لایت مو پهن

لایت مو پهن : او پس از یک لحظه تمرکز گفت: “من ژولیوس سزار خواهم شد.” “فکر کردم نمیری!” میسی گفت. “من؟ حتما میرم هرگز یک مهمانی را از دست ندهید.

رنگ مو : لعنت به تو!” آخرین نفر به ماشین که مدتی ایستاده بود و کاملا سرد بود. او در مرکز شهر رانندگی کرد—یعنی در برفی گرفتار شد که او را به مرکز شهر رساند. خمیده روی صندلیش نشسته بود، خیلی ناامیدتر از آن که به کجا می رود اهمیت بدهد. در مقابل هتل کلارندون، مرد بدی به نام بیلی که دندان های بزرگی داشت و در هتل زندگی می کرد و هرگز عاشق نشده بود.

لایت مو پهن

لایت مو پهن : با یک تماس تلفنی بیست دقیقه‌ای از بتی برای همیشه قطع شدند. یک خاله پرخاشگر در پایان هجده دقیقه، پری پارکورست، با غرور و سوء ظن و وقار آسیب دیده، کت پوست بلند خود را پوشید، کلاه نرم قهوه ای روشن خود را برداشت و از در بیرون رفت. در حالی که سعی می کرد اول ماشینش را ببندد، با شکستگی زمزمه کرد: «همه چیز تمام شد. “همه چیز تمام شد – اگر مجبور شوم یک ساعت تو را خفه کنم.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

از پیاده رو مورد استقبال قرار گرفت. مرد بد به آرامی گفت: «پری، وقتی رودستر کنارش در کنارش قرار گرفت، من شش لیوان از بهترین شامپاینی که تا به حال چشیده‌اید، دارم. یک سوم آن مال توست، پری، اگر از پله ها بالا بیایی و به من و مارتین میسی کمک کنی آن را بنوشیم.» پری با تنش گفت: “بیلی، من شامپاین شما را می نوشم.

من هر قطره از آن را می‌نوشم، برایم مهم نیست که مرا بکشد.» “خفه شو!” مرد بد به آرامی گفت. آنها الکل چوب را در شامپاین نمی ریزند. این چیزی است که ثابت می کند جهان بیش از شش هزار سال قدمت دارد. آنقدر قدیمی است که چوب پنبه سنگ شده است. باید آن را با مته سنگ بکشی.» پری با حالتی بداخلاق گفت: «من را از پله ها بالا ببرید. “اگر آن چوب پنبه قلب من را ببیند.

از مرگ محض خواهد افتاد.” اتاق بالای پله ها پر از آن عکس های بی گناه هتل بود که دختربچه هایی در حال خوردن سیب و نشستن در تاب و صحبت با سگ ها بودند. تزیینات دیگر کراوات و مرد صورتی بود که در حال خواندن کاغذ صورتی بود که به خانم هایی با جوراب شلواری صورتی اختصاص داده شده بود.

مرد صورتی در حالی که با سرزنش به بیلی و پری نگاه می کرد، گفت: “وقتی باید به بزرگراه ها و جاده های فرعی بروید…” پری کوتاه گفت: «سلام، مارتین میسی، این شامپاین عصر حجر کجاست؟» “عجله برای چیست؟ این یک عملیات نیست، درک کنید. این یک مهمانی است.» پری با بی حوصلگی نشست و با نارضایتی به تمام کراوات ها نگاه کرد.

بیلی با آرامش در کمد لباس را باز کرد و شش بطری زیبا بیرون آورد. “آن کت خز لعنتی را در بیاور!” مارتین میسی به پری گفت. “یا شاید دوست دارید که همه پنجره ها را باز کنیم.” پری گفت: به من شامپاین بده. “امشب به سالن سیرک تاونسندز می روی؟” “نیستم!” “بازدید شد؟” “آهان.” “چرا نمیری؟” پری فریاد زد: “اوه، حالم از مهمانی ها به هم می خورد.” “من از آنها خسته شده ام.

من آنقدر به خیلی ها رفته ام که حالم از آنها به هم می خورد.» “شاید شما به مهمانی هوارد تیتز بروید؟” «نه، من به شما می گویم؛ حالم از آنها به هم می‌خورد.» میسی با تسلیت گفت: «خب، به هر حال تیتز فقط برای بچه های کالج است.» “من به شما می گویم –” “من فکر کردم به هر حال به یکی از آنها می روی.

از روی روزنامه ها می بینم که در این کریسمس هیچ کدام را از دست نداده اید.» پری با ناراحتی غرغر کرد: «هوم. او دیگر هرگز به مهمانی نمی رفت. عبارات کلاسیک در ذهن او پخش می شد – آن طرف زندگی او بسته بود، بسته بود. حالا وقتی مردی اینطوری می‌گوید «بسته، بسته»، می‌توان مطمئن بود که فلان زن او را دوبار بسته است.

لایت مو پهن : پری همچنین به آن فکر کلاسیک دیگر فکر می کرد که چقدر خودکشی بزدلانه است. اندیشه ای شریف که گرم و الهام بخش است. به همه مردان خوبی فکر کنید که اگر خودکشی آنقدر بزدل نبود باید از دست می دادیم! یک ساعت بعد، ساعت شش بود و پری شباهت خود را به مرد جوان در تبلیغات لباس از دست داده بود.

او مانند یک پیش نویس خشن برای یک کارتون آشوبگر به نظر می رسید. آنها آواز می خواندند – یک آهنگ بداهه از بداهه بیلی: ” یک توده پری، مار سالن، در شهر به خاطر نحوه نوشیدن چایش مشهور است. با آن بازی می کند، با آن بازی می کند با آن سر و صدا نمی کند، تعادل روی یک دستمال روی زانوی که به خوبی تمرین کرده است- ” پری که تازه موهایش را با شانه بیلی کوبیده بود.

یک کراوات نارنجی دور آن می بست تا جلوه جولیوس سزار را بگیرد، گفت: «مشکل این است که شما بچه ها نمی توانید به اندازه یک لعنتی آواز بخوانید. به زودی من هوا را ترک می کنم و شروع به خواندن تنور می کنم، شما هم شروع به خواندن تنور کنید. میسی با جدیت گفت: “من یک تنور طبیعی هستم.” «صدا فاقد تزکیه است، همین. باید صدای طبیعی باشد، عمه می گوید.

طبیعتا خواننده خوبی است.» بیلی که پشت تلفن بود گفت: “خوانندگان، خواننده ها، همه خواننده های خوب.” نه، کاباره نیست. من تخم شب میخوام منظورم این است که یک منشی سگ رفته که غذا دارد – غذا! من می خواهم–” پری گفت: «ژولیوس سزار» از آینه برگشت. “مرد آهنین اراده و خاتمه سخت.” “خفه شو!” بیلی فریاد زد. «بگو، آقای بیلی است.

لایت مو پهن : شام بزرگی میل کنید از قضاوت خودت استفاده کن بلافاصله.” گیرنده و قلاب را به سختی وصل کرد و سپس با لب های بسته و با شدتی جدی در چشمانش به سمت کشوی پایینی کمد رفت و آن را باز کرد. “نگاه کن!” او دستور داد.

او در دستانش لباس کوتاهی از جنس صورتی گرفته بود. با جدیت فریاد زد: شلوار. “نگاه کن!” این یک بلوز صورتی، یک کراوات قرمز و یک یقه باستر قهوه ای بود. “نگاه کن!” او تکرار کرد. لباس برای توپ سیرک تاون‌سندز. من پسر بچه برای فیل ها آب می برد.” پری با وجود خودش تحت تاثیر قرار گرفت.