هایلایت مو مردانه

هایلایت مو مردانه : در همه موارد مجبور به مبادله بخشی از خود سرمایه با نیروی کار یا نتایج آن باشد. این امر از انباشتگی جلوگیری می کند، یا حداقل آن را محدود به تهیه درشت ترین وسایل زندگی می کند. آنها می گویند: «وکیل و هنرمند به اندازه شخم زن سخت و مستمر کار نمی کنند و باید دستمزد کمتری از او دریافت کنند.

رنگ مو : با اسب ها و سگ های شکاری خود بهتر رفتار می کنید. سرمایه یک ارباب بی رحم است. تجارت برده آزاد، رایج ترین و در عین حال ظالمانه ترین تجارت. [صفحه ۳۳] فصل دوم. کار، مهارت و سرمایه. هیچ نوشته ای در مورد برده داری از زمان ارسطو تا زمان سوسیالیست های مدرن ارزش خواندن ندارد. هیچ کس در درمان آن فکر نمی کرد ارزش آن را داشته باشد.

هایلایت مو مردانه

هایلایت مو مردانه : که از تاریخ و آمار تحقیق کند که آیا وضعیت جسمی و اخلاقی رعیت ها یا بردگان رهایی یافته با رهایی بهبود یافته یا بدتر شده است. هیچ‌کس نمی‌تواند بدی‌های بردگی خانگی را با شرارت‌های آزادی بدون مالکیت مقایسه کند. این به ذهن هیچ کس نمی رسید که در مورد آزادی واقعی رهایی یافته شک کند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

روابط سرمایه و کار، بین صاحبان دارایی و غیر دارایی، چیزهایی بود که هیچ کس درباره آن فکر نکرده بود و یا ننوشته بود. نه به دشمنان و نه به معذرت خواهان برده داری خطور نمی کرد که اگر هیچ کس کارگر آزاد را استخدام نمی کرد، وضعیت او بی نهایت بدتر از بردگی واقعی بود – و به ذهنشان هم خطور نمی کرد که اگر دستمزد او کمتر از کمک هزینه باشد.

از برده، پس از رهایی کمتر از قبل آزاد بود. سنت سیمون، فوریه، اوون، فانی رایت، و چند نفر دیگر که آن تکیه گاه را کشف و اعلام کردند.[صفحه ۳۴]ارتی نه تنها استاد بدی بود، بلکه استادی غیرقابل تحمل بود، با آنها به عنوان رویاپردازان شرور رفتار می شد.

پس از انقلاب فرانسه و سایر انقلاب‌های اروپای غربی در سال ۱۸۳۰، همه انسان‌ها ناگهان دریافتند که روابط اجتماعی مردان نادرست است و به انقلاب‌های اجتماعی و نه سیاسی نیاز است. از آن دوره، تقریباً کل ادبیات جامعه آزاد تنها صدایی است که شکست مطلق و کامل خود را اعلام می کند. از این رو آثار سوسیالیست ها حاوی دفاع واقعی از برده داری است.

بیشتر عقل فعال جهان مسیحیت در بیست سال گذشته به تجزیه و تحلیل، کشف و افشای روابط موجود کار، مهارت و سرمایه و تلاش های بیهوده برای اصلاح این روابط مشغول بوده است. فیلسوفان اروپا که به این ترتیب مشغول بوده اند، در بخش اول از همه فیلسوفان اخلاقی که پیش از آنها بوده اند برتری داشته اند، اما در مورد دوم چیزی جز پوچ های نابخردانه را پیشنهاد نکرده اند.

فلسفه مخرب آنها عمیق، گویا و غیرقابل پاسخ است – نظریه های سازنده آنها، وحشی، رویایی و خیالی روی کاغذ، و شکست در عمل. هر یک از آنها به اندازه کافی به وضوح ثابت می کند که عمارت کنونی جامعه اروپایی خارج از قاعده و تناسب است، و باید به زودی تکه تکه شود – اما هیچ دو نفر در مورد چگونگی بازسازی آن توافق ندارند. “ما باید (بگو همه آنها) دنیای جدیدی داشته باشیم.

اگر اصلاً می خواهیم جهانی داشته باشیم!” و هر کدام مدل کوچکی از آرمان شهر یا فالانستری برای این دنیای جدید و بهتر دارند،[صفحه ۳۵] که مخترع به ما اطمینان می دهد که قبلاً در مقیاس تجربی کوچک شکست خورده است، بنابراین، همان چیزی است که در یک مقیاس بزرگ موفق می شود. ما به سوسیالیست ها و کمونیست ها اشاره می کنیم.

که کم و بیش تمام ادبیات مدرن را با دکترین های خود رنگ آمیزی کرده اند. در تحلیل جامعه؛ در کشف، افشای و تعمیم عملیات و پدیده های مختلف آن، آنها فقط دستور زبان یا آناتومیست هستند که فلسفه را به حوزه مناسب آن محدود می کنند و آن را برای اهداف مفید به کار می برند. هنگامی که آنها تلاش می‌کنند.

جلوتر بروند – و سیستم اجتماعی کنونی را به بیماری مرگباری مبتلا کرده‌اند، پیشنهاد می‌کنند به جای آن سیستم اجتماعی دیگری را ایجاد کنند و بسازند – به اندازه آناتومیست که باید تلاش کند مردی را خلق کند، متکبر هستند. اجسام اجتماعی مانند بدن انسان از آثار خداوند است که انسان ممکن است آن ها را تشریح کند و گاه شفا دهد.

اما نمی تواند آنها را خلق کند. جامعه همیشه به این ترتیب بیمار نبود، وگرنه سوسیالیسم در گذشته به اندازه اکنون رایج بود. ما فکر می‌کنیم که این فیلسوفان متکبر بهتر است آن را در وضعیت سالمش با آنچه اکنون هست مقایسه کنند و کمبودهای عرضه یا موارد اضافی را حذف کنند، همانطور که مقایسه ممکن است نشان دهد.

هایلایت مو مردانه : اما کار کنونی ما جلب توجه به برخی از اکتشافات ارزشمند در زمین‌های علوم اجتماعی است که این سوسیالیست‌ها در سفرهای بیهوده خود در جستجوی یک مدینه فاضله همیشه در حال عقب‌نشینی و موهوم انجام داده‌اند. مانند کیمیاگران، گرچه در اهداف مورد نظر خود شکست خورده اند، اما آنها[صفحه ۳۶] اتفاقاً به حقایقی برخورد کرده‌اند.

که به خودی خود بی‌توجه و بی‌ارزش هستند، که در دستان مردان عمل‌گرا و کمتر متعصب ارزشمند خواهد بود. قابل توجه است که اقتصاددانان سیاسی، که عموماً کار را عادلانه ترین و صحیح ترین معیار ارزش می پندارند، نباید کشف می کردند که سود سرمایه اصلاً نشان دهنده کار نیست. برای سازگاری، اقتصاددانان سیاسی باید همه منافع، رانت ها، سود سهام و سایر سودهای سرمایه را ناعادلانه محکوم کنند.

منظور ما از اجاره، آن بخش از اجاره است که کاملاً درآمد است. مبلغی که سالانه برای تعمیرات و در نهایت بازسازی خانه مورد نیاز است، سودی ندارد. چهار درصد این کار را انجام خواهد داد. اجاره ده درصد در این صورت سود شش درصد است. چهار درصد جز بازگشتی به سازنده کار و سرمایه ای است که در ساخت و ساز صرف کرده است. «استفاده از یک چیز، تنها موضوع تغییر عادلانه است.

تا جایی که کالای مورد استفاده در استفاده مصرف می‌شود؛ زیرا چنین مصرفی مصرف نیروی کار یا سرمایه مالک است و فقط مبادله معادل آن است. مقدار کار.” این سوسیالیست‌ها، با کشف این نکته که مهارت و سرمایه، از طریق رقابت آزاد، تسلط نابه‌جا بر کار اعمال می‌کنند، پیشنهاد می‌کنند که مهارت، سرمایه و رقابت آزاد را به‌کلی حذف کنند.

هایلایت مو مردانه : آنها بیماری های جامعه را با از بین بردن حیاتی ترین کارکردهای آن التیام می بخشند. با ارائه گزاره گسترده، این مقادیر برابر است[صفحه ۳۷] کار یا نتایج آنها باید با یکدیگر مبادله شود، آنها به این نتیجه می رسند که چون سود سرمایه نتیجه کار نیست، سرمایه دار باید از هرگونه بهره یا رانت یا سایر سودهای سرمایه خود محروم شود.