رنگ مو لایت طبیعی

رنگ مو لایت طبیعی : بعد از مدتی متوجه شد که چیزی با او اشتباه است، چیزی که هیچ ربطی به کیتی یا جف ندارد، چیزی در ژانر متفاوت. به طرز شگفت انگیزی سرانجام بر سر او منفجر شد. او گرسنه بود به اندازه کافی ساده! یک لحظه به آشپزخانه می رفت و از آشپز رنگین پوست یک ساندویچ می خواست.

رنگ مو : هری به بیرون رفتن اهمیتی نمی دهد.» بغض در صدایش رخنه کرد. او کاملاً راضی است که به من اجازه می‌دهد در تمام روز پرستار و خانه‌دار و شب‌ها همسر دوست‌داشتنی بازی کنم.» رکسان دوباره لبخند زد. “شما چند لباس زیبا اینجا دارید.” “بله دارم. بگذار بهت نشان بدهم–” روکسان با قطع حرفش تکرار کرد: زیباست، اما اگر بخواهم قطارم را بگیرم باید بدوم.

رنگ مو لایت طبیعی 

رنگ مو لایت طبیعی : احساس کرد که دستانش می لرزند. می خواست آنها را روی این زن بگذارد و او را تکان دهد – او را تکان دهد. او می خواست او را در جایی حبس کنند و دست به شستشوی زمین بزنند. او تکرار کرد: “زیبا است، و من فقط برای یک لحظه وارد شدم.” “خب، متاسفم که هری اینجا نیست.” به سمت در حرکت کردند. رکسان با تلاش گفت: – و اوه – اما صدایش هنوز ملایم بود و لب‌هایش خندان بودند – – فکر می‌کنم آرژیل جایی است که می‌توانی آن رامپرها را تهیه کنی.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

خداحافظ.” زمانی که او به ایستگاه رسید و بلیط خود را برای رفتن به مارلو خریده بود، روکسان متوجه شد که پنج دقیقه اول شش ماه گذشته بود که ذهنش از جفری منحرف شده بود. IV یک هفته بعد، هری در مارلو ظاهر شد، به طور غیرمنتظره‌ای در ساعت پنج وارد شد و در حالی که از پیاده‌روی بالا می‌آید، در حالتی از خستگی در صندلی ایوان فرو رفت.

خود رکسان روز شلوغی را پشت سر گذاشته بود و فرسوده شده بود. دکترها ساعت پنج و نیم می آمدند و یک متخصص اعصاب مشهور را از نیویورک می آوردند. او هیجان زده و کاملاً افسرده بود، اما چشمان هری باعث شد او کنار او بنشیند. “موضوع چیه؟” او انکار کرد: “هیچی، رکسان”. آمدم ببینم جف در چه حالی است.

به من فکر نکن.» رکسانا اصرار کرد: “هری، چیزی هست.” او تکرار کرد: هیچی. “جف چطوره؟” اضطراب صورتش را تیره کرد. “او کمی بدتر است، هری. دکتر جوت از نیویورک آمده است. آنها فکر می کردند که او می تواند یک چیز قطعی به من بگوید. او تلاش خواهد کرد تا دریابد که آیا این فلج ربطی به لخته خون اولیه دارد یا خیر.

هری گل شد با عصبانیت گفت: “اوه، متاسفم.” “من نمی دانستم که شما انتظار مشاوره دارید. من نمی آمدم فکر کردم فقط یک ساعت در ایوان شما تکان بخورم… او دستور داد: بنشین. هری تردید کرد. “بنشین، هری، پسر عزیز.” مهربانی او اکنون سرازیر شد – او را فرا گرفت. “می دانم که موضوعی وجود دارد. تو مثل یک ورق سفیدی من برایت یک بطری آبجو بیارم.» یکدفعه روی صندلیش افتاد و صورتش را با دستانش پوشاند.

او به آرامی گفت: “من نمی توانم او را خوشحال کنم.” “من تلاش کرده ام و تلاش کرده ام. امروز صبح چند کلمه در مورد صبحانه داشتیم – من صبحانه ام را در شهر می گرفتم – و – خوب، درست بعد از اینکه به دفتر رفتم، او خانه را ترک کرد، با جورج و یک چمدان پر از لباس زیر توری به سمت مادرش رفت. ” “هری!” “و من نمی دانم -” روی سنگ‌ریزه‌ها صدای خرد شد.

ماشینی که به درایو چرخید. رکسان کمی گریه کرد. “این دکتر جوت است.” “اوه، من …” “منتظر خواهی بود، نه؟” او به طور انتزاعی حرفش را قطع کرد. او دید که مشکلش قبلاً در سطح آشفته ذهن او مرده است. یک دقیقه شرم آور از معرفی های مبهم و دور افتاده بود و سپس هری به دنبال مهمانی داخل شد و آنها را تماشا کرد که از پله ها ناپدید می شوند.

رفت داخل کتابخانه و روی مبل بزرگ نشست. برای یک ساعت او نور خورشید را تماشا کرد که از چین های طرح دار پرده های چینی بالا می رفت. در سکوت عمیق، یک زنبور به دام افتاده که در قسمت داخلی شیشه پنجره وزوز می کرد، اندازه یک غوغا را به خود گرفت. گاه به گاه صدای وزوز دیگری از پله های بالا پایین می آمد که شبیه چندین زنبور بزرگتر بود.

رنگ مو لایت طبیعی : که در شیشه های بزرگتر پنجره ها گیر کرده بودند. صدای ریزش پا، صدای جک بطری ها، صدای ریختن آب را شنید. او و روکسان چه کرده بودند که زندگی باید این ضربات کوبنده را به آنها وارد کند؟ در بالای پله ها تحقیقی زنده از روح دوستش در جریان بود. او اینجا در اتاقی ساکت نشسته بود و به صدای یک زنبور گوش می داد.

درست مثل وقتی که پسر بود توسط یک خاله سخت گیر مجبور شده بود ساعت ها روی صندلی بنشیند و تاوان برخی بدرفتاری هایش را بدهد. اما چه کسی او را اینجا گذاشته بود؟ کدام عمه وحشی از آسمان خم شده بود تا او را کفاره دهد – چه؟ در مورد کیتی او احساس ناامیدی بزرگی کرد. او خیلی گران بود – این مشکل غیرقابل جبران بود.

ناگهان از او متنفر شد. او می خواست او را پایین بیاندازد و به او لگد بزند – به او بگوید که او یک کلاهبردار و یک زالو است – که او کثیف است. علاوه بر این، او باید پسرش را به او بدهد. بلند شد و شروع کرد به بالا و پایین رفتن در اتاق. همزمان شنید که شخصی شروع به قدم زدن در امتداد راهرو از پله ها در زمان دقیق با او کرد.

او متوجه شد که آیا آنها به موقع راه می روند تا آن شخص به انتهای سالن برسد. کیتی پیش مادرش رفته بود. خدا کمکش کنه چه مادری بره! او سعی کرد این ملاقات را تصور کند: همسر آزار دیده روی سینه مادر فرو می‌رود. او نتوانست. اینکه کیتی قادر به هر غم و اندوه عمیقی بود غیر قابل باور بود. او به تدریج رشد کرده بود تا او را چیزی غیرقابل دسترس و بی رحم تصور کند.

او البته طلاق می گرفت و در نهایت دوباره ازدواج می کرد. او شروع به بررسی این موضوع کرد. با چه کسی ازدواج می کرد؟ تلخ خندید، ایستاد. تصویری از جلوی او درخشید – از بازوهای کیتی در اطراف مردی که چهره‌اش را نمی‌دید، از لب‌های کیتی که به لب‌های دیگر نزدیک شده بود و مطمئناً اشتیاق داشت. “خداوند!” با صدای بلند گریه کرد “خداوند! خداوند! خداوند!” سپس تصاویر ضخیم و سریع آمدند.

رنگ مو لایت طبیعی : جلف این صبح پژمرده شد. کیمونوی کثیف پیچید و ناپدید شد. نفخ ها و خشم ها و اشک ها همه شسته شدند. دوباره او کیتی کار بود – کیتی کار با موهای زرد و چشمان بچه عالی. آه، او را دوست داشت، او را دوست داشت.