نمونه کار آمبره مو

نمونه کار آمبره مو : زیرا همانطور که لو سیج در “شیطان روی دو چوب” می گوید، عاشقان دروغینی که با اشتیاق صادقانه دچار مالیخولیا یا حسادت نمی شوند، شادترین معشوقه را دارند و زودترین و زیباترین پاداش دریافت می کنند. فریب ما به ما سبک، تسلط، آن وقار، آن کیفیت والا و شدیدی که ورلن از آن صحبت کرد، خواهد داد.

رنگ مو : به عبارت دیگر، ما باید از روی علایق مشترک، افکار روزنامه‌ها، بازار، و دانشمندان علم بالا برویم، اما فقط تا جایی که بتوانیم خود عادی، پرشور، استدلالی، شخصیت را به عنوان کل ما باید روی درخت زندگی جایی بیابیم که به اندازه کافی بلند باشد تا شاخه های دوشاخه ای آن را ایمن نگه دارد.

نمونه کار آمبره مو

نمونه کار آمبره مو : و آنقدر پایین که از شاخه ها و شاخه های کوچک باد پرتاب شده بیرون بیاییم، برای لانه ، برای اشتیاق که تعالی است و نه. نفی اراده، برای بالهایی که همیشه در آتش هستند. [صفحه ۱۵] ستایش قصه های همسران پیر یک هنر ممکن است غیرشخصی شود، زیرا شرایطش خیلی زیاد است یا خیلی کم، چون دنیا خیلی کم یا زیاد با آن است.

لینک مفید : آمبره

چون خیلی نزدیک زمین یا خیلی دور در میان شاخه هاست. یک سال پیش با پیرمردی آشنا شدم که در حال ماهیگیری بود و به من گفت: «دن کیشوت و اودیسه همیشه به من نزدیک هستند». این برای من نیز صادق است، زیرا حتی هملت و لیر و ابری تر هستند. هیچ نمایشنامه نویسی هرگز شخصیتی ساخته و نخواهد ساخت که ما را از تئاتر دنبال کند.

همانطور که دن کیشوت ما را از کتاب دنبال می کند، زیرا هیچ نمایشنامه نویسی نمی تواند کاملاً اپیزودیک باشد، و وقتی کسی می سازد، کاراکترهای خود را به روابط پیچیده ای با یکی می آورد. دیگری، چیزی غیرشخصی وارد داستان می شود. جامعه، سرنوشت، “گرایش، چیزی که کاملاً انسانی نیست.

شروع به ترتیب دادن شخصیت‌ها می‌کند و فقط آنقدر از انسانیت آنها را به هیجان می‌آورد که لازم است به یکدیگر نشان دهند. قلب مشترک همیشه داستان هایی را دوست دارد که چیزی شبیه به داستان همسران قدیمی دارند و از هر طرف به قهرمان خود می نگرند که گویی او به تنهایی شگفت انگیز است.

همانطور که یک کودک با یک پنی جدید انجام می دهد. در نمایشنامه‌های کمدی که برای عکاسی از زندگی بسیار هولناکتر از آن است، یا به صورت شعر نوشته شده است، ساخت یک ضرورت است که از انگیزه‌ها و احساسات برهنه بافته شده است، اما زمانی که فضایی از واقعیت مدرن باید ساخته شود.

همچنین، و گرایش، یا سرنوشت، یا جامعه باید به گونه ای نشان داده شود که در مورد خودمان است، شخصیت ها ضعیف تر می شوند و ما باید کتاب را بارها بخوانیم یا نمایشنامه را بارها ببینیم تا بتوانیم آنها را به خاطر بیاوریم. حتی در آن صورت، آنها فقط در یک اتاق پذیرایی خاص و در میان فلان افراد امکان پذیر هستند و ما باید همه آن چوب را در سر داشته باشیم.

فکر می‌کردم «جنگ و صلح» تولستوی بزرگترین داستانی است که تا به حال خوانده‌ام، و با این حال از من رفته است. حتی لنسلوت، همیشه سایه ای، در حافظه من بیشتر از همه جوهر آن قابل مشاهده است. بازی آداب مدرن از بین همه اشکال هنری که سهم زیادی از توجه جهانیان را به خود اختصاص داده است.

بدترین نمایشنامه درباره افراد تحصیلکرده مدرن است. به جز جایی که سطحی یا عمداً استدلالی باشد، روح فرد را پر از احساس مشترک می کند، مانند غبار. این یک بیماری مرگبار دارد. نمی‌تواند پرشور، یعنی حیاتی شود، بدون اینکه کسی را جوشان و احساساتی کند. افراد تحصیلکرده و خوش تربیت، دل به آستین نمی زنند و زبان هنری و جذابی ندارند.

جز فریبندگی سبک و هیچ زبان قدرتمندی ندارند و وقتی عمیقاً متاثر می شوند، بی صدا به داخل شومینه نگاه می کنند. بارها و بارها با کنجکاوی فزاینده برخی از این نوع بازی ها را تماشا کرده ام[صفحه ۱۷]صحنه افتتاحیه افراد کم سن و سال با هم بحث می کنند، همدیگر را به هم می زنند، گاهی به جریان عمیق تری از زندگی اشاره می کنند.

همانطور که ما در خانه هایمان انجام می دهیم، و من راضی هستم. اما همیشه در این فکر بودم که چرا شخصیت اصلی، مردی که باید بار سرنوشت را به دوش بکشد، جوشان، احساساتی و کاملاً بدون ایده است. سپس صحنه بزرگ می آید و من می فهمم که او نمی تواند خوب تربیت شود، خوددار و روشنفکر باشد.

نمونه کار آمبره مو : زیرا اگر او بود، صندلی را به آتش می کشید و در پایان پرده سوم، دوگانه ای وجود نداشت. ایبسن دشواری را درک کرد و همه شخصیت‌هایش را کمی ولایتمدار کرد تا شاید همدیگر را دور نزنند، و مقاله‌ای برجسته از شعر ساخت، عباراتی در مورد برگ‌های درخت تاک و چنگ در هوا که می‌توان آن‌ها را باور کرد.

لحظه های هیجان، و اگر بازی به بیش از این نیاز داشت، همیشه می توانستند کار احمقانه ای انجام دهند. آن‌ها می‌توانستند بیرون بروند و پرچمی را برافراشتند، همانطور که در پایان لیتل ایولف انجام می‌دهند. فقط وقتی متوجه می‌شویم که دیگر نمی‌تواند مرد نابغه‌ای بیافریند.

این روشی که از روی عمد اتخاذ شده، در روحش فرو رفته و آن را پر از خاک کرده است. خوشبخت ترین نویسندگان کسانی هستند که با دانستن اینکه این شکل از نمایشنامه خفیف و گذرا است، ظاهر می شوند و هیچ گاه چیزی جز استدلال ها و مشاجره مشاهده روزانه نشان نمی دهند.

یا هرازگاهی به جای وقتی متوجه شد که دیگر نمی تواند یک مرد نابغه خلق کند. خوشبخت ترین نویسندگان کسانی هستند که با دانستن اینکه این شکل از نمایشنامه خفیف و گذرا است، ظاهر می شوند و هیچ گاه چیزی جز استدلال ها و مشاجره مشاهده روزانه نشان نمی دهند.

یا هرازگاهی به جای وقتی متوجه شد که دیگر نمی تواند یک مرد نابغه خلق کند. خوشبخت ترین نویسندگان کسانی هستند که با دانستن اینکه این شکل از نمایشنامه خفیف و گذرا است. ظاهر می شوند و هیچ گاه چیزی جز استدلال ها و مشاجره مشاهده روزانه نشان نمی دهند.

نمونه کار آمبره مو : یا هرازگاهی به جای[صفحه ۱۸]ابراز اشتیاق، تصویر صحنه، مردی که دست زنی را گرفته یا با درخشش قرمز آتش با سر در دستانش نشسته است. مسلماً درک ناچیز بودن فرم، ناتوانی آن در بیان انواع عمیق‌تر اشتیاق بود که باعث شد فرانسوی‌ها نمایشنامه را با یک تز اختراع کنند.