاقات این دو دختر، امیلی یک روز عصر به محل امتحان مورد علاقه آنها رفت، – کمان بکی در میان غولها. این یک گوشه زیبا در سایه یک کاسه بزرگ خاکستری در نزدیکی سر دره سبز بود.

که به سمت پایین می رفت تا در فاصله وسیع زیر گسترش یابد. جویباری در میان سنگ‌ها و علف‌ها و سرخس‌های شیرین غوغا می‌کرد، در حالی که در زمان‌های خود همه شیب با گل‌های لورل گلگون بود.

سالن آرایشی چهره های شایسته : زیرا بوته‌های محکم در دامنه تپه، پایین دره، و در میان جنگل‌هایی که می‌ساختند رشد می‌کردند. پس زمینه ای غنی برای این دسته گل های صورتی و سفید که با لطف بی دقتی خود طبیعت چیده شده اند.

امیلی این نقطه را دوست داشت و از زمانی که به اندازه کافی قوی بود برای رسیدن به آن، دوست داشت از آن بالا برود و با کتاب و کار در آنجا بنشیند و از چشم انداز زیبای پیش روی خود لذت ببرد. مه های شناور اغلب توالی ثابتی از تصاویر زیبا به او می دادند.