زیباترین رنگ مو قرمز

زیباترین رنگ مو قرمز : شهرداران سابق؟ آنها باید در جایی برای خود مستعمره ای داشته باشند، یک باغ شهر که در آن بتوانند به عنوان برابر با هم زندگی کنند. احتمالاً آنها ترتیبی دارند که به نوبت آن را به یادگار می آورند. سر تاتلبری تاپکینز “و چهارشنبه” را در کارت خود دارد و سر جاشوا پاتس در “دوشنبه های سوم” دریافت می کند. و دیگر شهرداران لرد دور هم جمع می شوند و گوش می دهند و سرشان را تکان می دهند.

رنگ مو : به این دلیل است که من نام چهار لرد شهردار را می دانم که می توانم با چنین قدرتی در مورد این موضوع بنویسم. برای اینکه یک لرد شهردار موفق باشید، نیازمند سالها آموزش است. خوشبختانه، شاگرد مشتاق زمان برای آماده شدن دارد. از لحظه‌ای که او برای اولین بار به عنوان عضوی از شرکت پرستشگر لینددرپر انتخاب می‌شود، می‌تواند شاهد آمدن آن باشد.

زیباترین رنگ مو قرمز

زیباترین رنگ مو قرمز : در جوانی من یک شوخی وجود داشت که به این صورت بود: «چرا شهردار فلفل دوست دارد؟ زیرا بدون KN او بیمار می‌شد.» من عادت بدی دارم که حتی بدترین جوک ها را به یاد می آورم، و بنابراین می توانم به شما بگویم، تمام این سال ها بعد، زمانی یک شهردار به نام Knill وجود داشت.

او می تواند با اطمینان بگوید که در سال ۱۹۴۴ – یا ۴۳، اگر سر جاشوا پیر سال آینده سکته کند، همانطور که به نظر می رسد احتمال دارد – او اولین شهروند لندن خواهد شد. که به او بیست و چهار سال فرصت می دهد که در آن روش را به دست آورد. اگر اینطور نبود جالب تر بود. برای من و شما جالب تر خواهد بود اگر هر سال برای شهرداری شهرداری مبارزه کنیم تا بتوانیم پول خود را روی دلخواه خود بگذاریم.

اگر در اواخر ماه اکتبر، می‌توانستیم بخوانیم که نامزد برای یک تاخت برهنه بر روی بود و به شدت عرق کرده بود. اگر شهردار می تواند یک سیم دیرهنگام از بفرستد تا به ما بگوید که نامزد اصطبل از سوپ لاک پشت خود امتناع می کند. اگر همه ما بتوانیم شانس خود را در تعیین برنده ۹ نوامبر امتحان کنیم، ممکن است نام لرد شهردار جدید به اندازه نام برنده امسال دربی در دهانمان آشنا باشد.

زیباترین رنگ مو قرمز : همانطور که هست، هیچ هیجانی در مورد تجارت وجود ندارد. در گوشه‌ای از روزنامه به ما گفته می‌شود که سر تاتلبری تاپکینز قرار است شهردار بعدی لرد باشد، و متوجه می‌شویم که این امر اجتناب‌ناپذیر بود. اسم چیزی به ما نمی رساند، صورت همان صورت عادت است. او به درستی لرد شهردار می شود و هویت خود را از دست می دهد. ما هنوز فقط می توانیم به دیک ویتینگتون فکر کنیم.

کسی نمی تواند فکر کند که آیا ارزش آن را دارد یا خیر. او سال پرجمعیت زندگی باشکوه خود را دارد، اما سالی است بی نام. او هرگز خودش نیست، او فقط شهردار است. او با همه بزرگان روز، سربازان، ملوانان، دولتمردان، حتی هنرمندان ملاقات می کند، اما آنها دیگر هرگز او را نمی شناسند. او نمی تواند بگوید که آنها را می شناسد، حتی اگر آزادی شهر یا شمشیری جواهر به آنها داده باشد.

او هیچ کاری نمی تواند انجام دهد تا سال دفتر خود را به یاد ماندنی کند. کاری که سلف او قبلا انجام نداده یا جانشین او دوباره انجام نخواهد داد. اگر او برای بازماندگان سیل یک صندوق خانه عمارت جمع آوری کند، سلف او زلزله زده است و جانشین او از قحطی در امان است. و هیچکس به یاد نخواهد آورد که آیا در این سال بود یا در سر جاشوا پاتس که رکورد شکسته شد.

برای این یک سال عظمت گمنام، شهردار مشتاق باید تمام شخصیت خود را قربانی کند. او قرار است اولین شهروند لندن باشد، اما باید بسیار مراقب باشد که لندن تا به حال نام او را نشنیده است. او باید زندگی یک گوشه نشین را داشته باشد، نه مصمم به دانستن و نه شناخته شدن. یک سال به صورت مکانیکی دست می‌دهد، اما در سال‌های قبل و سال‌های بعد، تصور می‌کنم هیچ‌کس هرگز به پشتش نزده است.

زیباترین رنگ مو قرمز : به راستی، اگر کسی او را دیده باشد مشکوک است، پس زندگی او از ما دور است. او از بدو تولد یا به هر حال از لحظه‌ای که برای اولین بار به عضویت گروه پرستش‌گر لینددرپرز انتخاب شد، به این امر اختصاص داشت و از آن زمان تا به حال آن عبارت چوبی را آماده می‌کند. به این دلیل است که او مجبور بوده سال های زیادی را در خارج از دنیا سپری کند که یک شهر خاطره برای او فراهم شده است.

یادگار شهر هنگام پذیرایی از مهمانانش روی آرنج خود می ایستد و به او می گوید که آنها کیستند. بدون این کمک، او چگونه باید بداند؟ شاید این آقای توماس هاردی باشد که از راه می رسد. “آقای. توماس هاردی، “آقا با صدا می گوید و لرد شهردار دست او را دراز می کند.

یادگار شهر نفس می کشد و به سقف خیره می شود. لرد مایور بدون مزاحمت ادامه می‌دهد: «رمان‌های معروف بسیاری»، زیرا تا به حال به آن عادت کرده است. یادگار شهر سرفه می‌کند و به طرف دیگر شهردار لرد می‌رود و تس اهل دوربرویل در حالی که می‌رود پشت سر شهردار زمزمه می‌کند. سپس لرد شهردار تکرار می کند.

که از استقبال نویسنده مرگ و زنگ درها در شهر خوشحال است و دست خود را به سمت آقای جان سارجنت دراز می کند. یادگار شهر می گوید: «نقاش، لب هایش از تمرین طولانی، به سختی تکان می خورد. در قداست خانه همان عصر، در حالی که زنجیر دفتر خود را برمی داشت، لرد شهردار (ممکن است فرض کنیم) به همسر خواب آلود خود می گوید که چه روز جالبی را سپری کرده است.

زیباترین رنگ مو قرمز : چگونه آقای توماس سارجنت، دولتمرد معروف، و آقای. جان هاردی، مجسمه ساز، هر دو به ناهار آمدند. و تمام مدت سال در حال خزنده است. یه روز دیگه رفت یک روز دیگر به آن ۸ نوامبر مرگبار نزدیکتر است… و اینجا، ناگزیر، ۸ نوامبر است، و تا فردا او رقت انگیزترین موجود زنده خواهد بود، شهردار سابق لندن. آنها کجا زندگی می کنند.