کراتین مو در خانه مردانه

کراتین مو در خانه مردانه : دستش را دراز کند و اشیاء و افرادی را که می‌خواست همان طور که داشت بردار دیده شده که دیگران انجام می دهند. او تقریباً آرزو کرد که ای کاش پیرمرد با او صحبت می کرد دوباره، تا شاید یک بار دیگر بی ادب باشد. او از زمانی که به یاد می آورد این باور را داشت که روزی، ناگهان دری جادویی باز می شد.

رنگ مو : برخی یک قدم جلوتر از او، برخی فرش جادویی زیر پای او باز می شود و همه زندگی تغییر می کند. برای بسیاری از سالها در این شکی نداشت.

کراتین مو در خانه مردانه

کراتین مو در خانه مردانه : او آن را شاید آمدن نامید عاشقانه بود، اما با بزرگتر شدن به هر دو بی اعتماد شده بود خودش و زندگی او همیشه به معاصر علاقه داشت ادبیات. هر کتاب جدیدی که باز می‌کرد حالا به نظر می‌رسید که به او می‌گفت که او خیلی احمقانه بود که اصلاً چیزی از زندگی انتظار داشت.

لینک مفید : کراتینه مو

پیرمرد ریش داشت داشت می خواند هیبرت ژورنال. پیرمرد عجیب – اما شکست خورده! هارکنسی احساس شد یک پیروزی آیا او می تواند از این پس خود را به این شکل، همه ممکن است برای او آسان باشد به جای عقب نشینی، ممکن است پیشروی کند، کشش دهید.

او بود توسط جنبش رئالیستی مدرن بلعیده می شود، همانطور که مگس توسط یک بلعیده می شود عنکبوت بی تفاوت با خود گفت این مردان بسیار باهوش هستند. آنها در مورد همه چیز خیلی بیشتر از من می دانم که باید حق با آنها باشد. آنها در نهایت حقیقت را در مورد زندگی می گویند.

زیرا هیچ کس هرگز آن را انجام نداده است قبل از. اما زمانی که او تعداد زیادی از این کتاب ها را خوانده بود (و هر کلمه ای از آقای جویس اولیس)، متوجه شد که به حقیقت بسیار کمتر اهمیت می دهد. از آنچه او تصور می کرد.

او حتی شک داشت که آیا این نویسندگان می‌گویند حقیقت چیزی بیش از ویکتوریایی های ساده لوح و احساساتی. و وقتی که سرانجام او داستانی را شنید که در مورد یک تولید کننده آمریکایی لباسشویی بود ماشین‌هایی که عادتشان برهنه کردن.

هر چیزی بود مناسبت قبل از نزدیکترین و عزیزترین روابط و دوستانش و چه زمانی نویسنده به او گفت که این یک شهروند معمولی آمریکایی است، او، مردم کشور خود را به خوبی می شناخت، رک و پوست کنده آن را باور نکرد. اینها او فریاد زد که واقع‌گرایان داستان‌های پریان را به همان اندازه تعریف می‌کنند.

که واقع بینانه است داستان های پری افسرده کننده و دلسرد کننده هستند، بقیه نه. او مصمم به ترک واقع گرایان و صبر کردن تا چیزی دلپذیرتر است آمد. از آنجایی که به هر حال داشتن حقیقت در مورد زندگی غیرممکن بود بگذارید فقط توهمات خوشایند داشته باشیم.

آنها کاملاً به همان اندازه محتمل هستند به اندازه دیگران صادق باشیم اما او تنها و متروک بود. زنانی که او دوستشان داشت هرگز او را دوست نداشتند، و در واقع هرگز آنقدر به آنها نزدیک نشد که به آنها چیزی بدهد تشویق او در مورد آنها خواب دید و آنها را همانطور که مطمئناً بودند نقاشی کرد نبود.

او اشتیاق و خواسته های خود را داشت، اما تبار پیوریتن خود را داشت او را همیشه از تجربه دور نگه داشت. او هرگز، در واقع، به نظر نمی رسید اصلاً با هر چیزی ارتباط برقرار کند – به جز بیکر در اورگان، دو نفر او خواهران و چهل حکاکی او. او به قدری خجالتی بود که تصور می کردند چنین است.

مغرور، آنقدر آرمان گرا که بدبین به حساب می آمد، آنقدر پاکدامن که او بداخلاقی ترین فرد با زندگی دوگانه مخفی به حساب می آمد. پسندیدن قهرمان «فلگلجهره» او هر سگی را دوست داشت و هر سگی را دوست داشت دوستش داشته باش،” اما سگ ها آنقدر درباره او نمی دانستند که علاقه مند شوند.

کراتین مو در خانه مردانه : او بسیار شبیه به خیلی های دیگر بود که لباس بی عیب و نقص، خوش اخلاق، و جهان وطنان سرگردان آمریکایی که هیچ کس دائمی نداشت. یکی از میلیون ها فرهیخته، مهربان آمریکایی‌های غیرشخصی به‌عنوان سایه‌هایی از واقعیت غیرقابل تصور دیده می‌شوند.

چه کسی می دانست یا اهمیت می داد که او تنهاست، در حسرت عشق، برای خانه، برای کسی که ممکن است ارادت عاشقانه خود را به او تقدیم کند؟ او بود همه این چیزها، اما هیچ کس به فکر. و سپس با جیمز مارادیک آشنا شد. که در جلسه از ساده ترین ها بود.

یک روز در باشگاه اصلاحات بود ناهار با دو مرد، یکی رمان نویس، وستکات، که او را بسیار می شناخت کمی، دیگری هموطن آمریکایی. وستکات، مردی ضخیم تیره از حدود چهل سال، با شهرتی که بدون اینکه هیجان انگیز باشد، محکم بود و به خوبی شایسته، بسیار کم گفت.

هارکنس از او خوشش آمد و شناخت او یک خجالتی مهربان است و نه شبیه خودش. بعد از ناهار به داخل خانه رفتند اتاق سیگار بزرگ در طبقه بالا برای نوشیدن قهوه خود. مردی درشت اندام و خوش تیپ بین پنجاه تا شصت ساله آمد و با او صحبت کرد وستکات معلوم بود.

که از دیدن او خوشحال شد و دستش را روی دستش گذاشت شانه، با چشمانی مهربان و خندان به او نگاه می کند. وستکات نیز از لذت سرخ شده مرد بزرگ با آنها نشست و هارکنس بود به او معرفی کرد.

سر جیمز مارادیک بود. آ نام عجیب و غیر واقعی برای یک مرد بسیار واقعی و محکم. همانطور که او نشسته بود جلو روی مبل با شانه های سنگینش، سینه عمیقش، ضخیمش گردن، رنگ قرمز مایل به قهوه ای، و نگاه باز شفاف، به نظر هارکنس بود.

مرد معمولی نسبتا ساده لوح و دوستدار اما محتاط انگلیسی. این تصور خیلی زود گذشت. چیزی در وجود داشت که تقریبا فورا قلبش را گرم کرد.

کراتین مو در خانه مردانه : او پاسخ داد – مانند همه آمریکایی ها مردان – بلافاصله، حتی از نظر احساسی، به هر گونه تماس دوستانه. را ذخایری که در ذات او بود از سطحی بودن او بود جهان وطنی؛ آمریکائی خونگرم، مشتاق و قابل اعتماد بومی مثل همیشه واقعی و فعال بود.

این بود، در پنج دقیقه، به عنوان اگرچه او همیشه این مرد بزرگ مهربان را می شناخت. خجالتش افت کرد از او. با اشتیاق و با خوشحالی زیاد صحبت می کرد.