رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره

رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره : به نظر می‌رسیدند که از جلسه به اندازه آنها غافلگیر شده بودند. تروت زمزمه کرد: “من در شگفتم که چیست؟” “کی، من؟” موجود با صدایی تیز و بلند فریاد زد. “چرا، من یک اورک هستم.” “اوه!” گفت دختر “اما Ork چیست؟” در حالی که آب را از بال های بامزه اش تکان می داد.

مو : و تا آنجا که می‌شد خط را پرداخت کرد. وقتی به پایان رسید، دوباره شروع به کشیدن آن کرد تا اینکه طعمه خرچنگ روی سطح شناور شد. تروت برای بار دوم و سومین بار او را تماشا کرد. او تصمیم گرفت که یا ماهی در استخر نباشد یا طعمه خرچنگ را گاز نگیرد. اما کپن بیل یک ماهیگیر پیر بود و به راحتی دلسرد نمی شد. وقتی خرچنگ فرار کرد، دیگری را روی قلاب گذاشت. وقتی همه خرچنگ ها از بین رفتند از صخره ها بالا رفت و تعدادی دیگر پیدا کرد.

رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره

رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره : سپس کمی از سراشیبی خزید و روی یک صخره بزرگ چرخید. دو یا سه خرچنگ کوچک شروع به دویدن روی ماسه ها کردند و ملوان پیر آنها را گرفت و یکی را روی قلاب خود گذاشت و بقیه را در جیب خود گذاشت. پس از بازگشت به استخر، قلاب را روی شانه‌اش چرخاند و دور سرش حلقه کرد و آن را تقریباً به مرکز آب انداخت، جایی که اجازه داد به تدریج غرق شود.

در همین حین تروت از تماشای او خسته شد و روی شن ها دراز کشید و در آنجا به خواب عمیقی فرو رفت. در طی دو ساعت بعد، لباس‌های او مانند ملوان قدیمی کاملاً خشک شد. هر دو آنقدر به آب نمک عادت داشتند که خطر سرماخوردگی وجود نداشت. سرانجام دختر کوچولو با صدای غرش در کنارش و خرخر رضایت کپن بیل از خواب بیدار شد. او چشمانش را باز کرد و متوجه شد.

یک ماهی فلس نقره ای به وزن حدود دو پوند را فرود آورده است. این به طور قابل توجهی او را تشویق کرد و او عجله کرد تا انبوهی از جلبک دریایی را کنار هم بتراشد، در حالی که کپن بیل با چاقوی خود ماهی را برید و برای پختن آماده کرد. آنها قبلا ماهی را با جلبک دریایی پخته بودند. کاپن بیل ماهی خود را در مقداری علف هرز پیچید و آن را در آب فرو برد تا خیس شود. سپس یک کبریت روشن کرد.

تپه تروت را آتش زد که به سرعت به بستری درخشان از خاکستر تبدیل شد. سپس ماهی پیچیده شده را روی خاکستر گذاشتند، روی آن را با جلبک دریایی بیشتری پوشاندند و اجازه دادند تا آتش بگیرد و سوخته شود. پس از مدتی غذا دادن به آتش با جلبک دریایی، ملوان سرانجام تصمیم گرفت که شام ​​آنها آماده است، بنابراین خاکستر را پراکنده کرد و تکه‌های ماهی را که هنوز در بسته‌های دودی آنها محصور شده بود بیرون آورد.

وقتی این بسته بندی ها برداشته شد، ماهی کاملاً پخته شد و هم تروت و هم کاپن بیل آزادانه از آن خوردند. طعم کمی جلبک دریایی داشت و با پاشیدن نمک بهتر بود. درخشش ملایمی که تا به حال غار را روشن کرده بود، شروع به کم رنگ شدن کرد، اما مقدار زیادی جلبک دریایی در آن مکان وجود داشت، بنابراین پس از خوردن ماهی خود، آتش را برای مدتی با دادن مشتی سوخت به آن زنده نگه داشتند.

هر از گاهی. ملوان از یک جیب داخلی فلاسک کوچکی از فلز ضربه خورده را بیرون کشید و درپوش را باز کرد و آن را به تروت داد. او فقط یک قورت از آب را گرفت، اگرچه بیشتر می خواست، و متوجه شد که کاپن بیل فقط لب هایش را با آن خیس کرده است. او در حالی که به آتش درخشان جلبک دریایی خیره شده بود و به آرامی صحبت می‌کرد، گفت: «بنابراین، می‌توانیم همه ماهی‌هایی را که نیاز داریم صید کنیم.

رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره : کاپن، آب آشامیدنی چطور؟» با ناراحتی حرکت کرد اما جوابی نداد. هر دوی آن‌ها به چاله تاریک فکر می‌کردند، اما در حالی که تروت از آن ترس چندانی نداشت، پیرمرد نتوانست بر بیزاری خود از ورود به آن مکان غلبه کند. او می دانست که تروت درست می گوید. ماندن در غار، جایی که آنها اکنون بودند، فقط می تواند منجر به مرگ آهسته اما مطمئن شود. شب روی سطح زمین بود.

بنابراین دختر بچه خواب آلود شد و خیلی زود به خواب رفت. پس از مدتی ملوان پیر روی شن های کنار او خوابید. خیلی ساکت بود و ساعت ها چیزی آنها را آزار نمی داد. وقتی بالاخره از خواب بیدار شدند، غار دوباره روشن شد. آن‌ها یکی از بیسکویت‌ها را تقسیم کرده بودند و برای صبحانه می‌خوردند که از یک پاشیدن ناگهانی در استخر وحشت زده شدند.

با نگاه کردن به آن، کنجکاوترین موجودی را که هر یک از آنها تا به حال دیده بودند، در حال بیرون آمدن از آب دیدند. تروت تصمیم گرفت که نه ماهی بود و نه یک جانور. با این حال، بال‌هایی داشت و بال‌های عجیب و غریبی داشت: شکلی شبیه کاسه خردکن معکوس داشت و به‌جای پر با پوست سخت پوشیده شده بود.

چهار پا داشت – بسیار شبیه پاهای لک لک، فقط دو برابر تعداد – و شکل سرش تقریباً شبیه پاهای یک طوطی نظرسنجی بود، با منقاری که از جلو به سمت پایین و در لبه‌ها به سمت بالا خمیده بود و نیمی از آن بود. اسکناس و نیم دهان. اما اینکه آن را پرنده بنامیم، جای بحث نداشت، زیرا هیچ پری نداشت به جز یک تاج از پرهای مواج به رنگ مایل به قرمز در بالای سرش. این موجود عجیب باید به اندازه کاپن بیل وزن داشته باشد.

رنگ مو طلایی خیلی روشن با دکلره : و در حالی که دست و پا می زد و تلاش می کرد تا از آب خارج شود و به ساحل شنی برود، آنقدر بزرگ و غیرعادی بود که هم تروت و هم همراهش با تعجب به آن خیره شدند. که با ترس بی آمیخته نبود. فصل سه Ork چشمانی که آنها را به عنوان موجودی که جلوی آنها ایستاده بود می‌نگریست، روشن و ملایم بود، و افراد عجیب و غریب به مهمانی‌شان هیچ تلاشی برای حمله به آن‌ها نکردند.