نمونه رنگ موی آمبره

نمونه رنگ موی آمبره : در تماشای نمایشنامه‌ای درباره افراد تحصیل‌کرده مدرن با زبان ناچیزش و کنش‌هایش که در محدودیت‌های باریک امکان له شده است. متوجه شده‌ام که دائماً می‌گویم: «شاید قدرت آن برای حرکت، هرچند ناچیز، از اینکه بتواند تضادهای اساسی را مطرح کند، داشته باشد. و احساساتی که ادبیات عاشقانه و شاعرانه زیبا نشان داده است.

رنگ مو : مردی که به تنهایی با دشمنان خود در یک نزاع بر سر پاکی آب در اسپای نروژی روبرو می شود و از زبانی جز زبان روزنامه استفاده نمی کند.[صفحه ۱۹]اجازه دهید بگوییم که شور کوریولانوس را به ذهن خود بیاورید. عاشقان و مبارزان ادبیات تخیلی کهن بیش از هر چیزی در روح خود تجربه‌هایی دارند.

نمونه رنگ موی آمبره

نمونه رنگ موی آمبره : جز شور حاکمیتی که خود در اندیشه‌ی آن‌ها مانند رعد و برق از بین می‌رود و حتی دو پیکر گنگ در جاده‌ها می‌توانند آن همه شکوه را به یاد آورند. مردی را که هیچ دانشی از ادبیات ندارد، مقدم بر نمایشنامه‌ای از این دست قرار دهید و در اولین شوک طبیعت‌گرایی، همان‌طور که در هر عصری گفته است.

لینک مفید : آمبره

تنها نوع علاقه ای که در زندگی روزمره ما خود را نشان می دهد. رمان زندگی تحصیلکرده معاصر از سوی دیگر شکلی ماندگار است زیرا با داشتن قدرت توصیف روانشناختی می تواند اندیشه مردی را دنبال کند که به درون رنده می نگرد. درام زندگی معاصر ریشه ای از خود دارد.

می‌گوید: «چه چیزی مرا بیرون آورد که جز کلمات چیزی نشنوم. ما در خانه استفاده می کنیم زمانی که ما در حال صحبت از نرخ؟ و او هر نمایشی را که در آن زیبایی یا شادی قابل مشاهده باشد، جایی که زندگی هیجان انگیز است، در هنگام جزر و مد، ترجیح می دهد. تقصیر او نیست که به احتمال زیاد نمایش بدتری را ترجیح می دهد.

اگرچه نوع آن ممکن است بزرگتر باشد. زیرا ما نسل‌ها به دنبال فریب علم بوده‌ایم و او و او را فراموش کرده‌ایم. من همیشه به این فکر برمی گردم. در ادبیات زیبا چیزی شبیه به داستان همسران پیر وجود دارد. سازندگان آن مانند یک دهقان پیر هستند که از قحطی بزرگ یا به دار آویختن سال ۹۸ یا خاطرات خود داستان می گوید.

او چیزی را در اعماق ذهن خود احساس کرده است و می خواهد آن را تا حد امکان برای حواس ما قابل مشاهده و قدرتمند کند. اگر با هدفش مطابقت داشته باشد، از گزاف ترین کلمات یا تصاویر استفاده می کند. یا مَثَل وحشی اختراع کند و ذهنش بیشتر در آتش باشد.

او چیزی را در اعماق ذهن خود احساس کرده است و می خواهد آن را تا حد امکان برای حواس ما قابل مشاهده و قدرتمند کند. اگر با هدفش مطابقت داشته باشد، از گزاف ترین کلمات یا تصاویر استفاده می کند. یا مَثَل وحشی اختراع کند و ذهنش بیشتر در آتش باشد او چیزی را در اعماق ذهن خود احساس کرده است.

نمونه رنگ موی آمبره : می خواهد آن را تا حد امکان برای حواس ما قابل مشاهده و قدرتمند کند. اگر با هدفش مطابقت داشته باشد، از گزاف ترین کلمات یا تصاویر استفاده می کند. یا مَثَل وحشی اختراع کند و ذهنش بیشتر در آتش باشد[صفحه ۲۰]یا هرچه خلاق تر باشد، کمتر به دنیای بیرون نگاه می کند یا به خاطر خودش به آن ارزش می دهد.

به او استعاره و مثال می دهد و بس. او حتی اندکی از آن خوار است، زیرا به نظرش می رسد که در حالی که مناسب است، آتش از آن خارج شده و جز خاکستر سفید باقی مانده است. من نمی توانم آن را توضیح دهم، اما یقین دارم که هر چیز بلندی به این صورت اختراع شده است.

مثلاً بین خواب و بیداری، و افرادی که نظاره گر و نظاره گر هستند، دستفروشان مال دزدی نیستند. چگونه می‌توانستند بینی‌هایشان این‌قدر تند و تیز شده باشد؟ چرا در دوران باستان مرد نابینا را شاعر کردند؟ توصیفی در ایلیاد یا ادیسه، بر خلاف آنچه در Æneid یا در اکثر نویسندگان مدرن وجود دارد.

مشاهده سریع و طبیعی یک انسان است که در زندگی شکل می گیرد. این پالایش گرسنگی های اولیه است و کمترین ممکن را از آنچه صرفاً علمی یا استثنایی است دارد. مهمتر از همه، این کتاب هرگز خیلی دقیق و حرفه ای نیست، و وقتی کتاب بسته می شود، انرژی هایمان غنی شده است.

زیرا در اواسط جریان بوده ایم. ما هرگز چیزی را ندیده‌ایم که اودیسه نتواند ببیند، در حالی که فکرش در مورد سیکلوپ بود، یا آشیل زمانی که بریسیس او را به آرزو رساند. در هنر بزرگ‌ترین دوره‌ها چیزی بی‌دقت و ناگهانی در همه حالات عادت وجود دارد، هرچند در بیان آنها نیست، زیرا این حالات[صفحه ۲۱]آتش سوزی از تمام انرژی های زندگی فعال است.

در دوران بدوی، مرد نابینا با کمانچه نواز شدن در روستاهای ما، شاعر شد، زیرا قبل از اینکه بتواند به ستایش زندگی راضی شود، باید از فعالیت‌هایی که همه طبیعتش گریه می‌کردند، بیرون رانده می‌شد. و اغلب این ویلون یا ورلن با موانعی آشکار برای همه هستند که زندگی را با سادگی کهن می سرایند.

شاعران روزهای آینده که بار دیگر می‌توان مانند دوران‌های بزرگ نوشت، خواهند فهمید که فدای آن‌ها این است که از کوری و نام پلید یا زندانی شدن در همان آغاز محروم شوند که نیش عمدی را از دست داده‌اند. امتناع. شاعران اعصار نقره نیازی به امتناع از زندگی ندارند، گنبد شیشه های رنگارنگ تا زمانی که زندگی می کنند شکسته است.

آنها به زندگی عمدا نگاه می کنند و گویی از ماورای زندگی، و بزرگترین آنها جز غم و اندوهی که قدیسان شناخته اند نیازی ندارند. هدف آنها این است و وسوسه آنها یک فعالیت پرشور نیست، بلکه تأیید همنوعانشان است که تنها زمانی به وفور به آنها دست می دهد که از افکار عمومی که یک طبقه متوسط ​​پرورش یافته را در کنار هم نگه می دارند، لذت می برند.

نمونه رنگ موی آمبره : جایی که بی مسئولیتی و موقعیت فقر وجود ندارد؛ چیزهایی که در میان مردان تحصیلکرده که مشغله های سیاسی دارند عالی تر است، مهربانی آگوستوس سزار، همه آن باروری غیرشخصی که شورهای فکری را گل آلود می کند. بن جانسون می گوید در که تنها زمانی به وفور به سراغشان می آید.

که از افکار عمومی لذت ببرند که طبقه متوسط ​​پرورش یافته را در کنار هم نگه می دارد، جایی که بی مسئولیتی در موقعیت و فقر وجود ندارد.