رنگ موی مشکی با لایت بنفش

رنگ موی مشکی با لایت بنفش : تانا مودبانه پوزخندی زد. او با شوق فریاد زد: “من به شما نشان می دهم.” “من گفتم-” “شما یک سگ خانه درست می کنید؟” “نه سا.” تانا دوباره پوزخند زد. “تایپوتا درست کن.” “ماشین تحریر؟” “بله، sa. من فکر می کنم، آه، هر زمانی که فکر می کنم.

رنگ مو : و اگر خود را حلق آویز نمی کرد، قطعاً به پایان آن رسیده بود. او با ضعف نتیجه گرفت: «حداقل، من کاملاً حاضرم خبرنگار جنگ باشم.» اما گلوریا هم همینطور بود. آنها هر دو مایل بودند – مضطرب. آنها به یکدیگر اطمینان دادند.

رنگ موی مشکی با لایت بنفش

رنگ موی مشکی با لایت بنفش : این شب با یک یادداشت از احساسات فوق العاده، عظمت اوقات فراغت، سلامتی بد آدام پچ، عشق به هر قیمتی به پایان رسید. “آنتونی!” او یک هفته بعد از ظهر یک هفته بعد از روی نرده زنگ زد، “یکی دم در است.” آنتونی که در ایوان جنوبی آفتاب‌گیر در بانوج می‌چرخید، تا جلوی خانه قدم زد. یک ماشین خارجی، بزرگ و چشمگیر، مانند یک حشره عظیم و کیوانی در پای مسیر خمیده بود.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

مردی با کت و شلوار پونجی نرم، با کلاه مناسب، از او استقبال کرد. “سلام، پچ. دوید تا با شما تماس بگیرم.” بلوکمن بود. مثل همیشه، بی نهایت بهبود یافته، با لحن ظریف تر، با سهولت قانع کننده تر. “به شدت خوشحالم که این کار را کردی.” آنتونی صدایش را تا یک پنجره پوشیده از درخت انگور بلند کرد.

بیا اینجا در ایوان کناری. مثل یک نوشیدنی؟ گلوریا همیشه در وان است – یک سوم خوب هر روز.” “حیف که او در صدا زندگی نمی کند.” “نمی توانم آن را بپردازم.” بلوکمن که از نوه آدام پچ آمده بود، این کار را نوعی خوشایند دانست. پس از پانزده دقیقه پر از درخشش های قابل توجه، گلوریا ظاهر شد، با رنگ زرد نشاسته ای تازه، حال و هوا و افزایش نشاط را به ارمغان آورد.

او اعلام کرد: «من می‌خواهم در فیلم‌ها یک بازیگر موفق باشم. شنیده ام که مری پیکفورد سالانه یک میلیون دلار درآمد دارد. بلوکمن گفت: «می‌توانی، می‌دانی. “فکر می کنم خیلی خوب فیلم می گیری.” “آیا به من اجازه می دهی، آنتونی؟ اگر فقط نقش های ساده بازی کنم؟” همانطور که مکالمه با کاماهای ثابت ادامه داشت.

آنتونی تعجب کرد که برای او و بلوکمن هر دو این دختر زمانی محرک ترین، قوی ترین شخصیتی بود که تا به حال می شناختند – و حالا هر سه مثل ماشین های روغنی نشسته بودند، بدون درگیری، بدون ترس و بدون. در دنیایی که در آن مرگ و جنگ، احساسات کسل کننده و وحشیگری نجیب قاره ای را با دود وحشت می پوشاندند.

چهره های کوچک میناکاری شده بسیار ایمن هستند. در یک لحظه او با تانا تماس می گرفت و آنها سمی لطیف و همجنسگرا در درون خود می ریختند که برای لحظه ای هیجان لذت بخش کودکی را به آنها باز می گرداند، زمانی که هر چهره ای از جمعیت پیشنهاد خود را مبنی بر معاملات باشکوه و قابل توجهی که در جایی انجام می شد به برخی منتقل می کرد.

هدفی باشکوه و نامحدود…. زندگی بیش از این بعد از ظهر تابستانی نبود. باد ضعیفی که یقه توری لباس گلوریا را تکان می دهد. خواب‌آلودگی پخت آهسته ایوان… به‌طور غیرقابل تحملی همگی بی‌تحرک به نظر می‌رسند، از هر گونه قریب‌الوقوع عاشقانه عمل دور شده‌اند. حتی زیبایی گلوریا به احساسات وحشی نیاز داشت، نیاز به تلخی داشت.

رنگ موی مشکی با لایت بنفش : نیاز به مرگ داشت… بلوکمن به گلوریا می گفت: «… هر روز هفته آینده. “اینجا – این کارت را بردارید. کاری که آنها انجام می دهند این است که حدود سیصد فوت فیلم را به شما آزمایش می دهند، و آنها می توانند کاملاً دقیق از آن بفهمند.” “چهارشنبه چطور؟” “چهارشنبه خوبه. فقط با من تماس بگیر و من با تو می گردم…” روی پاهایش بود و تند تند دستانش می لرزید.

سپس ماشینش غباری از گرد و غبار در جاده بود. آنتونی با گیج به همسرش برگشت. “چرا گلوریا!” “اگر من یک محاکمه داشته باشم، آنتونی مهم نیست. فقط یک محاکمه؟ من باید چهارشنبه به شهر بروم، هر طور شده.” “اما این خیلی احمقانه است! شما نمی خواهید وارد سینما شوید.

تمام روز در اطراف یک استودیو با تعداد زیادی از افراد کر ارزان قیمت.” “قمر زدن زیادی در اطراف مری پیکفورد انجام می شود!” “همه مری پیکفورد نیستند.” “خب، من نمی توانم ببینم که شما چگونه به تلاش من اعتراض خواهید کرد .” “اما دارم. من از بازیگران متنفرم.” “اوه، تو مرا خسته می کنی. تصور می کنی.

من در این ایوان لعنتی اوقات بسیار هیجان انگیزی را در حال چرت زدن دارم؟” “اگه منو دوست داشته باشی ناراحت نمیشی.” او با بی حوصلگی گفت: “البته که دوستت دارم.” “فقط به این دلیل است که من از این متنفرم که ببینم شما فقط با دراز کشیدن و گفتن اینکه باید کار کنید، تکه تکه می شوید. شاید اگر مدتی به این موضوع بپردازم شما را تحریک می کند تا کاری انجام دهید. ” “این فقط میل شما به هیجان است.

رنگ موی مشکی با لایت بنفش : فقط همین است.” “شاید اینطور باشد! این یک ولع کاملا طبیعی است، اینطور نیست؟” “خب، من یک چیز را به شما می گویم. اگر به سینما بروید، من به اروپا می روم.” “خب، پس ادامه بده! من مانع تو نمی شوم!” برای اینکه نشان دهد او را متوقف نمی کند، در اشک های مالیخولیایی ذوب شد. آنها با هم ارتش احساسات – کلمات، بوسه ها، دلدادگی ها، سرزنش ها را تشکیل دادند. به چیزی نرسیدند.

به ناچار به چیزی نرسیدند. در نهایت، هر یک از آنها در یک انفجار غول پیکر نشستند و نامه ای نوشتند. آنتونی به پدربزرگش بود. گلوریا به جوزف بلوکمن بود. این یک پیروزی بی حالی بود. یک روز در اوایل ماه جولای، آنتونی، از یک بعدازظهر در نیویورک بازگشت و از پله‌ها به گلوریا زنگ زد. بدون اینکه پاسخی دریافت کند، حدس زد که او خوابیده است.

به همین دلیل وارد انباری شد تا یکی از ساندویچ‌های کوچکی را که همیشه برای آنها آماده می‌کردند. او تانا را در پشت میز آشپزخانه نشسته بود، پیش از مجموعه‌ای از شانس‌ها و پایان‌ها – جعبه‌های سیگار، چاقو، مداد، سر قوطی‌ها و چند تکه کاغذ که با شکل‌ها و نمودارهای دقیق پوشیده شده بود. “شیطان چیکار میکنی؟” آنتونی با کنجکاوی خواست.