سالن زیبایی عطرین

سالن زیبایی عطرین : او هم متعلق به قابیل بود که به گفته خودش مدام از فروش و غیره صحبت می کرد. درجه خوبی از چنگال را با خود آورد. او کمیته را راضی کرد که کاملاً به آزادی اعتقاد دارد و ایمان خود را با کارهای خود ثابت کرده است ، زیرا با تعقیب کنندگان تماس گرفت و آنها را با استفاده از یک چاقوی زشت فراری داد و آن را در یکی از آنها فرو کرد.

رنگ مو : ایجاد وحشت بسیار. نتیجه این بود که او رها شد تا سفر راه آهن زیرزمینی خود را بدون آزار بیشتر دنبال کند. هیچ چیز در ظاهر جان وجود نداشت که بتوان تصور کرد که او مردی تشنه به خون یا بد است، اگرچه مردی با قدرت عضلانی غیر معمول است.

سالن زیبایی عطرین

سالن زیبایی عطرین : شش فوت ارتفاع، و کاملا سیاه، با وضوح مهر بر چهره او. اما وقتی توضیح داد که چگونه توسط مردی به نام جان بی اسلید، از شرکت هارفورد، به بردگی درآمده است.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

و چگونه، به نحوی، حق آزادی خود را پیدا کرده است، و درست زمانی که زمان به پایان رسیدن دوران طولانی او فرا رسید. اسلید گفت که در شرف فروش او بود، برای او دعا کرد – پس از این تحریک، به اندازه کافی واضح بود که بفهمیم جان چگونه از چاقوی خود استفاده کرد. جان هیلیس یک کشاورز زمین زیر نظر یک خانم بیوه (خانم لوئیزا لو کانت) از ناحیه نیو مارکت، مریلند بود.

او به معشوقه اشاره کرد که دوست دارد آب را دنبال کند و در آب نیز مانند خشکی در امان خواهد بود و ناراضی است. بیوه داستان معقول جان را شنید و هیچ چیز بدی در آن ندید، بنابراین رضایت داد که او روی یک اسکله کار کند. نام این کاردستی “مجستیک” بود. جان امیدوار تمام تلاش خود را کرد تا راضی کند و وقتی فهمید که “مجستیک” قرار است.

به فیلادلفیا سفر کند، خوشحال شد. به محض ورود، چشمان جان باز شد و دید که او به خانم لو کانت چیزی بدهکار نیست، اما او تا حد زیادی مدیون سال‌ها تلاش بی‌تجربه‌اش است. بنابراین، او نمی توانست رضایت دهد که نزد او برگردد. او از فکر کردن به همسر و فرزندان فقیرش که در سه چهارم مایلی نیو مارکت به دست خانم هریت دین سپرده بود، ناراحت بود.

اما تصور نقشه‌هایی برای او آسان‌تر بود تا اینکه خطر بازگشت به مریلند را متحمل شود. بنابراین او در آزادی ماند. چارلز راس آشکارا بر این عقیده بود که او آزاد به دنیا آمده است، اما او و همه برادران و خواهرانش به طور غیرقانونی توسط مردی به نام راجرز، کشاورز، ساکن در نزدیکی گرینزبورو، در شهرستان کارولین، در زندان برده شده است.

دلایل بسیار خوبی توسط چارلز برای اتهامی که او علیه راجرز مطرح کرد ارائه شد، و این امر به اثبات این واقعیت نزدیک شد که “مردان رنگین پوست هیچ حقوقی ندارند که مردان سفیدپوست ملزم به رعایت آن باشند” در مریلند. اگرچه او فقط بیست و سه سال داشت، اما موضوع آزادی خود را کاملاً سنجیده بود و به نظر می رسید که در برابر برده داری قاطعانه ایستاده بود.

سالن زیبایی عطرین : ویلیام جانسون متعلق به مردی به نام جان باسلی، کشاورز بود که در نزدیکی گان پودر گردن، مریلند زندگی می کرد. یک روز صبح، به طور غیرمنتظره ای به ویلیام، پوست گاوی وحشتناکی به او داد، که بر خلاف نقشه های استاد، او را به دکترین لغو فوری ایمان آورد، و او فکر کرد که از آن ساعت باید کاری علیه نظام انجام دهد. اگر چیزی بیشتر از رفتن به کانادا نباشد.

این عزم آنقدر قوی بود که چند هفته بعد خود را در راه آهن زیرزمینی دید. از او یک برادر و یک خواهر به جا گذاشت. مادرش مرده بود و از محل نگهداری پدرش چیزی نمی دانست.

ویلیام نوزده ساله، قهوه ای رنگ، باهوش و خوش قیافه بود. ادوارد وود اهل درامرزتاون، شهرستان آکوماک، ویرجینیا بود. مردی که “به سختی مینوشید و بسیار خرچنگ بود” و قبل از رفتن ادوارد یازده سر برده داشت. ادوارد یک همسر و سه فرزند به جا گذاشت، اما میل شدید به آزادی، که از اوایل دوران کودکی اشتیاق حاکم بر وجود او بود.

ماندن را برای او غیرممکن کرد، اگرچه شکستن این روابط بسیار سخت بود. برده داری هر ساعت او را در هم می کوبید، و او احساس می کرد که دیگر نمی تواند تسلیم شود. کورنلیوس فولر و همسرش هریت با هم از شهرستان کنت در مریلند فرار کردند. آنها متعلق به استادان جداگانه بودند. گفته شد که کورنلیوس متعلق به املاک دیدن بود.

به قاضی چمبرز که آنر در چسترتاون زندگی می کرد. هریت گفت: “او مردی برای آزادی نیست، به تو برکت بده.” او بیش از هر مرد دیگری در آن قسمت از کشور برده داشت؛ او گاهی می‌فروشد، و تعداد زیادی را استخدام می‌کند.

اگر نصف شما را می‌کشت، آنها را به هر اربابی اجیر می‌کند.» کورنلیوس و هریت مجبور شدند دخترشان کیتی را که سیزده ساله بود ترک کنند. جان پینکت و انسال کانن با ماشین‌های راه آهن زیرزمینی در نیو مارکت، شهرستان دورچستر، مریلند سوار شدند. جان مردی جوان قد بلند، بیست و هفت ساله، دارای ذهنی فعال و سیاه رنگ بود.

او دارایی مری براون، بیوه‌ای بود که بر عشق برده‌داری مستحکم بود. با این باور که یک برده کاری ندارد که خسته شود یا آرزوی آزادی خود را داشته باشد. او یکی از خواهران جان را به جورجیا فروخت و قبل از فرار جان، هنوز ۹ سر برده در اختیار داشت. او یکی از اعضای کلیسای متدیست در شرق نیو مارکت بود.

از برخی حرکات که از نظر جان بسیار مشکوک به نظر می رسید، او را به بازار جنوبی اختصاص دادند، بنابراین او تصمیم گرفت به دنبال مسکنی در کانادا باشد. او تحصیلات درجه یک در مزرعه ذرت داشت، اما کتاب یاد نگرفت. جان تا زمان فرار از درگیر شدن با همسر خودداری کرده بود. انسال بیست و پنج ساله بود.

سالن زیبایی عطرین : خوش رنگ، و به نظر مقاله ای خوش اخلاق و خوش رفتار بود. او از دست کیتی کانن، یکی دیگر از بیوه ها که صاحب ۹ خانه بود، فرار کرد. انسال شهادت می‌دهد.

گاهی با بردگانش خوب رفتار می‌کرد». او به دلیل اینکه پولی برای خدماتش دریافت نکرده بود، فرار کرد. به این ترتیب که از استخدام خود محروم شد. به این نتیجه رسید که اگر بتواند فرار کند، کاری برای ماندن ندارد. مسافری غول پیکرتر از فرد نامبرده در بالا به ندرت از جاده عبور کرده بود.