رنگ آمبره جدید

رنگ آمبره جدید : تا آنها را از خطر دور کنیم.” “و من ملحفه‌های کتانی و روبالشی‌ها را حمل خواهم کرد. حرف من! – چرا او به جای پارچه‌های پارچه‌ای از آنها استفاده نکرد؟” همه زنر اعلام کرد که هاکینز یک زوج همسایه و سخاوتمند هستند، زمانی که مشخص شد که آنها متعهد شدند هزینه های مراسم خاکسپاری را بپردازند.

رنگ مو : خانم هکست به مزرعه آمد و گفت که حاضر است هر کاری را که می تواند انجام دهد، اما خانم هاکین پاسخ داد: “رز خوب من، خوب نیست. من عمه تو را وقتی اولین بود و نزدیک به مرگ بود، دیدم. و او به طور رسمی به من گفت که ما او را دفن کنیم، و او هیچ کاری برای انجام دادن با هکست ها بدون هیچ قیمتی ندارد.

رنگ آمبره جدید

رنگ آمبره جدید : رز آهی کشید و رفت. رز انتظار نداشت چیزی از عمه اش دریافت کند. او هرگز اجازه نداشت به گنجینه های موجود در صندوق بلوط نگاه کند. تا آنجا که می دانست، عمه جوانا بسیار فقیر بود. اما او به یاد آورد که پیرزن زمانی با او دوست شده بود و او آماده بود تا رفتار سختی را که در نهایت با او شده بود ببخشد.

لینک مفید : آمبره

اما او می توانست، او پولش را احتکار کرده است – و نه اینها صادقانه نبودند، و چیزی که من می گویم این است که من حق دارم قبض شیر را بر روی برخی از یارانه های او بپردازم – و این کره ای است که گاه و بیگاه به او اجازه داده ام که به شیوه ای آزادانه داشته باشد. “خیلی خوب، الیزابت. از همه چیز، ما ظرف نقره ای و قاشق ها را با خودمان می گیریم.

در واقع، او بارها به عمه بزرگش اورتور داده بود تا آشتی کند، اما این اورتورها همیشه رد می شد. بر این اساس، وقتی از خانم هاکین فهمید که آخرین کلمات پیرزن همانگونه بوده است، تعجب نکرد. اما رز، شوهر و فرزندانش، اگرچه انکار شده و از ارث محروم بودند، لباس سیاه پوشیدند و در مراسم تشییع جنازه عزاداران اصلی بودند.

حالا این اتفاق افتاده بود که وقتی نوبت به خوابیدن خاله جوآنا می‌رسید، خانم هاکین به ملحفه‌های کتانی زیبایی که در صندوق بلوط پیدا کرده بود، نگاه کرده بود، با این هدف که جسد را با یکی از آن‌ها به عنوان ملحفه‌ای پیچ‌دار تجهیز کند. اما – با خودش گفت – واقعاً شرم آور است که یک جفت را خراب کنیم.

و از کجا می‌توانست چنین کتانی قدیمی و ظریف و زیبایی مانند این را تهیه کند؟ بنابراین ملحفه‌ها را کنار گذاشت و برای این منظور ملحفه‌ای تمیز اما درشت و ناهموار مانند عمه جوآنا که مورد استفاده رایج بود، تهیه کرد. برای قالب زدن در قبر به اندازه کافی خوب بود.

تسلیم شدن در برابر فساد و کرمی مانند کتان سفید ظریفی که عمه جوآنا احتکار کرده بود، به طور مثبت گناه خواهد بود، زیرا بیهوده است. تشییع جنازه انجام شد، در غیر این صورت، آزادانه به خاله جوآنا یک نارون داده شد، نه یک تابوت پستی که برای فقرا در نظر گرفته شده است.

رنگ آمبره جدید : و یک اسکاج زیبا از فلز سفید روی درپوش گذاشته شد. علاوه بر این، مقدار زیادی جین نوشیده شد، و کیک و پنیر در خانه خورده شد، همه به هزینه هاکینز. و گفتگو در میان کسانی که شرکت کردند، خوردند و نوشیدند، و چشمانشان را پاک کردند، بیش از آن که به فضیلت های درگذشتگان اشاره کرد.

بر سخاوت هاکینز بود. آقا و خانم هاکین این را شنیدند و قلبشان در درونشان متورم شد. هیچ چیز به اندازه شناخت فضیلت قلب را متورم نمی کند. جابز با لحن زیر به همسایه ای اطلاع داد که او قرار نیست هزینه های تشییع جنازه را بپردازد، نه او. او یک سنگ مرتب بالای قبر نصب کرده بود که روی آن کار شده بود.

با قیمت دو پنسی از حرف. نام و تاریخ عزیمت خاله جوآنا و سن او و دو بیت از سرود مورد علاقه او، همه چیز در مورد اینکه زمین محل سکونت نیست، بهشت ​​به درستی خانه او است. الیزابت هاکین اغلب گریه نمی کرد، اما این روز را انجام داد. او از ابراز همدردی با آن مرحوم و خوشحالی از تشویق خود و همسرش اشک می‌ریخت.

در نهایت، با پایان یافتن روز کوتاه زمستانی، آخرین نفر از کسانی که در مراسم تشییع جنازه شرکت کرده بودند، و به مزرعه بازگشته بودند تا بعد از آن سربازگیری کنند و از آن غافل شوند، رفتند و هاکینز به حال خود رها شدند. جابز گفت: روز زیبایی بود.

الیزابت پاسخ داد: “آی، و مردم چه منظره ای آمدند.” “این اینجا دفن عمه جوانا ما را از نظر همسایه‌ها فوق‌العاده ساخته است.” “من می خواهم بدانم چه کسی دیگری این کار را برای یک موجود قدیمی فقیر انجام می دهد که هیچ نسبتی ندارد.

بله – و یکی که برای ده یا دوازده سال یک قبض خالص برای شیر و کره به من بدهکار است.” جابز گفت: “خوب، من شنیده ام که می گویند یک کار خوب پاداش خودش را دارد – و این ضرب المثل خوبی است. من آن را در درونم احساس می کنم.” “پرپس این جین است.

گرمتر است و نه دید طولانی. جین جرقه ای دود می دهد، اما وجدان خوب شعله ای است.” مزرعه هاکینز کوچک بود و هاکین خودش از گاوهایش مراقبت می کرد. یک خدمتکار نگه داشته شد، اما مردی در خانه نبود. همه عادت داشتند زودتر به رختخواب بازنشسته شوند.

نه هاکین و نه همسرش ذوق ادبی نداشتند و تمایلی به مصرف روغن زیاد نداشتند تا در شب بخوانند. در طول شب، در زمانی که او نمی دانست، خانم هاکین با شروعی از خواب بیدار شد و متوجه شد که شوهرش روی تخت نشسته و گوش می دهد. آن شب ماه بود و هیچ ابری در آسمان نبود.

رنگ آمبره جدید : اتاق پر از نور نقره ای بود. الیزابت هاکین صدای پاها را در آشپزخانه شنید که بلافاصله زیر اتاق خواب زوج قرار داشت. او زمزمه کرد: “کسی در موردش هست.” “برو پایین، جابز.” “من تعجب می کنم، در حال حاضر، آن را چه کسی است. آن سالی.” “این نمی تواند سالی باشد – چطور ممکن است.

وقتی او نمی تواند از اتاقش بیرون بیاید و از اتاق ما عبور کند؟” “بروید، الیزابت، و ببینید.” جابز جای توست که بروی. “اما اگر یک زن بود – و من در پیراهن شبم؟” “و ای جابز، اگر مرد بود، دزد و من در پیراهن شبم؟ شرم آور بود.” “من فکر می کنم ما بهتر است با هم پایین بیایم.” “ما این کار را خواهیم کرد.