لایت مو چجوریه

لایت مو چجوریه : حالا، برای بازدیدکننده گاه به گاه، او فقط دلیلی بود که خانم پرده گاهی خود را بهانه می کرد و با عجله به طبقه بالا می رفت. او ناله یا فریادی تند بود که در هوای سنگین یک بعد از ظهر یکشنبه به سالن ساکت می رسید.

رنگ مو : پس از آن باید به شهر برگردد. کنار دیوار مکث کرد، چیزی گرد را تکان داد، و در حالی که آن را از دست می‌گرفت، آن را جلوی دهانش گذاشت و طعم آن را چشید، همانطور که کودک طعم یک اسباب‌بازی درخشان را می‌چشد. دندان هایش روی آن بسته شد – آه! او آن کیمونوی لعنتی، آن کیمونوی صورتی کثیف را ترک کرده بود.

لایت مو چجوریه

لایت مو چجوریه : او فکر کرد که او ممکن است این نجابت را داشته باشد که آن را با خود ببرد. مثل جسد ائتلاف بیمارشان در خانه آویزان می شد. سعی می کرد آن را دور بیندازد، اما هرگز نمی توانست خود را مجبور به حرکت آن کند. شبیه کیتی، نرم و انعطاف پذیر و غیر قابل نفوذ است. شما نمی توانستید کیتی را حرکت دهید. شما نمی توانید به کیتی برسید.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

چیزی برای رسیدن به آنجا وجود نداشت. او این را کاملاً فهمیده بود – او در تمام مدت آن را درک کرده بود. دستش را به دیوار برد تا یک بیسکویت دیگر بگیرد و با تلاش آن را بیرون آورد، میخ و همه چیز. او با احتیاط میخ را از وسط جدا کرد و بیکار فکر کرد که آیا میخ را با اولین بیسکویت خورده است یا خیر. مضحک! او به یاد می آورد – میخ بزرگی بود.

شکمش را حس کرد. او باید خیلی گرسنه باشد. او فکر کرد – به یاد آورد – دیروز هیچ شامی نخورده است. روز بیرون رفتن دختر بود و کیتی در اتاقش دراز کشیده بود و قطره های شکلات می خورد. او گفته بود که احساس “خفگی” می کند و نمی تواند او را در نزدیکی خود تحمل کند. او جورج را حمام کرده بود و او را در رختخواب گذاشته بود و سپس روی کاناپه دراز کشید و قصد داشت یک دقیقه قبل از خوردن شام خود استراحت کند.

پس از آن یادداشت روی بالش او بود. توده‌ای از لباس‌های زیر در کمد از بین رفته بود و او دستورالعمل‌هایی را برای ارسال صندوق عقبش گذاشته بود. فکر کرد هرگز اینقدر گرسنه نبوده است. ساعت پنج، وقتی پرستار مهمان از پله‌ها پایین آمد، روی مبل نشسته بود و به فرش خیره شده بود. “آقای. کرامول؟» “آره؟” “اوه، خانم پرده نمی تواند شما را در شام ببیند.

حالش خوب نیست او به من گفت که به شما بگویم که آشپز چیزی برای شما درست می کند و یک اتاق خواب اضافی وجود دارد. “او مریض است، شما می گویید؟” او در اتاقش دراز کشیده است. رایزنی به تازگی تمام شده است.» “آیا آنها چیزی تصمیم گرفتند؟” پرستار به آرامی گفت: بله. دکتر جوت می گوید امیدی نیست.

لایت مو چجوریه : مستر پرده ممکن است برای همیشه زنده بماند، اما او دیگر هرگز نمی بیند، حرکت نمی کند یا فکر نمی کند. او فقط نفس می کشد.» “فقط نفس بکش؟” “آره.” پرستار برای اولین بار خاطرنشان کرد که در کنار میز تحریر جایی که به یاد آورد ردیفی از دوازده شی گرد کنجکاو را دیده است که به طور مبهم تصور می کرد که نوعی دکوراسیون عجیب و غریب هستند.

اکنون فقط یکی وجود دارد. جایی که بقیه بودند، حالا یک سری سوراخ های کوچک وجود داشت. هری با گیج نگاه او را دنبال کرد و سپس از جایش بلند شد. “من باور نمی کنم که بمانم. من معتقدم قطار وجود دارد.» او سرش را تکان داد. هری کلاهش را برداشت. با خوشرویی گفت: «خداحافظ. او در جواب گفت: «خداحافظ! سپس در پرده را باز کرد و با پایین آمدن از پله های ایوان، از جلوی چشمانش گذشت.

که در پس از مدتی پوشش رنگ سفید تمیز روی خانه جفری پرده سازش قطعی با خورشیدهای بسیاری از جولای ها کرد و حسن نیت خود را با خاکستری شدن نشان داد. پوسته پوسته شد – پوسته های عظیم رنگ قدیمی بسیار شکننده مانند مردان سالخورده ای که در حال تمرین ژیمناستیک گروتسک هستند به عقب خم شد.

در نهایت در چمن های بیش از حد رشد کرده زیر آن به مرگ کپک زده افتاد. رنگ روی ستون های جلو رگه ای شد. توپ سفید از تیرک در سمت چپ افتاد. پرده سبز تیره شد، سپس تمام تظاهر رنگ را از دست داد. این خانه شروع به تبدیل شدن به خانه‌ای بود که افراد حساس از آن دوری می‌کردند.

برخی کلیسا چیزهای زیادی را به صورت مورب برای قبرستان خریدند، و این، همراه با “محل اقامت خانم پرده با آن جسد زنده”، برای پرتاب کردن کافی بود. هاله شبح مانند بر فراز آن ربع جاده. نه اینکه تنها بماند. مردان و زنان به دیدن او آمدند، او را در پایین شهر ملاقات کردند، جایی که او رفت تا بازاریابی خود را انجام دهد، او را با ماشین های خود به خانه آوردند.

گروهی از داستان‌های کوچک درباره او نقل شد: چگونه وقتی کشور در یک زمستان یخ زده بود و هیچ واگن و ماشینی نمی‌توانست رفت و آمد کند، به خودش یاد داد که اسکیت کند تا بتواند به سرعت به روستا بپردازد. بقال و داروفروش، و جفری را برای مدت طولانی تنها نگذارید. می گفتند از زمان فلج شدنش هر شب در تخت کوچکی کنار تختش می خوابید و دستش را می گرفت.

لایت مو چجوریه : جوری از جفری کرتین صحبت می شد که انگار از قبل مرده است. با گذشت سال‌ها توسط کسانی که او را می‌شناختند، مردند یا رفتند – فقط نیم دوجین از جمعیت قدیمی بودند که با هم کوکتل می‌نوشیدند، همسران یکدیگر را به اسم صدا می‌زدند و فکر می‌کردند که جف باهوش‌ترین و باهوش‌ترین است. همکار با استعدادی که مارلو تا به حال می شناخت.