بهترین رنگ مو برای لباس قرمز

بهترین رنگ مو برای لباس قرمز : ارادتمند شما، جان پی گاویت ، سردبیر. نامه بالا برای من کاملا راضی کننده بود. نظر آقای گاویت یا استون در مورد شهرت من در میان روزنامه نگاران برای من مشکلی نداشت. تمام چیزی که من نگران آن بودم، تمام چیزی که همیشه نگران آن بوده ام.

رنگ مو : که چالش من به چه معناست – اینکه من به طور علنی منبعی را که این روزنامه از آن خبر دریافت کرده بود، اعلام کرده بودم. آیا روزنامه از صحت اخبار خود دفاع خواهد کرد؟ آیا آسوشیتدپرس را مجبور به توضیح این حادثه می کند؟ سه مقاله به نامه من پاسخ دادند. کمی بعد به آنها خواهم پرداخت. سی و هفت مقاله دیگر نامه من را بی پاسخ گذاشتند.

بهترین رنگ مو برای لباس قرمز

بهترین رنگ مو برای لباس قرمز : هیچ اشاره ای به چالش من با آسوشیتدپرس برای من پیدا نکرد. سپس فهرستی از چهل مقاله برجسته کشور را انتخاب کردم، از جمله بیست مقاله ای که تلگرام را از دنور برای آنها ارسال کرده بودم. من یک نسخه علامت‌گذاری شده از مقاله را با نامه‌ای خطاب به مدیر مسئول برایشان فرستادم و به آنها اشاره کردم.

و لازم به ذکر است که این شامل تمام مقالاتی می‌شود که بیشترین مقام و منزلت و افتخار را ایجاد می‌کنند، مانند «رونوشت عصر بوستون»، «جمهوری‌خواه اسپرینگفیلد»، «نیویورک تایمز»، «دفتر عمومی فیلادلفیا»، «سان بالتیمور»، «شیکاگو تریبون»، «ژورنال پیک لوئیسویل»، «تجارت تجاری ممفیس»، «قانون اساسی آتلانتا». همچنین مجلات را امتحان کردم.

یک هفته پس از انتشار چالش من با آسوشیتدپرس، در هفته نامه Collier’s سرمقاله ای با عنوان “در عدالت برای AP” منتشر شد: افسران و اعضای آسوشیتدپرس اخیراً مشغول دفع حملات علیه آن سازمان بوده اند. تا جایی که از خود در برابر اتهام تحریف عمدی دفاع می کنند ۱۷۲اخبار، ما با آنها همدردی می کنیم.

شش یا هفت سال پیش ما یک سری مقاله چاپ کردیم که به موضوع کلی «اخبار آلوده» می پرداخت و از آن زمان به بعد نمونه هایی از این عمل موذیانه را ذکر کرده ایم. در این مدت کمتر از تعداد زیادی از افراد با نمونه های ادعایی دستکاری در اخبار از سوی آسوشیتدپرس به ما مراجعه کرده اند. همه این موارد را با دقت و درد بررسی کردیم و بسیاری از آنها توسط نشریات و افراد دیگر بررسی شد.

ما هرگز موردی را پیدا نکردیم که ما را در انتشار جزئیات یا اتهام تحریف عمدی علیه آسوشیتدپرس توجیه کند. من اکنون به “هفته نامه کولیرز” نوشتم. آنها تعداد زیادی پرونده را بررسی کرده بودند، اینجا یک مورد دیگر بود. آیا آنها حاضرند در این مورد تحقیق کنند و حقایق را منتشر کنند؟ به این چالش “هفته نامه کولیرز” هیچ پاسخی نداد.

هفته نامه تحقیق نکرد و هرگز خطی در مورد این موضوع منتشر نکرد. سپس برای سردبیران «چشم‌انداز»، ابزار بسیار وارسته «استتار روحانیت» نوشتم. در شماره ۳۰ می ۱۹۱۴، «آوت لوک» دو مقاله در مورد آسوشیتدپرس منتشر کرده بود. من اکنون نوشتم و از آن دعوت کردم که این پرونده را بررسی کند، و “چشم انداز” پاسخی نداد.

بهترین رنگ مو برای لباس قرمز : همچنین «ایندیپندنت» را نوشتم که زمانی یک روزنامه لیبرال بود و آن نیز از هرگونه تبلیغاتی خودداری کرد. برای بازگشت به سه روزنامه ای که به نامه من پاسخ دادند: آقای فردریک اس. فوربز، سرپرست مدیر مسئول «فیلادلفیا آمریکای شمالی»، پاسخ داد که روزنامه او «مرتب فرصت انتقاد از آژانس های پخش اخبار کشور را داشته است».

داستان من را بررسی خواهد کرد این آخرین چیزی بود که از این موضوع شنیدم. وقتی برای یادآوری «فیلادلفیا آمریکای شمالی» نوشتم، آنها پاسخی ندادند. در طول یک سال چندین بار نوشتم اما جواب ندادند. و سپس “دنیای نیویورک”. «دنیا» چالشی را منتشر کرده بود و هر کسی را برای اشاره به جایی که در چاپ اخبار مهم شکست خورده بود.

به چالش کشید. من اکنون این پرونده آسوشیتدپرس را به “جهان” بردم و “دنیا” پاسخ داد که با انتشار تلگرام من به رئیس جمهور از دنور، “دنیا” این خبر را منتشر کرده است! اینکه «دنیا» این تلگرام را به جای آسوشیتدپرس از من گرفته بود، این خبر نبود! اینکه من چالشی را منتشر کرده بودم و عمداً سخنان سردبیران «توده‌ها» را تکرار می‌کردم.

و آسوشیتدپرس و همه روزنامه‌هایش از چالش من عبور کردند – به قضاوت «جهان» این خبری نبود! ۱۷۳سومین مقاله ای که به من پاسخ داد “نیویورک ایونینگ پست” بود. تنها کسی که موضوع را با روحیه ای که من در نظر گرفتم درگیر کرد. آقای جان پی گاویت، سردبیر «ایونینگ پست» به شرح زیر نوشت: نامه شما به تاریخ اخیر، همراه با نمایشگاهی که در صفحه اول “توسل به دلیل” برای ۳۰ مه گنجانده شده است.

بدین وسیله تایید می شود. من تحقیقی در مورد این موضوع انجام داده ام که زمان قابل توجهی را می طلبد و اکنون فقط برای جلوگیری از این موضوع می نویسم که این تصور اشتباه را نداشته باشید که ارتباط شما نادیده گرفته می شود. من برای اطلاع شما کپی نامه ای توضیحی را که خطاب به آقای ملویل ای. استون، مدیر کل آسوشیتدپرس ارسال کرده ام، پیوست می کنم.

جناب استون عزیز: من در اینجا کپی نامه ای را که از آقای آپتون سینکلر دریافت کرده ایم، همراه با صفحه ای از «توسعه به دلیل» که در ژیرارد، کانزاس، به تاریخ ۳۰ می ۱۹۱۴ منتشر شده است، به شما تحویل می دهم. من خارج از شهر بوده ام. این واقعیت تأخیر من در درگیر کردن این موضوع با شما را توضیح می دهد.

من کاملاً از شهرت آقای سینکلر در میان روزنامه نگاران به عنوان یک شکارچی سیری ناپذیر تبلیغات شخصی آگاه هستم. اما به نظر من تلگراف او به پرزیدنت ویلسون، که ادعاهای مشخصی را در رابطه با موضوعی که در یک زمان بحرانی بیشترین عواقب عمومی را داشت، باید توسط مردان آسوشیتدپرس در دنور مخابره می شد.

بهترین رنگ مو برای لباس قرمز : البته، برای هر مرد آسوشیتدپرس کاملاً پوچ است که بگوید این سیاست آسوشیتدپرس “پرهیز از جنجال” است. آن تئوری این سرویس مدت‌ها است که منسوخ شده است و دو سوم گزارش‌های خبری آن به نوعی به جنجال‌ها مربوط می‌شود. من گزارش‌های موضوعاتی را که آقای سینکلر به آنها اشاره می‌کند، بررسی نکرده‌ام.

اما در ظاهر مقاله‌ی او مطمئناً جلوه‌ای از سرکوب حقایق مهم در مورد وضعیت دنور ایجاد می‌کند. در زمانی که او به آن اشاره می کند، متوجه شدم که خبرنگار دنور در همه این کارها در موقعیت بسیار دشواری قرار داشت، اما در این مورد فکر می کنم او یک اشتباه محسوس مرتکب شد. بدیهی است که تحت این شرایط ضروری است که «ایونینگ پست» به این موضوع بپردازد.

و من خوشحال می شوم که در اولین فرصت شما هر بیانیه ای را که مایلید روی امضای خود منتشر کنید، داشته باشم. من شخصاً معتقدم که این باید شامل توضیحاتی از خبرنگار دنور در مورد دلیل او برای امتناع از ذکر تلگراف سینکلر به رئیس جمهور باشد. البته، این موضوع کاملاً در حیطه اختیار شماست.