رنگ امبره چه رنگیه

رنگ امبره چه رنگیه : شما وقت داشتید که فکر کنید و من اطمینان دارم که توبه نکنید.” “اوه، تو با من خیلی خوب و مهربانی!” “بتی عزیزترین، چه حرفی برای گفتن است! این من هستم – بیچاره، بدبخت، بدبخت – که دلیلی برای گفتن چنین کلماتی با تو دارم. دستت را در دست من بگذار، این یک خواستگاری کوتاه یک سرباز است.

رنگ مو : مانند هری V. و خدمتکار زیبای فرانسه. “من تو را دوست دارم: پس اگر مرا بیشتر از گفتن “ایمان داری؟” کت و شلوارم را می پوشم. به من پاسخ بده. : و بنابراین دست زدن و معامله.’ آیا من درست نقل قول می کنم؟” خجالتی و با تردید انگشتانش را دراز کرد و او آنها را به هم زد.

رنگ امبره چه رنگیه

رنگ امبره چه رنگیه : سپس در حالی که به عقب خم شد و به پایین نگاه کرد، گفت: “اما من باید اول چیزی را به شما بگویم، یک چیز بسیار جدی که ممکن است باعث شود نظر خود را تغییر دهید. من از نظر وجدان فکر نمی کنم که درست باشد که تا زمانی که خودت را نداری، خودت را متعهد کنی. بدانند.” “این باید چیزی بسیار وحشتناک باشد.

لینک مفید : آمبره

بنابراین من زمان قدیمی را از جلوی قفل گرفتم، و تو آنقدر خوب بودی که «بله» گفتی.» بتی با لکنت گفت: من-من–. “اما از آنجایی که کار با چنین عجله ای انجام شد، امروز به اینجا آمدم تا پیشنهادم را از خودم تجدید کنم و از خوشحالی خود مطمئن شوم.

که من را مجبور به انجام این کار کند.” “این وحشتناک است. من به طور وحشتناکی فراموشکار هستم.” من هم همینطور. اخیراً از چند نفر از آشنایانم گذشتم و آنها را نشناختم، اما این به این دلیل بود که به شما فکر می کردم. بهشت بخیر! من یک متخلف شوکه هستم.” “منظورم این نیست.

من نقص های حافظه دارم. چرا، حتی یادم نمی آید–” لب هایش را با بوسه ای مهر کرد. “تو به هیچ وجه این را فراموش نخواهی کرد، بتی.” “اوه، چارلی، نه!” “پس این را در نظر بگیر، بتی. نامزدی ما نمی تواند طولانی باشد. به من دستور داده شده که به مصر بروم، و من باید همسر کوچک عزیزم را با خودم ببرم و اهرام را به او نشان دهم.

دوست داری آنها را ببینی، نه؟” “من باید دوست داشته باشم. چارلی! من بیش از همه دوست دارم که تو را هر روز ببینم.” “این به زیبایی گفته شده است. من می بینم که ما یکدیگر را درک می کنیم. اکنون، به من گوش کن، توجه خود را به من معطوف کن، و هیچ وقفه ای در خاطره ای که اکنون می گویم.

لطفاً. بدون تو بیرون نرو. اما در مورد رضایت پدر چطور؟ “من اطلاعات کاملی در مورد موقعیت، درآمد، و آینده‌ام، همچنین اینکه چقدر شما را دوست دارم، و اینکه چگونه تمام تلاشم را برای خوشحال کردن شما انجام خواهم داد، به او خواهم گفت. فکر می‌کنم این فرمول تایید شده در پرداختن به خانواده‌های پدری است.

رنگ امبره چه رنگیه : سپس او با تلگراف پاسخ خواهد داد، “برکت بده، پسر من” و همه چیز حل شد. من می دانم که لیدی لیسی تایید می کند.” “اما عزیزم، عمه عزیز. او بدون من خیلی تنها خواهد بود.” او نمی‌تواند او را به کلبه‌ای کوچک در دوون نگه دارد. او باید در قاهره پیش ما بیاید و ما پیرزن عزیز را تا گردنش در شن‌های صحرا دفن خواهیم کرد و درست می‌کنیم.

یک اسفنکس دوم از او، و روماتیسم را از استخوان‌هایش بیرون بیاور. تمام دردهای او را درمان می‌کند، همانطور که نام من چارلی است و مال تو فونتانل خواهد بود.» “در این مورد خیلی مطمئن نباش.” “اما من مطمئن هستم – شما نمی توانید فراموش کنید.” “سعی می کنم این کار را نکنم.

اوه، چارلی، نکن!” خانم توماس، خیاطی، و خانم کراک، آسیاب، دستشان پر بود. شلوار بتی باید به سرعت آماده می شد. الگوهای موادی که مخصوصاً برای آب و هوای گرم تطبیق داده شده اند – سبک، زیبا، هنری، از ابریشم و گزنه و چاپ – باید از لیبرتی سفارش می شد.

بعد انتخاب شد، بعد سفارش، بعد بحث با خیاط و اندازه گیری. بعد اتصالات، که برای بازدیدهای مکرر باید به خانم توماس ساخته شده است. تنظیمات، تغییرات، ارتفاق زیر بازوها، سفت کردن در مورد کمر انجام شد. پر بودن هایی وجود داشت که باید در نظر گرفته می شد و کم کاری باید جبران می شد.

دامن ها باید به اندازه کافی در جلو کوتاه و به اندازه کافی در پشت باشند. در مورد لباس عروس، خانم توماس برای اجرای چنین شاهکاری صلاحیت چندانی نداشت. برای آن باید یک سفر به اکستر انجام شود. کیک عروسی را باید از مورچ، در شهر کلیسای جامع سفارش داد.

لیدی لیسی مخصوصاً این بود که تا حد امکان لباس باید به تاجران شهرستان داده شود. یک عادت سوارکاری سفارش شده بود که مانند یک دستکش جا بیفتد و زین یک خانم را باید به مصر برد. قرار بود جعبه‌ها، صندوق‌های سبد تهیه می‌شد و مکاتباتی در مورد میزان مجاز بار شخصی انجام می‌شد.

لیدی لیسی و بتی دائماً در مورد این، آن و همه چیز به اکستر می‌رفتند. سپس ارسال دعوتنامه ها و ورود هدایای عروسی انجام شد که مستلزم نوشتن نامه های قدردانی و تشکر از خود بتی بود. اما اینها اجازه نداشتند که هر روز چهار صفحه را برای کاپیتان فونتانل که فقط برای چشمان او در نظر گرفته شده بود، تداخل کنند.

سردبیران یا عوامل روزنامه‌های محلی به دنبال مصاحبه‌هایی بودند تا مشخص شود که آیا خبرنگاران مایل به توصیف مراسم عروسی هستند یا خیر، و در مورد طول اطلاعیه‌هایی که قرار بود درج شود، آیا همه نام‌های اهداکنندگان هدایا باید درج شود. و هدایای آنها ثبت شد.

رنگ امبره چه رنگیه : به راستی لیدی لیسی و بتی در گردابی از هیجان بودند و وقتشان از صبح تا شب درگیر بود و مغزشان از شب تا صبح ورزش می کرد. شراب سفارش داده شد برای این مناسبت باید لیوان و چینی و بشقاب استخدام می شد. میوه، کیک، یخ دستور داد. اما همه چیز به پایان می رسد.

حتی آماده سازی برای عروسی. بالاخره روز پر حادثه فرا رسید، روشن و آفتابی، یک صبح واقعی ماه می. ساقدوش ها آمدند و هر کدام سنجاق سینه زیبایی را که کاپیتان فونتانل ارائه کرده بود به تن داشتند.