رنگ مو دودی پلاتینه c12

رنگ مو دودی پلاتینه c12 : اینها را نیز به اتاقهایی هدایت کرد و هر یک از آنها خود را در قسمت بسیار دلپذیر کاخ اقامت گزیدند. البته این ادب برای مترسک تلف شد. چون وقتی خودش را در اتاقش تنها دید، احمقانه در یک نقطه، درست در آستانه در ایستاده بود تا تا صبح منتظر بماند. دراز کشیدن به او آرامش نمی داد و نمی توانست چشمانش را ببندد.

رنگ مو : بنابراین او تمام شب را به عنکبوت کوچکی خیره ماند که تار خود را در گوشه ای از اتاق می بافت، گویی یکی از شگفت انگیزترین اتاق های جهان نیست. چوب‌دار حلبی از روی عادت روی تخت خود دراز کشید، زیرا به یاد آورد که چه زمانی از گوشت ساخته شد. اما از آنجایی که نمی توانست بخوابد، شب را پشت سر گذاشت و مفاصل خود را بالا و پایین می کرد.

رنگ مو دودی پلاتینه c12

رنگ مو دودی پلاتینه c12 : تا مطمئن شود که در وضعیت خوبی قرار دارند. شیر تختی از برگ های خشک شده در جنگل را ترجیح می داد و دوست نداشت در یک اتاق بسته شود. اما او بیش از حد عقل داشت که اجازه نمی داد این موضوع او را نگران کند. بنابراین روی تخت پرید و مانند یک گربه خودش را غلت داد و در عرض یک دقیقه به خواب رفت. صبح روز بعد، بعد از صرف صبحانه، دوشیزه سبز رنگ آمد تا دوروتی را بیاورد.

و او یکی از زیباترین لباس‌ها را که از ساتن قهوه‌ای سبز ساخته شده بود، پوشاند. دوروتی یک پیش بند ابریشمی سبز پوشید و یک روبان سبز را دور گردن توتو بست و به سمت اتاق تخت اوز بزرگ حرکت کردند. اکنون خود را بر تخت خود می نشینم تا تو با من گفتگو کنی.» در واقع، به نظر می‌رسید که صدا درست در آن زمان از خود تخت می‌آید.

بنابراین آنها به سمت آن رفتند و در یک ردیف ایستادند در حالی که دوروتی گفت: “ما آمده ایم تا قول خود را ادا کنیم، ای اوز.” “چه قولی؟” از اوز پرسید. دختر گفت: “تو قول دادی که وقتی جادوگر شریر نابود شد مرا به کانزاس برگردانی.” مترسک گفت: “و تو قول دادی به من مغز بدهی.” مرد چوبی حلبی گفت: “و تو قول دادی که به من قلب بدهی.” شیر ترسو گفت: و تو قول دادی به من شجاعت بدهی. “آیا جادوگر شریر واقعاً نابود شده است؟” از صدای پرسید و دوروتی فکر کرد که کمی می لرزد.

او پاسخ داد: “بله، من او را با یک سطل آب ذوب کردم.” صدا گفت: «عزیز من، چقدر ناگهانی! خوب، فردا پیش من بیا، زیرا باید وقت داشته باشم تا درباره آن فکر کنم.» مرد قلع با عصبانیت گفت: “تو قبلا وقت زیادی داشتی.” مترسک گفت: “ما یک روز بیشتر صبر نمی کنیم.” “شما باید به قولی که به ما داده اید عمل کنید!” دوروتی فریاد زد.

شیر فکر کرد که ممکن است جادوگر را بترساند، بنابراین غرش بزرگ و بلندی داد، که آنقدر شدید و هولناک بود که توتو با هشدار از او دور شد و روی صفحه ای که در گوشه ای ایستاده بود پرید. همانطور که با یک تصادف سقوط کرد، آنها به آن سمت نگاه کردند، و لحظه بعد همه آنها پر از تعجب بودند. زیرا آنها دیدند که دقیقاً در همان نقطه ای که صفحه پنهان شده بود.

ایستاده بود، پیرمرد کوچکی با سر طاس و صورت چروکیده، که به نظر می رسید به همان اندازه که آنها تعجب کرده بودند. چوب‌دار حلبی در حالی که تبر خود را بالا می‌برد، به سمت مرد کوچک هجوم برد و فریاد زد: “تو کی هستی؟” مرد کوچک با صدایی لرزان گفت: “من اوز، بزرگ و وحشتناک هستم.” “اما به من ضربه نده.

رنگ مو دودی پلاتینه c12 : لطفا نزن – و من هر کاری که بخواهی انجام می دهم.” دوستان ما با تعجب و ناراحتی به او نگاه کردند. دوروتی گفت: “من فکر می کردم که اوز یک هد بزرگ است.” مترسک گفت: “و من فکر می کردم که اوز یک بانوی دوست داشتنی است.” مرد چوبی حلبی گفت: “و من فکر می کردم که اوز یک جانور وحشتناک است.” شیر فریاد زد: “و من فکر کردم که اوز یک توپ آتش است.” مرد کوچولو با فروتنی گفت: نه، همه شما در اشتباهید. “من باور کرده ام.” “ایمان آوردن!” دوروتی گریه کرد. “آیا شما یک جادوگر بزرگ نیستید؟” گفت: “ساکت، عزیزم.” “اینقدر بلند صحبت نکن، وگرنه صدایت شنیده می شود – و من باید نابود شوم.

من قرار است یک جادوگر بزرگ باشم.” “و تو نیستی؟” او پرسید. «نه کمی از آن، عزیز من. من فقط یک مرد معمولی هستم.» مترسک با لحنی غمگین گفت: “تو بیشتر از این هستی.” “تو یک فروتن هستی.” “دقیقا همینطور است!” مرد کوچولو گفت و دستانش را به هم مالید که انگار خوشش می آید. “من یک فروتن هستم.” مرد چوبی حلبی گفت: “اما این وحشتناک است.” چگونه می توانم قلبم را بدست بیاورم؟ “یا من شجاعتم؟” شیر پرسید. “یا من مغزم؟” مترسک گریه کرد و اشک چشمانش را با آستین کتش پاک کرد.

اوز گفت: «دوستان عزیزم، از شما می‌خواهم که در مورد این چیزهای کوچک صحبت نکنید. به من فکر کن، و به دردسر وحشتناکی که در پیدا شدنم دچارش هستم فکر کن.» “آیا هیچ کس دیگری نمی داند که شما یک فرومایه هستید؟” دوروتی پرسید. اوز پاسخ داد: “هیچ کس این را نمی داند جز شما چهار نفر – و من”. “من آنقدر همه را گول زدم که فکر کردم هرگز نباید کشف شوم.

این یک اشتباه بزرگ بود که من به شما اجازه ورود به اتاق تخت سلطنت را دادم. معمولاً من حتی سوژه هایم را نمی بینم، و بنابراین آنها معتقدند که من چیز وحشتناکی هستم. دوروتی با گیج گفت: “اما من نمی فهمم.” “چطور شد که به عنوان یک سر بزرگ در نظر من ظاهر شدی؟” اوز پاسخ داد: “این یکی از ترفندهای من بود.” “لطفاً به این سمت برو و من همه چیز را به شما خواهم گفت.” او راه را به اتاق کوچکی در پشت اتاق تخت هدایت کرد و همه به دنبال او رفتند.

او به گوشه‌ای اشاره کرد که در آن سر بزرگ، از کاغذهای ضخیم‌های زیاد، و با چهره‌ای به دقت نقاشی شده بود. اوز گفت: «این را با سیم از سقف آویزان کردم. پشت صفحه ایستادم و یک نخ کشیدم تا چشم‌ها حرکت کنند و دهانم باز شود.» “اما صدا چطور؟” او پرسید. مرد کوچولو گفت: “اوه، من یک متخصص بطن هستم.” «من می‌توانم صدایم را به هر کجا که بخواهم پرتاب کنم.

رنگ مو دودی پلاتینه c12 : طوری که تو فکر کنی از سر بیرون می‌آید. اینها چیزهای دیگری است که برای فریب دادن شما استفاده کردم.» او لباس و ماسکی را که در زمانی که به نظر می رسید آن بانوی دوست داشتنی به سر می کرد، به مترسک نشان داد.