لایت مو با فویل

لایت مو با فویل : پرسی ناگهان لحن خود را تغییر داد و یک اظهارنظر ناگهانی کرد. او گفت: «پدر من با اختلاف ثروتمندترین مرد جهان است.» جان با ادب گفت: اوه. او نمی توانست به هیچ پاسخی برای این اطمینان فکر کند.

رنگ مو : جولی: ( یکباره علاقه مند شد ) اوه، چقدر جذاب. مرد جوان: – یک جاعل پیش رو. لوئیس، من تو را می خواهم. جولی: ( با شک ) ها! آنچه شما واقعاً می خواهید این است که جهان مورد توجه قرار گیرد و آنجا بایستد تا زمانی که شما «استراحت کنید!» مرد جوان: لوئیس اول – لوئیس اول – ( وقتی لوئیس در را باز می کند.

لایت مو با فویل

لایت مو با فویل : می ایستد و آن را پشت سرش می کوبد. او با ناراحتی به جولی نگاه می کند و ناگهان نگاهش به مرد جوان در پنجره می افتد ) لوئیس: ( در وحشت ) آقای کالکینز! مرد جوان: ( متعجب ) چرا فکر کردم گفتی سفید مایل به صورتی پوشیده ای! ( پس از یک نگاه ناامیدانه لوئیس فریاد می زند، دستانش را به نشانه تسلیم بالا می اندازد و روی زمین فرو می رود. ) مرد جوان: ( در زنگ خطر بزرگ ) پروردگارا! او غش کرده است!

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

من درست وارد می شوم ( چشمان جولی به حوله‌ای که از دست بی‌حرکت لوئیس لیز خورده روشن می‌شود . ) جولی: در این صورت من بلافاصله بیرون خواهم آمد. ( او دستانش را کنار وان می گذارد تا خودش را بیرون بیاورد و صدای زمزمه، نیمه نفس نفس، نیمی آه، از تماشاگران موج می زند.

یک نیمه شب بلاسکو به سرعت پایین می آید و صحنه را محو می کند. ) پرده. فانتزی ها الماس به بزرگی RITZ من جان تی آنگر از خانواده‌ای بود که برای چندین نسل در هادس – شهر کوچکی در رودخانه می‌سی‌سی‌پی – به خوبی شناخته شده بودند. پدر جان مسابقات قهرمانی گلف آماتوری را از طریق یک مسابقه داغ برگزار کرده بود.

خانم انگر به‌خاطر سخنرانی‌های سیاسی‌اش، به قول محلی «از جعبه داغ تا تخت داغ» شناخته می‌شد. و جان تی آنگر جوان، که به تازگی شانزده ساله شده بود، قبل از پوشیدن شلوار بلند، تمام آخرین رقص های نیویورک را رقصیده بود. و حالا برای مدت معینی قرار بود از خانه دور باشد. احترام به آموزش و پرورش نیوانگلند که بلای تمام مناطق استانی است.

که سالانه جوانان امیدوارکننده‌شان را از بین می‌برد، بر پدر و مادرش چنگ زده بود. هیچ چیز برای آنها مناسب نبود جز اینکه او باید به مدرسه سنت میداس در نزدیکی بوستون برود – هادس برای در آغوش گرفتن پسر عزیز و با استعداد آنها کوچکتر از آن بود. اکنون در هادس – همانطور که می دانید اگر تا به حال در آنجا بوده اید – نام مدارس و کالج های آمادگی شیک تر معنی بسیار کمی دارد.

ساکنان آنقدر از دنیا دور بوده‌اند که گرچه نشانی از به‌روز ماندن در لباس و آداب و ادب می‌کنند، اما تا حد زیادی به شنیده‌ها و کارکردی که در هادس پیچیده تلقی می‌شود وابسته هستند. بدون شک توسط یک شاهزاده خانم گوشت گاو شیکاگو به عنوان “شاید کمی ضخیم” ستایش می شود. جان تی آنگر در آستانه عزیمت بود.

خانم انگر، با شهوت مادرانه، صندوق عقبش را پر از کت و شلوارهای کتانی و پنکه های برقی بسته بندی کرد و آقای انگر یک کتاب جیبی آزبست پر از پول به پسرش هدیه داد. او گفت: «به یاد داشته باشید، شما همیشه در اینجا خوش آمدید. “می‌توانی مطمئن باش، پسر، که ما آتش خانه را روشن نگه می‌داریم.” جان با آهسته پاسخ داد: می دانم.

پدرش با افتخار ادامه داد: «فراموش نکن که کی هستی و از کجا آمده ای، و هیچ کاری نمی توانی به تو آسیب برساند. تو یک عنجر هستی – از هادس.» پس پیرمرد و جوان دست دادند و جان با اشک از چشمانش دور شد. ده دقیقه بعد از خارج از محدوده شهر رد شد و ایستاد تا برای آخرین بار به عقب نگاه کند.

بر فراز دروازه ها، شعار قدیمی ویکتوریایی به طرز عجیبی برای او جذاب به نظر می رسید. پدرش بارها و بارها تلاش کرده بود که با کمی فشار و علاقه بیشتر آن را به چیزی تغییر دهد، مانند «هدس – فرصت شما»، یا در غیر این صورت یک علامت ساده «خوش آمدید» روی یک دست دادن صمیمانه که با برق منفجر شده بود نصب شده بود.

چراغ ها آقای انگر فکر می کرد شعار قدیمی کمی ناامیدکننده بود – اما حالا …. پس جان نگاهش را گرفت و سپس با قاطعیت صورتش را به سمت مقصدش گرفت. و همانطور که او دور شد، چراغ های هادس در برابر آسمان پر از زیبایی گرم و پرشور به نظر می رسید. مدرسه سنت میداس با ماشین رولز-پیرس نیم ساعت از بوستون فاصله دارد.

فاصله واقعی هرگز مشخص نخواهد شد، زیرا هیچ کس، به جز جان تی آنگر، هرگز به آنجا نرسیده بود مگر با رولز پیرس و احتمالاً هیچ کس دیگر هرگز نخواهد رسید. سنت میداس گران ترین و اختصاصی ترین مدرسه آمادگی پسرانه در جهان است. دو سال اول جان در آنجا به خوبی گذشت. پدران همه پسران پادشاه پول بودند و جان تابستان خود را با بازدید از استراحتگاه های شیک گذراند.

لایت مو با فویل : در حالی که او به همه پسرانی که ملاقات می کرد بسیار علاقه داشت، پدران آنها او را بسیار جذاب می دانستند، و به شیوه پسرانه خود اغلب از یکسانی بیش از حد آنها شگفت زده می شد. وقتی به آنها می‌گفت خانه‌اش کجاست، با خوشحالی می‌پرسیدند: «آن پایین خیلی گرم است؟» و جان لبخند ضعیفی برمی داشت و جواب می داد: “حتما همینطور است.” اگر همه آنها این شوخی را انجام نمی دادند.

پاسخ او دلچسب تر بود – در بهترین حالت آن را با “آن پایین به اندازه کافی برای شما گرم است؟” که به همان اندازه از آن متنفر بود. در اواسط سال دوم مدرسه، پسری آرام و خوش تیپ به نام پرسی واشنگتن به شکل جان در آمده بود. تازه وارد رفتارش خوشایند بود و حتی برای سنت میداس هم خیلی خوب لباس می پوشید، اما به دلایلی از بقیه پسرها دوری می کرد.

تنها کسی که او با او صمیمی بود جان تی آنگر بود، اما حتی با جان هم کاملاً در مورد خانه یا خانواده اش بی ارتباط بود. ناگفته نماند که او ثروتمند بود، اما فراتر از این چند مورد، جان اطلاعات کمی از دوستش داشت، بنابراین زمانی که پرسی از او دعوت کرد تابستان را در خانه اش «در غرب» بگذراند، برای کنجکاوی او وعده شیرینی پزی غنی را داد. او بدون تردید پذیرفت.

لایت مو با فویل : تنها زمانی که آنها در قطار بودند، پرسی برای اولین بار نسبتاً اهل ارتباط بود. یک روز در حالی که آنها در ماشین ناهارخوری مشغول خوردن ناهار بودند و در مورد شخصیت های ناقص چند پسر مدرسه بحث می کردند.