رنگ موی لایت زیتونی دودی

رنگ موی لایت زیتونی دودی : بنابراین من پسرهای اینجا را با اعتماد به نفس گرفتم» – او با سر به گروه روزنامه نگاران اشاره کرد – «و آنها موافقت کردند که کمک کنند. صاحبان آنها این طرح را تأیید کردند و قتل کاملاً از افکار عمومی و مطبوعات مخفی نگه داشته شد.

رنگ مو : درست است، هیچ اشاره مستقیمی به مصاحبه دیرهنگام با او نشده بود، اما از سوی دیگر، هیچ اشاره ای به سرمقاله نویسان مبنی بر کشته شدن او و اینکه قاتل او آشکارا به کشوری رفته بود که می توانست از آن خارج شود، در امان نبود. استرداد نشود، جایی که او در راحتی و آسایش زندگی می کرد و از قانون برای مجازات او سرپیچی می کرد.

رنگ موی لایت زیتونی دودی

رنگ موی لایت زیتونی دودی : وقتی آخرین مقاله تمام شد، بکویث در دیوانگی بود. او کانوی را کشته بود و روزنامه ها به آن اشاره نمی کردند! او تقریباً احساس می کرد که فریب خورده است، به نوعی که او چنین بود. بخش بزرگی از پیروزی او آگاهی عمومی از برتری او نسبت به کانوی و ولز بود.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

محروم شدن از آن خشمگین و دلهره آور بود. بکویث ناگهان بلند شد و از خانه رفت تا بی‌خیال زیر باران سیل آسا راه برود و سعی کند فکر کند که چه اتفاقی می‌تواند افتاده باشد که نقشه‌هایش را به هم ریخته است. تعداد معدودی از افراد قهوه ای پوست که او را دیدند شانه هایشان را بالا انداختند و به آرامی با هم زمزمه کردند. لوس یانکوی ها دیوانه بودند.

پشت سر گذاشت. او انگلیسی نمی خواند، اما کمی اسپانیایی می خواند، اما عکس های قهوه ای رنگ لذت کودکانه او را به ارمغان می آورد. بکویث هیچ توجهی به پرواز عجولانه او نکرد، اما روی صندلی خود نشست و با غم و اندوه به زمین خیره شد. سپس، ناگهان، یک عکس روی صفحه مصور واضح و مشخص شد.

افسانه زیر تصویر چنین بود: «هیو کانوی، مولتی‌میلیونر معروف، در حال تعطیلات از مراکز تجاری در نیوپورت. او نشان داده شده است که از اولین سه راهی جلوی باشگاه در حال حرکت است.» بکویث، که به عکس مردی که یک ماه قبل زندگی اش را خفه کرده بود خیره شد، نفسش حبس شد و شروع کرد به فحش دادن به برگه چاپ شده.

به طرز هیستریک، همانطور که ممکن بود به یک روح قسم بخورد. وقتی کشتی بخار میوه در سفر شمالی خود متوقف شد، بکویث یک کابین را در اختیار گرفت. او دقیقاً نمی‌دانست که چرا به نیویورک می‌رود، اما به شدت بی‌صبر بود تا کشتی باهیا دل تورو را ترک کند. اعتبار اسنادی در جیبش بود و مصمم بود یک بار برای همیشه بفهمد چه اتفاقی افتاده است.

اگر کانوی قبلا از او فرار کرده بود، دیگر فرار نمی کرد. بکویث آخرین دسته از کاغذهایی را که دریافت کرده بود در اتاق خانه خود حمل کرد و زمان زیادی را صرف خواندن و بازخوانی مطالب مربوط به کانوی کرد. او بارها و بارها هر عبارتی را که در گزارش های هدیه بزرگ کانوی به خیریه می سنجید، امیدوار بود که در آن نشانه ای از مرگ کانوی بیابد.

او می دانست که کانوی مرده است. او با دو دستش جان کانوی را از او گرفته بود. اما چرا، چرا، چرا روزنامه ها قتل را اعلام نکردند؟ کشتی با کندی باورنکردنی به ساحل رسید. با تاملی اعصاب خردکن وارد هاوانا شد. اسناد تازه ای وجود داشت که باید در آنجا نگهداری می شد، اما هیچ یک از آنها درباره قتل صحبت نکردند.

بکویث آنها را دقیق خواند، و همانطور که کشتی بخار به نیویورک نزدیک می شد، روی عرشه بیرون آمد و به جلو و عقب رفت، بی وقفه سیگار می کشید و مغزش را برای توضیح سکوت روزنامه ها شکنجه می داد. وقتی بالاخره به نیویورک رسیدند اعصابش به هم ریخته بود.

رنگ موی لایت زیتونی دودی : او قلعه‌ها را تماشا می‌کرد که به سمت چپ او می‌چرخند و ساختمان‌های بلند منهتن پایین از آب بالا می‌آیند. بی بیانی ثابت مجسمه آزادی او را عصبانی می کرد. او همه بی تابی می کرد که در ساحل باشد و برای انجام تحقیقات نهایی خود آزاد باشد. چه اتفاقی افتاده بود که مطبوعات از مرگ کانوی مطلع نشدند؟ و چرا هیچ خبری از قاتل چاپ نکرده بودند.

رفتار آرام بازرسان گمرک او را تقریباً دیوانه کرده بود. وقتی بالاخره آزاد شد تا به ساحل برود، از تنش عصبی محض می لرزید. او از تخته باند پایین رفت، مباشری پوست زیتونی که کیف هایش را حمل می کرد. او تقریباً از میان جمعیتی که برای دیدار با مسافرین آمده بودند رانده شد و گوش هایش را به سلام های آرام اسپانیایی بست.

او به طور کلی موفق به دیدن یک عکاس متحرک در حال شلوغی نشد. او از جمع مردم رها شد و با بی حوصلگی به سمت مباشر پشت سر خود برگشت. صدای آرامی در آرنج او گفت: “مشکل شما برای آمدن با من، قربان.” دو چهره غیر قابل توجه با لباس های غیرنظامی ایستاده بودند، یکی در دو طرف. دست هر کدام در جیب کتش بود.

جایی که یک برآمدگی تلقین کننده در مورد مقاومت هشدار می داد. “چه شیطان!” بکویت با عصبانیت شروع کرد و متوقف شد. ولز آنجا ایستاده بود و به طعنه به او لبخند می زد – ولز کمیسر پلیس. او با تمسخر گفت: “تو به خاطر قتل هیو کانوی دستگیر شدی، بکویث.” ده ها یا بیشتر مرد خوشحال صحنه را تماشا می کردند.

دوربین ها و دفترچه های یادداشت مشغول بودند. بکویث نشانه های غیرقابل انکار تجارت گزارشی را دید. حتی یک یا دو زن در میان آنها وجود داشت، بدون شک “خواهرهای هق هق”. ولز با خشکی گفت: «می‌توانیم آن را به یک لحظه خوب و دراماتیک تبدیل کنیم، بکویث». نامه شما را گرفتم که به سینه کانوی چسبانده شده بود.

رنگ موی لایت زیتونی دودی : خواهش می کنم به من بگویید کجا می رفتید و نمی توانید استرداد شوید. من تو را نمی گرفتم اما برای همین. می‌دانستم که در روزنامه‌ها به دنبال خبر شاهکارت می‌شوی. در واقع، شما در نامه خود به آن اشاره کردید.