هایلایت مو خطی

هایلایت مو خطی : همانطور که روز، فریاد بلند شد: “او اینجا است! او اینجا است!” اهل حیاط فریاد را بلند کردند و همانطور که دوبرومیل با همه آنها از دروازه عبور کرد یک صدا فریاد زد: «زنده باد ملکه زیبای ما! زنده باد ما شاه نجیب!» دوبرونکا با تعجب ضربه خورد. ۱۹۰]”آیا تو واقعاً پادشاه هستی، دوبرومیل؟” او پرسید.

رنگ مو : به چهره مغرور و شاد او نگاه می کند. او گفت: بله. “خوشحال نیستی که من هستم؟” دوبرونکا گفت: «دوستت دارم، و به هر حال تو برای من فرقی نمی کند اما چرا کردی فریبم بده؟» “من شما را فریب ندادم. من به شما گفتم که شما اگر مرا برای خودت می گرفتی رویا محقق می شد.

هایلایت مو خطی

هایلایت مو خطی : شوهر.” در آن زمان های اولیه ازدواج یک امر ساده بود. وقتی زن و مرد همدیگر را دوست داشتند والدین به اتحادیه خود رضایت دادند، آنها را نگاه کردند به عنوان متاهل بنابراین در حال حاضر قادر به ارائه دوبرونکا به عنوان همسرش به مردمش. شادی بزرگی بود، موسیقی پخش شد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

آنجا در تالار ضیافت به ضیافت و نوشیدن مشغول بود تا اینکه سپیده دم روز بعد شوهر جوان شوهرش را بوسید عروس دوست داشتنی خداحافظی کرد و به جنگ رفت. تنها ماند، ملکه جوان از طریق آن منحرف شد قصر باشکوهی مثل بره گمشده او خواهد داشت بیشتر احساس می‌کردم.

که در خانه می‌چرخم و در میان جنگل می‌چرخم و در انتظار بازگشت شوهرش در یک کلبه کوچک از اینجا که او یک غریبه تنها بود. با این حال او مدت زیادی غریبه نبود، برای نیم روز او با شیرینی و خوبی او همه دلها را به دست آورده بود.

روز بعد او به دنبال مادرش و او فرستاد پیرزنی به زودی آمد و دوبرونکا را با خود آورد چرخ چرخان پس حالا دیگر بهانه ای وجود نداشت برای تنهایی دوبرونکا تصور می کرد که مادرش باشد بسیار خوشحال شد که متوجه شد چه خوش شانسی بر سرش آمده است دخترش. پیرزن تظاهر به او کرد بود.

اما در دلش از اینکه یک پادشاه داشت عصبانی بود با دوبرونکا ازدواج کرد و نه زلوبوها. پس از چند روز، او بسیار هنرمندانه به دوبرونکا گفت: دختر عزیزم می دانم که تو فکر کن خواهرت، زلوبوها، همیشه مهربان نبود تو در زمان های گذشته او اکنون متاسف است.

من تو را می خواهم او را ببخشم و او را اینجا به قصر دعوت کنم.» دوبرونکا گفت: “قبل از این باید از او می پرسیدم.” “اما من فکر نمی کردم که او بخواهد بیاید. اگر بخواهی، فوراً سراغش می‌رویم.» “بله، دختر عزیز، من آن را آرزو می کنم.” بنابراین ملکه کالسکه را سفارش داد.

و آنها را پیاده کردند رفت تا زلوبوها را بیاورد. وقتی به لبه رسیدند از جنگل پیاده شدند و به کالسکه سوار دستور دادند تا آنجا منتظر آنها باشیم آنها با پای پیاده به سمت کلبه رفتند جایی که زلوبوها منتظر آنها بود. زلوبوها دوان دوان بیرون آمد تا آنها را ملاقات کند.

او دستهایش را روی گردن خواهرش انداخت و بوسید و برایش آرزوی خوشبختی کرد سپس بدکاران خواهر و مادر شریر فقیر را بی خبر رهبری کردند دوبرونکا وارد خانه شد. یک بار داخل گرفت چاقویی که او آماده کرده بود و به دوبرونکا اصابت کرد.

سپس آنها دست و پای دوبرونکا را قطع کردند چشمانش را بیرون آورد و بدن مثله شده بیچاره اش را در آن پنهان کرد جنگل. زلوبوها و مادرش را بسته بودند دست ها و پاها و چشم ها که آنها را به عقب برگردانند با آنها به کاخ رفتند زیرا آنها معتقد بودند که آن را اگر آنها را فریب دهند.

برای آنها راحت تر خواهد بود چیزی که به دوبرونکا تعلق داشت با خود داشتند. سپس زلوبوها لباس های دوبرونکا را پوشید و او و مادرش سوار کالسکه به شهر برگشت و هیچ کس نمی توانست بگوید که او دوبرونکا نیست. در خدمه به زودی با یکدیگر زمزمه کردند.

هایلایت مو خطی : که معشوقه‌شان در ابتدا با آنها مهربان‌تر بود، اما آنها به هیچ چیز مشکوک نبودند. در ضمن دوبرونکا بیچاره که نبود کاملا مرده، توسط یک گوشه نشین پیدا شده بود و توسط او حمل شده بود او را به یک غار او از خواب بیدار شد.

که دستی مهربان را آرام کرد زخم های او و ریختن چند قطره احیا کننده بین آنها لبهایش. البته او نمی توانست ببیند چه کسی است بود، زیرا او چشم نداشت. همانطور که او به هوش آمد او آنچه را که اتفاق افتاده بود به یاد آورد و شروع کرد ۱۹۳]به تلخی مادر غیرطبیعی و او را سرزنش کند.

خواهر بی رحم “ساکت باش. شکایت نکن، صدای آهسته ای گفت. “همه چیز هنوز خوب خواهد بود.” دوبرونکای بیچاره گریه کرد: “چطور می توان همه چیز خوب بود.” «وقتی چشم و پا و دست ندارم؟ من دیگر هرگز خورشید درخشان و سبز را نخواهم دید جنگل. من دیگر هرگز معشوقم.

را در آغوش نخواهم گرفت دوبرومیل. همچنین نخواهم توانست کتان خوب بچرخانم برای پیراهنش! آه، من با تو چه کردم ای بدجنس مادر، یا به تو، خواهر ظالم، که کردی این برای من؟” زاهد به در ورودی غار رفت و سه بار زنگ زد به زودی پسری در جواب آمد به تماس زاهد.

گفت: «اینجا صبر کن تا من برگردم. او در مدت کوتاهی با یک چرخش طلایی بازگشت چرخ در آغوشش به پسر گفت: پسرم، این چرخ را به شهر ببر کاخ پادشاه بشین تو حیاط نزدیک دروازه و اگر کسی از شما بخواهد چقدر می خواهید چرخ را بفروش، بگو: «برای دو چشم.» مگر اینکه باشی دو چشم داد.

تا آن را برگرداند.» پسر چرخ ریسندگی را گرفت و برد شهر به عنوان گوشه نشین کارگردانی کرد. به قصر رفت ۱۹۴]و در حیاط نزدیک دروازه نشست، همان طور زلوبوها و مادرش از پیاده روی برمی گشتند. “ببین مادر!” زلوبوها گریه کرد. “چه زیبا چرخ چرخان! من خودم می توانستم.

روی آن بچرخم! صبر کن. می‌پرسم برای فروش است یا نه.» نزد پسر رفت و از او پرسید که آیا او می تواند فروش چرخ ریسندگی او گفت: “بله، اگر به آنچه می خواهم برسم.” “چه چیزی می خواهید؟” “من دو چشم می خواهم.” “دو چشم؟” «بله، دو چشم.

هایلایت مو خطی : پدرم گفت قبول کن چیزی جز دو چشم نیست پس نمیتونم بفروشمش پول.» زلوبوها بیشتر به چرخ چرخنده نگاه می کرد هر چه به نظرش زیباتر می آمد و او بیشتر آن را می خواست.