رنگ مو هایلایت روشن

رنگ مو هایلایت روشن : خود را بیشتر به بوته‌های بید، به این هکتارها و جریب‌ها بید، ازدحام، که به شدت در آنجا رشد می‌کردند، وصل می‌کردند و به هر جایی که چشم می‌رسید، ازدحام می‌کرد و به رودخانه فشار می‌آورد.

رنگ مو : اما حالا بعد از ترک پرسبورگ همه چیز کمی تغییر کرد و دانوب جدی تر شد. دیگر کم اهمیت نبود. در نیمه راه دریای سیاه بود، تقریباً در فاصله معطری با کشورهای غریبه دیگر که در آن هیچ ترفندی مجاز یا درک نمی شد. ناگهان بزرگ شد و احترام و حتی هیبت ما را طلب کرد. برای یک چیز، به سه بازو منفجر شد، که فقط صد کیلومتر دورتر دوباره با هم برخورد کردند.

رنگ مو هایلایت روشن

رنگ مو هایلایت روشن : نمی‌توان از هوس‌های رودخانه دلخور شد. و اغلب ما بچه‌های حنایی را می‌دیدیم که از زیر برس به ما نگاه می‌کردند، یا مستقیماً به چشم‌های قهوه‌ای یک گوزن نر نگاه می‌کردیم که در گوشه‌ای کاملاً کج می‌شدیم و وارد مسیر دیگری از رودخانه می‌شدیم. روباه‌ها نیز در همه جا ساحل‌ها را تسخیر کرده بودند، به‌طور نازک در میان چوب‌های رانش زمین می‌ریختند و چنان ناگهانی ناپدید می‌شدند که نمی‌توان دید چگونه آن را مدیریت می‌کنند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

و برای یک قایق رانی هیچ نشانه ای وجود نداشت که کدام یک را دنبال کنید. افسر مجارستانی که در مغازه پرسبورگ هنگام خرید آذوقه ملاقات کردیم، گفت: “اگر از یک کانال جانبی استفاده کنید، ممکن است وقتی سیل فروکش کرد، چهل مایل از هر نقطه ای بلند و خشک باشید و به راحتی از گرسنگی بمیرید. نه مردمی، نه مزرعه‌ای، نه ماهیگیر. به شما هشدار می‌دهم که ادامه ندهید.

رودخانه نیز همچنان بالا می‌آید و این باد افزایش خواهد یافت.» بالا آمدن رودخانه اصلاً ما را نگران نکرد، اما موضوع بالا ماندن و خشک شدن در اثر فرونشست ناگهانی آب ممکن است جدی باشد و در نتیجه ما ذخایر اضافی گذاشته بودیم. برای بقیه، پیشگویی افسر صادق بود و باد که آسمان کاملاً صاف را می وزید، پیوسته افزایش می یافت تا اینکه به شأن تندباد غربی رسید.

زمانی که کمپ زدیم زودتر از همیشه بود، زیرا خورشید یکی دو ساعت با افق فاصله داشت، و دوستم را که هنوز روی شن های داغ خوابیده بود، رها کرده بودم و در حال بررسی نامحسوس هتلمان بودم. وسعت این جزیره کمتر از یک جریب بود، یک ساحل شنی صرف که حدود دو یا سه فوت بالاتر از سطح رودخانه قرار داشت.

انتهای آن، که به سمت غروب خورشید اشاره می کرد، با اسپری پرنده ای پوشیده شده بود که باد شدید از تاج امواج شکسته بیرون راند. مثلثی شکل بود و راس آن در بالادست بود. چند دقیقه آنجا ایستادم و سیل تند زرشکی را تماشا کردم که با غرشی فریاد به سمت پایین می آمد، امواجی که گویی می خواهند آن را بدناً جارو کنند و سپس در دو جریان کف در دو طرف می چرخیدند.

به نظر می‌رسید زمین از شوک و عجله می‌لرزید، در حالی که حرکت خشمگین بوته‌های بید در حالی که باد روی آنها می‌ریخت، این توهم عجیب را افزایش می‌داد که خود جزیره واقعاً حرکت می‌کند. در بالا، برای یک یا دو مایل، می‌توانستم رودخانه بزرگی را ببینم که بر من فرود می‌آید: مثل نگاه کردن به شیب تپه‌ای کشویی، سفید با کف، و پریدن از همه جا برای نشان دادن خود به خورشید بود.

بقیه جزیره خیلی ضخیم تر از بید بود که پیاده روی را دلپذیر نمی کرد، اما با این وجود من تور را انجام دادم. از انتهای پایینی نور البته تغییر کرد و رودخانه تاریک و عصبانی به نظر می رسید. فقط پشت امواج پرنده قابل رویت بود، رگه هایی از کف، و به زور توسط باد شدیدی که از پشت بر آنها می تابید، رانده می شد. برای یک مایل کوتاه قابل مشاهده بود.

در میان جزایر به داخل و خارج می ریزد، و سپس با یک جاروی عظیم در بیدها ناپدید می شود، که مانند گله ای از موجودات هیولایی ضد غبار جمع شده اند تا بنوشند. آنها مرا به رشد غول‌پیکر اسفنج مانندی که رودخانه را به درون خود می‌کشیدند، فکر می‌کردند. باعث شدند که از دید ناپدید شود. آن‌ها به تعداد زیاد با هم به آنجا رفتند.

رنگ مو هایلایت روشن : در مجموع این صحنه تأثیرگذار بود، با تنهایی مطلق و پیشنهاد عجیبش. و همانطور که طولانی و کنجکاو خیره شدم، یک احساس منحصر به فرد جایی در اعماق وجودم شروع به تکان داد. در اواسط راه، در لذتی که از زیبایی وحشی داشتم، ناخواسته و غیرقابل توضیح، یک احساس کنجکاو از نگرانی، تقریباً نگران کننده وجود داشت.

یک رودخانه در حال بالا آمدن، شاید، همیشه چیزی از شوم را نشان می دهد: بسیاری از جزایر کوچکی که قبل از خود دیدم احتمالاً تا صبح از بین می رفتند. این طوفان بی‌مقاوم و رعدآلود آب حس هیبت را لمس کرد. با این حال می‌دانستم که ناراحتی من عمیق‌تر از احساسات هیبت و شگفتی است. این طور نبود که من احساس کنم.

مستقیماً به قدرت باد محرک ربطی نداشت – این طوفان فریادناک که ممکن است تقریباً چند هکتار بید را به هوا ببرد و آنها را مانند کاه زیادی روی منظره پراکنده کند. باد به سادگی داشت از خودش لذت می برد، زیرا هیچ چیز از منظره صاف بیرون نمی آمد تا جلوی آن را بگیرد، و من می دانستم که بازی عالی آن را با نوعی هیجان لذت بخش به اشتراک بگذارم.

رنگ مو هایلایت روشن : با این حال این احساس بدیع هیچ ربطی به باد نداشت. در واقع، احساس پریشانی ای که تجربه کردم آنقدر مبهم بود که نمی توان آن را به منبع آن ردیابی کرد و بر اساس آن با آن برخورد کرد، اگرچه می دانستم که به نوعی با درک من از بی اهمیت بودن ما قبل از این قدرت بی بند و بار ربط داشت. عناصر مربوط به من رودخانه عظیم الجثه نیز با آن ربطی داشت.

ایده ای مبهم و ناخوشایند که ما به نوعی با این نیروهای بزرگ عنصری که در هر ساعت از شبانه روز در قدرتشان بی پناه بودیم، نادیده گرفته بودیم. زیرا در اینجا، در واقع، آنها به طرز غول‌پیکری با هم بازی می‌کردند، و این منظره برای تخیل جذاب بود. اما به نظر می‌رسید که احساسات من، تا آنجا که می‌توانستم آن را درک کنم.