مو هایلایت زیتونی

مو هایلایت زیتونی : که علناً به زبان شگفت انگیز شما صحبت می کنم و مهم ترین لحظه زندگی من است. نمی دانم تا پایان سخنانم می روم یا نه. دادستان و سایر آقایان اینجا که برای سنجش همه احساسات انسانی با معیار استفاده می‌شوند.

رنگ مو : شیرینی از دلش بیرون آمد تا خودش را در اتاق پخش کند، جایی که مبلمان انعکاس های زاویه دار و مومی می داد. مارگریت با بی قراری به حرف پدرش گوش داد، مثل بچه ای که عادتش این است که پدر و مادرش او را راهنمایی کنند. مادر با حالتی گیج به شکلات نگاه کرد و سرش را تکان داد. «دیروز در دفتر سرپرست بودم. بعد از آن بود که هیئت وارد شد.

مو هایلایت زیتونی

مو هایلایت زیتونی : به نظر من دوباره آنها را می بینم. سه کارگر بودند. پیراهن‌های سفید را گرفته بودند و تازه دست‌هایشان را شسته بودند. شما می دانید که چگونه فقرا وارد خانه های ثروتمندان می شوند. راکت بزرگی وجود داشت و قدم‌هایشان با خجالت بسیار پایین آمد که در دل آن سه مرد شرم از چیزهای له شده احساس می‌شد. قبلاً به آن فقری فکر کرده بودم که می دانستم خاک می زند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

خودش را پنهان می کند و حتی جرأت نمی کند به چیزی دست بزند. گفتند: خب آقای ناظر، ما را فرستاده اند تا با شما صحبت کنیم. اکنون بیش از ده سال است که در کارخانه کار می کنیم. روزی هفتاد سنت می گیریم. این چیز زیادی برای گفتن نیست. ما زن و بچه داریم و هفتاد سنت ما را به سختی بیشتر از یک لیوان براندی و یک بشقاب سوپ می برد.

ما درک می کنیم که شما هم هزینه دارید. اما ما دوست داریم روزی هشتاد سنت بگیریم و برای اینکه همه چیز را برای شما توضیح دهیم، لازم است که رضایت بدهید، زیرا پول به کارگر جرات می دهد. دیگری آنها را با اطمینان ثروتمندان پذیرفت، صاف روی صندلی او بنشینید و سرش را طوری نگه دارید که گویی سر خود را تسلط دارد.

او با تحصیلاتش، عادات استادی اش، ثباتش به عنوان یک مرد کار، مشکل چندانی نداشت تا هر سه آنها را راحت کند. آقایان، از اولین کلمه به شما می گویم: نه. شرکت نمی تواند خواسته های شما را در نظر بگیرد. ما روزی هفتاد سنت به شما حقوق می دهیم و قضاوت می کنیم که این به شما بستگی دارد که زندگی خود را به دستمزد خود کاهش دهید.

در مورد تلقینات شما، من از وسایلی که بخواهم برای تقویت شجاعت شما استفاده خواهم کرد. برای بقیه، سود ما آن چیزی نیست که شما تصور می کنید، شما که نه تلاش ما را می دانید و نه ناامیدی ما را. آن وقت بود، پدر، که احساس کردم پسر تو هستم، و دست هایت، کمرت که زحمت می کشد و چرخ های کالسکه ای که می سازی را به یاد آوردم.

این سه کارگر در خانه پدری خود سه فرزند به نظر می رسیدند، با قلب هایی که متورم می شوند و دیگر نمی توانند احساس کنند. آه، بیهوده بود که خودم را مهندس می‌دانستم! روی نیمکت های مدرسه تصور می کردم که سرم پر از علم است و همین کافی است. اما تمام خون پدرم، روزهایی که در دکان تو گذراندم، طوفانی که به سر آدم می‌رود و انگار از دور می‌آید.

همه‌ی آن‌هایی که فریاد می‌زدند، مثل قفل، مثل کلید.[س] من بحث را مطرح کردم. ‘آقای. رئیس، من این مردان را می شناسم. پسر عموی من است که در کارخانه کار می کند. آیا می دانید این چیست، زندگی اسیدها و زغال چوب؟ اگر می توانستی او را ببینی! با چشم هایی به من نگاه کرد، انگار مردمک هایشان یخ شده است. ‘آقای. مهندس من نه شما که بچه هستید و نه اینها که کارگر هستید اجازه نمی دهم.

مو هایلایت زیتونی : یک کلمه حرف و عمل من را مطرح کنید! آقایان، ممکن است بازنشسته شوید. مستقیم از روی دستگیره رفتم. یک در با یک انفجار باز شد. ما لااقل وقاحت داریم، ما بیچاره ها، و ضربات دهان، زیرا سلاح های آنها جلوی ضربات دندان ما را می گیرد. منم مثل اونا رفتم سرشان را پایین انداختند و فکر کردند. من به نوبه خود فریاد زدم.

برگشتم و گریه کردم، “دار آویزان شو!” «آه، اکنون، واقعاً! من انتظار چنین چیزی را نداشتم.» «یکی بچه‌ها را تربیت می‌کند تا از آن‌ها مردمی ملایم بسازد، تا کمی کمتر از شما کار کنند. حالا پس به نام خدا! برو و از کسانی که جای خودت را برایشان گم کرده ای، جایی بخواه!» وظیفه نافرمانی مدنی نویسنده: هنری دیوید ثورو (مقاله نویس نیوانگلند، ۱۸۱۷-۱۸۶۲، نویسنده «والدن»، به دلیل امتناع از پرداخت مالیات به دولتی که بردگان فراری را به جنوب باز می گرداند.

به زندان رفت. روایت شده است که امرسون نزد او آمد و پرسید: «هنری، اینجا چه کار می‌کنی؟» «والدو» پاسخ داد، «از اینجا چه کار می‌کنی؟») در حکومتی که هر کسی را به ناحق زندانی می کند، مکان واقعی یک مرد عادل نیز زندان است. مکان مناسب امروز، تنها جایی که ماساچوست برای ارواح آزادتر و کمتر مأیوس او فراهم کرده است.

در زندان‌های اوست که باید با عمل خود او را از ایالت بیرون کنند، همانطور که قبلاً خود را با اصول خود بیرون آورده‌اند. . آنجاست که برده فراری، زندانی مکزیکی در آزادی مشروط، و هندی برای دفاع از اشتباهات نژاد خود، باید آنها را پیدا کنند. در آن زمینه مجزا، اما آزادتر و شرافتمندانه‌تر، جایی که دولت کسانی را که همراه نیستند.

مو هایلایت زیتونی : قرار می‌دهد او اما در برابر او – تنها خانه ای در یک دولت برده داری که در آن یک مرد آزاد می تواند با افتخار زندگی کند. اگر کسی فکر می‌کند که نفوذشان در آنجا از بین می‌رود و صدایشان دیگر گوش دولت را نمی‌آزارد، که دشمنی در درون دیوارهایش نمی‌باشند، نمی‌دانند حقیقت چقدر قوی‌تر از خطا است و نه چگونه. بسیار شیواتر و مؤثرتر می تواند که کلیسا را ​​برای جنبش کارگری ترک کرد.

در جریان اعتصاب در لورنس، ماساچوست، به اتهام “قتل سازنده” دستگیر شد. ۲۳ نوامبر ۱۹۱۲) آقای فورمن و آقایان هیئت داوران :- این اولین بار در زندگی ام است.