رنگ موی لایت دودی یخی

رنگ موی لایت دودی یخی : اما آنها اشتباه می کنند.” “می بینم.” “من یکی داشتم؛ باکلی، کلاس نوزده و یازده ساله بودم، اما وقتی به خیابان آمدم به زودی متوجه شدم چیزهایی که اینجا به من کمک می کند چیزهای جالبی نبود که در کالج یاد گرفتم.

رنگ مو : بله، خانم آنتونی پچ صحبت می کرد – اما او از کجا می دانست که این مرد شوهر اوست؟ او چگونه می توانست بداند؟ بگذارید گروهبان پلیس از او بپرسد که آیا شیشه های شیر را به خاطر می آورد … با عجله به جلو خم شد و به شیشه زد. تاکسی فقط در پل بروکلین بود، اما متر یک دلار و هشتاد سنت را نشان می داد و آنتونی هرگز انعام ده درصد را حذف نمی کرد.

رنگ موی لایت دودی یخی

رنگ موی لایت دودی یخی : بعد از ظهر او به آپارتمان بازگشت. گلوریا هم بیرون رفته بود – خرید کرده بود – و خوابیده بود و در گوشه ای از مبل حلقه شده بود و خریدش محکم در آغوشش قفل شده بود. چهره‌اش مثل یک دختر بچه بی‌آرام بود، و دسته‌ای که محکم به آغوشش فشار می‌داد، عروسکی کودک بود، مرهم‌ای عمیق و بی‌نهایت شفابخش برای قلب پریشان و کودکانه‌اش.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

سرنوشت با این مهمانی، به ویژه با نقش گلوریا در آن، بود که تغییری قطعی در شیوه زندگی آنها آغاز شد. نگرش باشکوه از دست ندادن یک شبه تغییر کرد. از این که یک اصل صرف گلوریا بود، تمام آرامش و توجیهی شد برای کاری که آنها انتخاب کردند و چه نتیجه ای به همراه داشت. متاسف نباشیم، فریاد پشیمانی را از دست ندهیم.

بر اساس شرافت روشنی نسبت به یکدیگر زندگی کنیم و تا آنجا که ممکن است مشتاقانه و پیگیرانه به دنبال شادی لحظه باشیم. او یک روز گفت: “هیچکس جز خودمان به فکر ما نیست، آنتونی.” “برای من مضحک خواهد بود که وانمود کنم که نسبت به دنیا تعهدی دارم، و در مورد اینکه مردم در مورد من چه فکری می کنند نگران باشم.

فقط اینطور نیست . از آنجایی که من یک دختر کوچک در مدرسه رقص بودم، مادران همه دختر بچه‌هایی که مثل من محبوب نبودند مورد انتقاد قرار گرفتم، و من همیشه به انتقاد به‌عنوان یک ادای احترام حسادت‌آمیز نگاه کرده‌ام.» این به خاطر یک مهمانی در «بول میخ» یک شب بود، جایی که کنستانس مریام او را به عنوان یکی از مهمانی های چهار نفره بسیار تحریک شده می دید.

کنستانس مریام، “به عنوان یک دوست قدیمی مدرسه” به زحمت او را به ناهار روز بعد دعوت کرده بود تا به او اطلاع دهد که چقدر وحشتناک است. گلوریا به آنتونی گفت: “من به او گفتم که نمی توانم آن را ببینم.” “اریک مریام نوعی پرسی ولکات تصعید شده است – به یاد دارید آن مردی در هات اسپرینگز که به شما گفتم.

ایده او در مورد احترام به کنستانس این است که او را در خانه با خیاطی و کودکش و کتابش و چنین سرگرمی های بی خطری در هر زمان رها کند. او به مهمانی می رود که قول می دهد هر چیزی جز کسل کننده بودن مرگبار باشد.” “اینو بهش گفتی؟” “مطمئناً این کار را کردم. و به او گفتم که چیزی که او واقعاً به آن اعتراض دارد.

این است که من از او روزهای بهتری را سپری می کنم.” آنتونی او را تشویق کرد. او فوق‌العاده به گلوریا افتخار می‌کرد، افتخار می‌کرد که او هرگز نتوانست زنان دیگر را در مهمانی تحت الشعاع قرار دهد، به این افتخار می‌کرد که مردان همیشه خوشحال بودند که با او در گروه‌های شلوغ بزرگ شادی کنند.

بدون هیچ تلاشی برای انجام بیشتر از لذت بردن از زیبایی و زیبایی او. گرمای سرزندگی او این “مهمانی ها” به تدریج به منبع اصلی سرگرمی آنها تبدیل شدند. آنها هنوز عاشق، هنوز هم به شدت به یکدیگر علاقه مند بودند، اما با نزدیک شدن بهار دریافتند که ماندن در خانه در عصر برایشان رنگ پریده است.

کتاب ها غیر واقعی بودند. جادوی قدیمی تنها بودن مدت ها بود که از بین رفته بود – در عوض ترجیح می دادند از یک کمدی موزیکال احمقانه حوصله شان سر برود یا با نامعلوم ترین آشنایان خود به شام ​​بروند، تا زمانی که به اندازه کافی کوکتل وجود داشته باشد که از تبدیل شدن به گفتگو جلوگیری کند.

کاملا غیر قابل تحمل پراکنده‌ای از افراد متاهل جوان‌تر که در مدرسه یا دانشگاه دوستانشان بوده‌اند، و همچنین مجموعه‌ای از مردان مجرد، به طور غریزی به آنها فکر می‌کردند، هر زمان که رنگ و هیجان لازم بود، بنابراین به ندرت یک روز بدون تماس تلفنی وجود داشت. “تعجب کردم که امروز عصر چه کار می کردی.” همسران معمولاً از گلوریا می ترسیدند.

رنگ موی لایت دودی یخی : دستیابی آسان او به مرکز صحنه، روش معصومانه اما آزاردهنده او برای تبدیل شدن به محبوب شوهران – این چیزها آنها را به طور غریزی به سمت یک نگرش بی اعتمادی عمیق سوق داد که با این واقعیت تشدید می شد. که گلوریا تا حد زیادی نسبت به صمیمیت یک زن به او واکنش نشان نمی داد.

در چهارشنبه تعیین شده در فوریه، آنتونی به دفاتر باشکوه ویلسون، هیمر و هاردی رفته بود و به دستورات مبهم بسیاری گوش داد که توسط یک جوان پرانرژی در سن خودش، به نام کالر، که پومپادور زرد متمردی به تن داشت، گوش داد و در آن اعلام کرد. خود به عنوان دستیار دبیر این تصور را ایجاد کرد که این ادای احترام به توانایی استثنایی است. او گفت: “اینجا دو نوع مرد وجود دارد.

شما پیدا خواهید کرد.” مردی است که دستیار منشی یا خزانه‌دار می‌شود، قبل از سی سالگی نامش را در پوشه ما اینجا می‌آورد، و مردی است که در چهل و پنج سالگی نامش را آنجا می‌گیرد. پنج تا آخر عمر در آنجا می ماند.” “در مورد مردی که آن را در سی سالگی به آنجا می رساند چطور؟” مودبانه از آنتونی پرسید. “چرا، او اینجا بلند می شود.

رنگ موی لایت دودی یخی : می بینید.” او به فهرستی از دستیاران معاونان رئیس جمهور در پوشه اشاره کرد. “یا شاید او رئیس جمهور یا منشی یا خزانه دار شود.” “و در مورد اینها اینجا چطور؟” “آنها؟ اوه، آنها متولیان هستند – مردان با سرمایه.” “می بینم.” کاهلر ادامه داد: “حالا برخی از مردم فکر می کنند که زود یا دیر شروع شدن یک مرد به تحصیلات دانشگاهی بستگی دارد.