رنگ مو قهوه ای گندمی

رنگ مو قهوه ای گندمی : او همیشه مرا تماشا می کند و من هیچ مشکلی برای بهانه جویی و فرار ندارم.» “چطور می خواهی از شر او خلاص شوی؟” پیتر با گرسنگی پرسید. او پاسخ داد: “ما باید بگذریم.” “درست به محض اینکه ما فریم آپ جدید خود را برداشتیم-” “یکی دیگه؟” پیتر با ناراحتی نفس نفس زد.

رنگ مو : خویشاوندان و بندگانت.» “آیا او یک کارآگاه حرفه ای است؟” از بانکدار پرسید. پیتر گفت: «چرا نه، قربان. او یک هنرپیشه بود، اسمش بود. شاید نام او را روی صحنه شنیده باشید.» آقای آکرمن گفت: “نه، من برای تئاتر خیلی شلوغ هستم.” پیتر گفت: البته. “خب، من نمی دانم که آیا او مایل به انجام این کار است یا خیر. او دوست ندارد من را با این قرمزها قاطی کنم.

رنگ مو قهوه ای گندمی

رنگ مو قهوه ای گندمی : آنها سینه بودند و هر قرمزی می توانست در عرض پنج دقیقه از طریق آنها ببیند. پیتر گفت: «اما من به شما می گویم که چه فکری کرده ام. من همسری دارم که شگفت‌انگیز است، و همین الان که داشتیم در موردش صحبت می‌کردیم، به این فکر کردم که اگر فقط چند روز می‌توانستم ادیث را اینجا بیاورم، همه چیز را در مورد همه افراد خانه‌ات می‌فهمیدم.

و او مدت زیادی است که از من التماس می کند که ترک کنم، و من تقریباً به او قول داده بودم که این کار را انجام دهم. اما اگر من در مورد مشکل شما به او بگویم شاید او ممکن است، فقط به عنوان یک لطف. اما چگونه می‌توانست همسر پیتر را بدون ایجاد سوء ظن به خانواده آکرمن معرفی کند؟ پیتر این سوال را مطرح کرد و اشاره کرد که همسرش فردی از طبقه اجتماعی بسیار بالایی است.

که نمی‌تواند به عنوان خدمتکار بیاید. آقای آکرمن اضافه کرد که او هیچ ارتباطی با درگیر کردن خادمان خود ندارد، بیش از این که حسابداران بانک خود را درگیر کند. برای او مشکوک به نظر می رسد که پیشنهادی به خانه دارش بدهد. اما در نهایت اظهار داشت که خواهرزاده ای دارد که گاهی به ملاقاتش می آید و در صورت درخواست فوراً می آید و ادیث اوستاس را به عنوان خدمتکارش می آورد.

رنگ مو قهوه ای گندمی : پیتر مطمئن بود که ادیته می تواند این قسمت را به سرعت یاد بگیرد، او بارها آن را روی صحنه بازی کرده بود، در واقع این نقش مورد علاقه او بود. آقای آکرمن قول داد که به خواهرزاده‌اش خبر بدهد و او را در همان بعدازظهر با ادیته در هتل دو سوتو ملاقات کند. سپس بانکدار پیر با جدیت تمام قول خود را داد که در مورد این موضوع جز به خواهرزاده اش زمزمه نکند. پیتر بسیار فوری و تاکیدی بود.

او تصریح کرد که نباید به پلیس گفته شود، به هیچ یک از اعضای خانواده، حتی منشی خصوصی آقای آکرمن، گفته نمی شود. بعد از اینکه آقای آکرمن این موضوع را به درستی بر او متاثر کرد، به نوبه خود این ایده را که از نظر او مهم‌ترین در جهان می‌دانست بر روی پیتر تأثیر گذاشت: «من نمی‌خواهم کشته شوم، گاج، به شما می‌گویم که نمی‌کنم.

نمی‌خواهم کشته شوی!» و پیتر قاطعانه قول داد که گوش دادن به تمام مکالمات قرمزها را تا جایی که ممکن است بر آقای آکرمن تاثیر بگذارد، به او تبدیل کند. هنگامی که او برای حرکت بلند شد، آقای آکرمن انگشتان لرزان خود را در جیب کتش فرو کرد و یک یادداشت واضح و براق بیرون آورد. او آن را باز کرد و پیتر دید که یک اسکناس پانصد دلاری است.

تازه از اولین بانک ملی شهر آمریکا، که آقای آکرمن رئیس هیئت مدیره آن بود. او گفت: “این یک هدیه کوچک برای شما است، گاج.” می‌خواهم بفهمی که اگر از من در برابر این تبهکاران محافظت کنی، می‌بینم که به خوبی از تو مراقبت می‌شود. از این به بعد می خواهم مرد من باشی.» پیتر گفت: «بله، قربان، من این کار را خواهم کرد.

رنگ مو قهوه ای گندمی : قربان. من از شما بسیار سپاسگزارم، قربان.» و اسکناس را در جیبش فرو کرد و قدم به قدم به سمت در خم شد. بانکدار گفت: “شما کلاه خود را فراموش می کنید.” پیتر لرزان گفت: «چرا، بله،» و دوباره جلو آمد و کلاهش را از زیر صندلی برداشت و دوباره به عقب خم شد. پیرمرد گفت: «و یادت باشد گاج، من نمی‌خواهم کشته شوم!

من نمی خواهم آنها مرا بگیرند!» بخش ۵۴ اولین مراقبت پیتر وقتی که به شهر برگشت این بود که به بانک آقای آکرمن برود و آن اسکناس پانصد دلاری را عوض کند. صندوقدار با احتیاط به او خیره شد و اسکناس را به دقت بررسی کرد، اما او بدون هیچ نظری به پیتر اسکناس پانصد دلاری داد. پیتر سه نفر از آنها را در یک مخفیگاه امن جمع کرد و دو نفر دیگر را در جیب خود گذاشت و رفت تا قرار ملاقات خود را با نل حفظ کند.

او تمام اتفاقاتی که افتاده بود را به او گفت و اینکه کجا قرار بود خواهرزاده آقای آکرمن را ببیند. “او به شما چه داد؟” نل بلافاصله درخواست کرد و وقتی پیتر دو اسکناس را آورد، فریاد زد: «خدای من! چخماق قدیمی!» پیتر گفت: “او گفت که بیشتر خواهد بود.” نل پاسخ داد: «گفتن این حرف برای او هزینه ای نداشت. ما باید پیچ‌ها را روی او بگذاریم.» سپس او افزود: “بهتر است.

اجازه دهید من از این پول برای شما مراقبت کنم، پیتر.” پیتر گفت: «خب، می‌دانی، باید مقداری برای هزینه‌های خودم داشته باشم.» “تو حقوقت را گرفتی، نه؟” “بله، این درست است، اما -” نل گفت: «من می‌توانم آن را برای شما ایمن نگه دارم، و روزی که به آن نیاز دارید، از داشتن آن خوشحال خواهید شد. شما هرگز چیزی را پس انداز نکرده اید.

رنگ مو قهوه ای گندمی : این کار یک زن است.» پیتر سعی کرد با او چانه زنی کند، اما این مثل چانه زدن با مک گیونی نبود. او با نگاه های ذوب شده اش به او نگاه کرد، و این باعث شد سر پیتر شنا کند، و او به طور خودکار دستش را دراز کرد و به او اجازه داد دو اسکناس را بردارد. سپس او لبخندی زد، چنان با ملایمت که با جسارت به او یادآوری کرد: “میدونی نل، تو الان همسر من هستی!” او پاسخ داد: «بله، بله، البته. اما ما باید به نحوی از شر تد کروترز خلاص شویم.