رنگ موی زیتونی با لایت روشن

رنگ موی زیتونی با لایت روشن : در حالی که بکویث ریسمان بسته کاغذهایش را برید و به سرعت از میان آنها عبور کرد و فقط به سرفصل های صفحه اول نگاه کرد.

رنگ مو : فضای داخلی باشگاه به طرز دردناکی گرم بود، و بیشتر اعضا روی تراس بالای ورودی نشسته بودند و از لیوان هایی که به صورت موسیقی زنگ می زد، نوشیدنی می خوردند. دو یا سه سیگار برگ در تاریکی به شدت می درخشیدند، و شکل سفید پوش موزو که از صندلی به صندلی دیگر حرکت می کرد، شبیه به چرخش بود.

رنگ موی زیتونی با لایت روشن

رنگ موی زیتونی با لایت روشن : بکویث لحظه ای قبل از بیرون آمدن در آستانه در ایستاد. گروه خوب بود، حتی برای یک گروه نظامی در میان مردم موسیقی. در آن لحظه در حال نواختن یک والس ملایم و رویایی بود، در حالی که جوانان در میدان پایین در حلقه های بی پایان خود می چرخیدند، زنان در داخل، سرآمد و آراسته و مردان بدون، با احتیاط تحسین می کردند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

نیم دوجین نورهای پراکنده از رمانتیک صحنه می کاهد، اما این امکان را فراهم می کند که گاه به گاه نگاهی اجمالی به چهره ای تاریک زیبا، که در درخشش تیز چراغ قوس مشخص شده بود، بیندازیم. بکویث به آن مرحله از صحنه توجهی نکرد، اما در میان چهره های نشسته و بدون کت به دنبال ملتون، کنسول گشت.

ملتون صندلی خود را به نرده نزدیک کرده بود و با حالتی کنجکاو و غمگین به بیرون و پایین میدان نگاه می کرد. وقتی که درخشش قرمز سیگار برگش برای لحظه ای صورتش را روشن کرد، بکویث او را دید. با فرض بی تفاوتی، بکویث روی صندلی کنارش افتاد. ملتون برگشت و در تاریکی به او خیره شد تا اینکه متوجه شد کیست.

او به طور معمولی گفت: “اوه، سلام، بکویث.” “دختره، نه؟” او برگشت و جمعیت اصلی زیر خود را بررسی کرد، بدون اینکه منتظر تایید بکویث باشد. ملتون برای یک لحظه یا بیشتر سکوت کرد. او در حال حاضر گفت: «بیکویت، می‌دانی این مرا یاد چه چیزی می‌اندازد؟ من را به یاد اسپرینگفیلد، ماساچوست، در مورد نوامبر می اندازد.

خیلی متفاوت است.» در تاریکی نیمه به خودش لبخند زد. یادم می‌آید این بار می‌رفتم تا با دختری تماس بگیرم، جعبه‌ای آب نبات زیر بغلم. بکویت با تندی گفت: « موزو ». پسر آمد و سفارشش را گرفت. کنسول همچنان با آن لحن نیمه خاموش خاطره گفت: «تو ده سال اینجا بودی. من پنج سال از ایالات متحده دور بودم.

میدونی دارم به ماهی سرخ شده فکر میکنم آنها ماهی های مشابهی در اینجا ندارند و آنها را به همان روش طبخ نمی کنند. اولین کاری که می خواهم انجام دهم وقتی وارد نیویورک می شوم این است که در یک رستوران غذا بخورم. و من قصد دارم ماهی سرخ شده و کیک کبابی با شربت افرا بخورم. نمی‌دانم چرا ماهی سرخ‌شده این‌قدر برایم جذابیت دارد.

او متفکرانه اضافه کرد، «چرا که وقتی می‌توانستم آن‌ها را تهیه کنم، هرگز به آنها اهمیت نمی‌دادم. بکویث با ناراحتی حرکت کرد. “اخبار خبری هست؟” او پرسید و به خوبی موفق شد لحن خود را معمولی نگه دارد. ملتون به طور انتزاعی پاسخ داد: «هیچ چیز جز کاغذها نیست.

پسر شما در اسکله بود و یک دسته از آنها را گرفت. من می گویم، بکویث-” او در توصیفی واضح از لذت زندگی در اسپرینگفیلد، ماساچوست، که بکویث بی علاقه، اما به زور به آن گوش می‌داد، گهگاه از ریکی گرانادین خود می‌نوشید. وقتی بکویث را ترک کرد، متحیر بود، اما متقاعد شده بود که هیچ پیام یا تحقیقی از سوی ایالات متحده در مورد او به ملتتون ارسال نشده است.

او به آرامی به سمت خانه سفید خود که بر دامنه تپه پراکنده شده بود، رفت و متعجب شد که چرا. همانطور که او در حال ورود به در خود بود، راه حل واضح به او رسید. ولز طبیعتاً سعی می کرد قتل را برای بیست و چهار ساعت مخفی نگه دارد. این یکی از ترفندهای مورد علاقه او بود، مخفی نگه داشتن یک جنایت تا از پس تلاش هایش برای کشف راز بسیار برآید تا داستان جنایت و دستگیری جنایتکار همزمان اعلام شود.

رنگ موی زیتونی با لایت روشن : بیست و چهار ساعت معمولاً حد او بود. با این حال، ظاهراً او توانسته بود زمان را به این مناسبت افزایش دهد. او باید تأثیری باورنکردنی در روزنامه‌ها داشته باشد تا آنها را به مدت هفت روز از بهره‌برداری از یک لقمه‌ی شاداب ملودرام باز دارد. بکویث خندید. ولز سعی می کرد چهره اش را نجات دهد. او به مدت یک هفته اطلاعات عمومی درباره شکست خود را متوقف کرده بود.

اما نمی‌توانست آن را برای مدت طولانی‌تری حفظ کند. وقتی نامه بعدی آمد، در هفت روز دیگر، روزنامه ها خبر مرگ کانوی و تحقیر ولز را منتشر می کردند که موضوع اصلی آنها پیروزی بکویث بود. مردی که اینقدر قانون را زیر پا می‌گذاشت و به پلیس تا آنجایی که آدرسش را می‌داد به آنها تمسخر می‌کرد، مطمئناً بیشتر مورد توجه مطبوعات قرار می‌گرفت، حتی اگر او را محکوم کنند.

نامه بعدی داستان را بازگو می کرد و تحقیر ولز برای تاخیر کامل تر بود. روزنامه ها او را به خاطر تلاش برای پنهان کردن جنایت متهم می کردند. بکویث با وجود ناامیدی اخیرش با احساس رضایت عمیقی به خواب رفت. کشتی بخار معمولاً حوالی ظهر به بندر باهیا دل تورو می‌رسید، اما در اوایل ساعت نه صبح روز بعد، بکویث به دنبال لکه‌ای از دود بود که ورود کشتی را نشان می‌داد.

او هر از گاهی با عینک خود افق را جاروب می کرد و بی صبرتر می شد. با این حال، بدنه سفید تا نزدیک به چهار ظاهر نشد، و ساعت پنج بود که بین قلعه ها پیچید. بکویث در یکی از پرتاب ها بیرون رفت تا با آن دیدار کند و به انتظار پیروزی لبخند زد. او با خوشحالی برای مسافران جهانگردی که در کنار راه آهن جمع شده بودند، دست تکان داد.

رنگ موی زیتونی با لایت روشن : آنها از مرگ کانوی باخبر می شدند و یکی از افسران کشتی بدون شک او را مردی معرفی می کرد که از قانون سرپیچی کرده بود. بسته روزنامه‌ها با ضربه‌ای شدید در پرتاب افتاد، و کیف‌دار که آن‌ها را روی زمین انداخته بود، دستی دوستانه تکان داد. قایق کوچک از کشتی بخار عقب نشینی کرد و به سمت ساحل حرکت کرد.