دیپ لایت مو چیست

دیپ لایت مو چیست : آپارتمان او یک آپارتمان خوب بود، در ساختمانی زیبا با نمای سنگی سفید، روبروی ضلع جنوبی پارک مرکزی. پشت آپارتمان او رو به پنجره یک اتاق یک نفره بود که توسط مجرد آقای گرینگر اشغال شده بود. او او را کارولین نامید زیرا عکسی شبیه او روی کت کتابی به این نام در مهتابی وجود داشت.

رنگ مو : وسل غرغر کرد و به «ملکه پری» بازگشت. پس سکوت بار دیگر بر خانه حاکم شد. III ساعت سه به چهار رفت. اتاق رنگ پریده بود، تاریکی بیرون از رطوبت و سرما فراگرفته بود، و وسل در حالی که مغزش را در دستانش حلقه کرده بود، روی میزش خم شده بود و الگوی شوالیه ها و پری ها و ناراحتی های دلخراش بسیاری از دختران را دنبال می کرد.

دیپ لایت مو چیست

دیپ لایت مو چیست : در امتداد خیابان باریک بیرون، اژدهاهایی در حال چرخیدن بودند. وقتی پسر زره پوش خواب‌آلود کارش را در ساعت پنج و نیم شروع کرد، صدای زنگ سنگین و زنگ بشقاب و نامه‌های متصل به پژواک یک سواره نظام راهپیمایی متورم شد. مه در اولین شعله ی سحر خاموش شد و اتاق در ساعت شش به رنگ زرد مایل به خاکستری بود که وسل به اتاق خواب کمدش رفت و در را باز کرد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

میهمانش چهره ای رنگ پریده مثل پوست به روی او چرخاند که در آن دو چشم پریشان مانند حروف قرمز بزرگ می سوختند. او یک صندلی نزدیک اتاق خواب وسل کشیده بود که از آن به عنوان میز استفاده می کرد. و روی آن یک پشته شگفت انگیز از صفحات دقیق نوشته شده بود. ویسل با آهی طولانی عقب نشینی کرد و به آژیر خود بازگشت و خود را احمق خواند که چرا در سحرگاه تختش را اینجا ادعا نکرده است.

پلی درمانده برای آپولو با چشمان قوی. رویا او را پاره کرد و مانند یک چاقوی پاره پاره در ذهنش خراشید. وقتی دستی داغ شانه‌اش را لمس کرد، با صدایی تقریباً فریاد از خواب بیدار شد و متوجه شد که مه غلیظ در اتاق و مهمانش، یک روح خاکستری از چیزهای مه آلود، در کنارش با توده‌ای کاغذ در دستش. “به عقیده من، این باید یک داستان جذاب باشد.

اگرچه نیاز به مرور دارد. آیا می توانم از شما بخواهم که آن را قفل کنید و به نام خدا اجازه دهید من بخوابم؟ او منتظر جوابی ماند، اما شمع را به سمت وسل کوبید و به معنای واقعی کلمه خودش را مانند موادی از یک بطری که ناگهان واژگون شده بود، روی کاناپه ای در گوشه ریخت. خوابید، با تنفس منظم، اما پیشانی اش به شکلی کنجکاو و تا حدی عجیب چروک شد.

ویسل خواب آلود خمیازه ای کشید و با نگاهی به صفحه اول نامشخص و خط خورده، شروع به خواندن با صدای بلند کرد: تجاوز به لوکریس از ارده محاصره شده همه در پست ، متحمل شده توسط بالهای بی اعتماد میل کاذب، تارکین شهوت‌انگیز میزبان رومی را ترک می‌کند … که ممکن است از آن بازدید کرده باشید، درست در گوشه ای از در خیابان چهل و هفتم، استخدام شده بود.

یک فروشگاه کوچک بسیار رمانتیک است، یا بهتر بگوییم یک فروشگاه کوچک رادیکال و تاریک تلقی می شود. در داخل با پوسترهای قرمز و نارنجی با مقاصد عجیب و غریب دیده می‌شد، و با لامپ چمباتمه‌ای بزرگ از ساتن زرشکی که در تمام طول روز روشن می‌شد، از بالای سرش تاب می‌خورد، کمتر از لامپ‌های انعکاسی براق نسخه‌های ویژه روشن می‌شد. واقعا کتابفروشی دلپذیری بود.

کلمات روی در به نوعی گلدوزی مارپیچ کار شده بود. به نظر می رسید که پنجره ها همیشه پر از چیزی بود که از سانسورهای ادبی عبور کرده بود. جلدهایی با جلدهای نارنجی تیره که عناوین خود را بر روی مربع های کاغذ سفید کوچک ارائه می کنند. و بیش از همه بوی مشک بود که آقای مهتابی باهوش و نامفهوم دستور داد روی آن بپاشند.

بوی نیمی از یک مغازه کنجکاوی در لندن دیکنز و نیمی از یک قهوه خانه در سواحل گرم شهر. بسفر مرلین گرینگر از نه تا ساعت پنج و نیم از پیرزن‌های بی‌حوصله سیاه‌پوش و مردان جوان با حلقه‌های تیره زیر چشمانشان می‌پرسید که آیا «به این شخص اهمیت می‌دهند» یا به نسخه‌های اول علاقه دارند.

دیپ لایت مو چیست : آیا آنها رمان هایی با عرب ها روی جلد می خریدند یا کتاب هایی که جدیدترین غزل های شکسپیر را به شکلی روانی به خانم ساتون از داکوتای جنوبی دیکته می کردند؟ او بو کرد. در واقع، ذائقه خودش به این دومی ها علاقه داشت، اما به عنوان کارمند در مهتاب کویل، برای روز کاری رفتار یک خبره سرخورده را در نظر گرفت.

بعد از اینکه هر روز ساعت پنج و نیم بعدازظهر روی صفحه نمایش پنجره خزیده بود تا سایه بان جلویی را پایین بیاورد و با آقای مرموز مهتاب کویل و بانوی کارمند خانم مک کراکن و بانوی تننوگراف خانم مسترز خداحافظی کرد. به خانه نزد دختر، کارولین رفت. او شام را با کارولین نخورد.

باور نکردنی است که کارولین به این فکر می کرد که از دفترش با دکمه های یقه به طرز خطرناکی نزدیک پنیر دلمه بخورد، و انتهای کراوات مرلین فقط لیوان شیرش را از دست داده باشد – او هرگز از او نخواسته بود که با او غذا بخورد. تنها غذا خورد. او به اغذیه فروشی در خیابان ششم رفت و یک جعبه کراکر، یک لوله خمیر آنچوی، و مقداری پرتقال، یا یک شیشه کوچولو سوسیس و مقداری سالاد سیب زمینی و یک نوشابه در بطری خرید، و با اینها در یک بسته قهوه ای رنگ. به اتاقش در خیابان پنجاه و هشتم غربی رفت و شامش را خورد و کارولین را دید.

دیپ لایت مو چیست : کارولین یک فرد بسیار جوان و همجنس‌باز بود که با خانمی مسن‌تر زندگی می‌کرد و احتمالاً نوزده ساله بود. او مانند یک روح بود که هرگز تا غروب وجود نداشت. او زمانی که چراغ‌های آپارتمانش حدود ساعت شش روشن شد، جان گرفت و حداکثر در نیمه‌شب ناپدید شد.