آمبره موی مشکی کوتاه

آمبره موی مشکی کوتاه : زمانی که سرمای شدید با همکاری زوال طبیعت حکم اخراج او را به همراه داشت. او احساس کرد که در راه است، و با لطف جدی که نشان دهنده هر کاری بود، بلافاصله شروع به جمع کردن لباس های زمینی خود کرد و برای تغییر بزرگی آماده شد که هیچ کس کمتر از آن نمی ترسید.

رنگ مو : هیچ عودی نمی‌توانست صبر او را خسته کند، صبری که بدون اتلاف وسایل کماکان به صورت رسولی «به امید همه چیز» ادامه می‌داد، در حالی که حتی جرقه‌ای در حال مرگ از احساس خوب باقی می‌ماند. تا فوریه گذشته این قدیس ارجمند به زحمات فراوان خود ادامه داد.

آمبره موی مشکی کوتاه

آمبره موی مشکی کوتاه : برای کسانی که گونه‌های سرخ‌رنگ و چشم‌های درخشان، موهای قهوه‌ای نرم و حرکات تندش را می‌دیدند، احساس اینکه زمان خروجش نزدیک است، سخت بود: اما او آن را می‌دانست و احساس می‌کرد، با خونسردی بیش‌تر از آنچه دوستانش می‌توانستند احضار کنند.

لینک مفید : ایرتاچ

به خوبی می توان در مورد این ایلخانی عزیزمان گفت که نه چشمش تار شده بود و نه نیروی طبیعی او کاهش یافته بود. تا آخرین سفر روزانه‌اش در شهر، که عموماً برای آن از راه آهن استفاده می‌کرد، هرگز اجازه نمی‌داد راننده‌ها برای سوار یا پیاده شدن او از ماشین بایستند و همانطور که با لبخند مشاهده می‌کرد احساس حسادت می‌کرد.

در آن نقطه. کمتر کسی در خیابان از کنار او رد شد بدون اینکه بپرسد او کیست. زیرا نه تنها لباس بدوی، کلاه لبه پهن و سگک های کفش عتیقه اش جلب توجه می کرد، بلکه زیبایی و خیرخواهی صورتش مطمئناً چشم بینش عادی را به خود جلب می کرد.او یک سخنرانی اعتدال زنده بود، و کسانی که می‌خواهند ظاهر زیبا را حفظ کنند.

نمی‌توانستند دریافتی بی‌عیب‌تر از آن خلق و خوی شیرین و خیرخواهی بیرون‌آمیز که قیافه‌اش را هر چشمی راضی کند. او که همجنسگرا بود و در دوران کودکی شاد بود، حکایتی خوشایند یا نوبتی سرگرم‌کننده برای گفتن داشت، و در مجموع شاید یکی نبود که جنبه اخلاقی نداشته باشد، به جلو رانده نشده باشد.

بلکه شنونده در اوقات فراغتش آن را انتخاب کند. به نظر می رسید که او متولد شده بود تا نشان دهد که چگونه سختگیری در امور ضروری می تواند بدون کمترین زهد در مسائل جزئی وجود داشته باشد. هر چیزی جز یک سیمئون استایلیت در دوران مقدسش، می‌توانست در میان «عمومی‌ها و گناهکاران» برود.

بدون اینکه کمترین ترسی از اشتباه گرفتن آنها با یکی از خودشان داشته باشند. تأثیری از او ساطع شد که خود را در هر شرکتی احساس کرد، اگرچه او به احتمال زیاد متواضع ترین مرد حاضر بود. رفتارهای جنتلمنانه تر و رسیدگی به هیچ دادگاهی در جهان مسیحیت نیازی ندارد.

آمبره موی مشکی کوتاه : سادگی و صراحت قاطع او، همیشه تحت هدایت یک ذوق ظریف، هرگز برای لحظه ای به درشتی یا بی اعتنایی به تعصبات دیگران تنزل نداد. زندگی او، حتی در این جزئیات جزئی، نشان داد که چگونه کل انسان با حس “همیشه در چشم استاد بزرگ” هماهنگ می شود.

او در هفتم ماه مه ۱۸۵۲ در هشتاد و یکمین سال زندگی خود درگذشت و یک تشییع جنازه عمومی در خیمه هزاران نفر را گرد هم آورد که می خواستند به یاد او احترام بگذارند. خانم چایلد شرح حال کامل و از بسیاری جهات فوق العاده جالبی درباره موضوع این خاطرات نوشته است.

که در پایان آن می گوید: «از اعلامیه های متعدد در روزنامه های همه احزاب و فرقه ها، من فقط به نقل قول می پردازم. به این ترتیب «نیویورک آبزرور» درگذشت او را اعلام می‌کند: «آیزاک تی. هاپر ارجمند، که چهره آرام و خیرخواهش مدت‌هاست که تقریباً همه جلسات عمومی را برای انجام کارهای خوب مورد تابش قرار داده است.

و نام، تأثیر و زحمات او بوده است. با سادگی و ثبات رسولی به انسانیت، روز جمعه گذشته در سن بالا درگذشت. او یک کواکری از آن نوع اولیه بود که توسط بشردوستانی مانند آنتونی بنزت، توماس کلارکسون، خانم فرای و امثال آن به تصویر کشیده شد. “او انکار کننده ترین، صبورترین و دوست داشتنی ترین دوست فقرا و رنج های هر نوع بود.

و زندگی او سابقه ای ناگسستنی از خیرخواهی بود. هزاران قلب با خبر مرگ او احساس اندوه خواهند کرد. ؛ زیرا اندک مردانی مانند او دارایی فراوانی در نعمت فقرا و یاد شکرانه مهربانی و احسان دارند. «نیویورک تایمز» حاوی مطالب زیر بود: «بیشتر خوانندگان ما در ارتباط با نام ایزاک تی هاپر، شخصیت جمع و جور و خوش بافت یک نجیب زاده کواکر، ظاهراً حدود شصت سال به یاد خواهند آورد.

سن و سالی که لباس‌های نازک یا قهوه‌ای رنگی به تن داشت و چهره‌ی مردانه و خوش‌تیپ خود را به خوبی نشان می‌داد که تمام قلبش از آن پر شده بود.

چشمه خیرخواهی درون، با جریان پیوسته خود، پیری او را تازه کرد. گام هشت ساله مانند یک پسر کشسان بود، شکل او مانند کاج کوهستانی استوار بود. “تمام هیکل او نمونه ای باشکوه از هنر دست طبیعت بود. ما اکنون او را با چشم ذهن خود می بینیم، اما با چشم گوشتی دیگر او را نخواهیم دید.

بدون توهین عمدی به خدا یا انسان، روح او به شادی خود پیوسته است. در جهانی که نه غم و نه گیجی وجود دارد، خویشاوند هستند. من پیام زیر را برای “نیویورک تریبون” فرستادم: “در این دنیای سایه ها، چیزهای کمی مانند دیدن خروج آرام و شاد یک مرد واقعاً خوب روح را تقویت می کند.

و این امتیاز من در کنار بالین آیزاک بوده است. تی هاپر: «او مردی بود که دارای مواهب قابل توجهی بود، هم از نظر سر و هم از نظر قلب.تبعیض آشکار او، اراده تسخیر ناپذیر او، ناخودآگاه کامل او از ترس، درایت خارق‌العاده او در دور زدن نقشه‌هایی که می‌خواست آنها را ناکام بگذارد.

او را به عنوان ژنرال یک ارتش برجسته می‌کرد. و این خصوصیات ممکن بود به عیب تبدیل شوند، اگر با درجه ای غیرعادی از وظیفه شناسی و خیرخواهی متعادل نبودند. او شجاعانه جنگید، نه از روی جاه طلبی، بلکه از روی عشق ذاتی به حقیقت. او مانند با تجربه ترین سیاستمدار ماهرانه دور زد.

آمبره موی مشکی کوتاه : اما همیشه برای شکست نقشه های کسانی بود که به فقرای خدا ظلم می کردند. هرگز منافع شخصی خود را پیش نبرد. کمتر مردی نسبت به جامعه دوستانی که او در روزهای پاکی آن به دلیل اعتقادات مذهبی خود به آن پیوسته بود، به هیچ جامعه مذهبی وابسته شده است. اما زمانی که زمان آن فرا رسید یا باید بی ایمان باشد.