رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی

رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی : جیم گفت: اصلا بد نیست. “اگر مقدار زیادی از آن را به من بدهند، از رنگ آن شکایت نخواهم کرد.” در این زمان مهمانی به یک مزرعه تازه شخم زده رسیده بود و شاهزاده به دوروتی گفت: “این محل کاشت ماست.” چند منگابو با بیل شیشه ای جلو آمدند و یک سوراخ در زمین حفر کردند. سپس دو نیمه ساحر را در آن گذاشتند و او را پوشاندند.

رنگ مو : روی زمین گذاشت تا بتواند به اطراف بچرخد و دیگری را جدا کرد و در مجموع سه خوک درست کرد. و سپس یکی از اینها را از هم جدا کردند و چهار خوک درست کردند. جادوگر به این اجرای شگفت‌انگیز ادامه داد تا اینکه ۹ خوکچه ریز زیر پای او دویدند و همگی به شکلی خنده‌دار غرغر می‌کردند. جادوگر شهر اوز گفت: “حالا که چیزی از هیچ خلق کردم.

رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی

رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی : دوباره چیزی را به هیچ خواهم ساخت.” با این کار دو تا از خوکچه ها را گرفت و آنها را به هم هل داد، به طوری که آن دو یکی شدند. سپس یک بچه خوک دیگر را گرفت و به داخل خوک اول هل داد و در آنجا ناپدید شد. و به این ترتیب، یکی یکی، نه خوکچه ریز به هم فشار داده شدند تا اینکه یکی از موجودات باقی ماند. این جادوگر را زیر کلاه خود گذاشت و بالای آن علامتی عرفانی ساخت.

وقتی کلاهش را برداشت، آخرین خوک کاملا ناپدید شده بود. مرد کوچولو به جمعیت ساکتی که او را تماشا کرده بودند تعظیم کرد و سپس شاهزاده با صدای سرد و آرام خود گفت: “تو واقعاً جادوگر فوق العاده ای هستی و قدرت تو از جادوگر من بیشتر است.” گویگ گفت: “او برای مدت طولانی یک جادوگر فوق العاده نخواهد بود.” “چرا که نه؟” از جادوگر پرسید.

پاسخ این بود: «چون نفست را بند می‌آورم». “من درک می کنم که شما به طرز عجیبی ساخته شده اید، و اگر نتوانید نفس بکشید، نمی توانید زنده بمانید.” مرد کوچولو آشفته به نظر می رسید. “چه مدت طول می کشد تا نفس مرا بند بیاوری؟” او درخواست کرد. “حدود پنج دقیقه. الان شروع می کنم. با دقت به من نگاه کن.” او شروع به ساختن علائم عجیب و غریب و پاس به سمت جادوگر کرد.

اما مرد کوچک مدت زیادی او را تماشا نکرد. در عوض، یک کیف چرمی از جیبش بیرون کشید و چند چاقوی تیز از آن بیرون آورد و آن ها را یکی پس از دیگری به هم وصل کرد تا اینکه شمشیری بلند درست کردند. زمانی که یک دسته را به این شمشیر وصل کرد، برای نفس کشیدن مشکل زیادی داشت، زیرا جذابیت جادوگر شروع به تأثیرگذاری کرده بود. بنابراین جادوگر زمان دیگری را از دست نداد.

اما با جهش به جلو، شمشیر تیز را بلند کرد، یک یا دو بار آن را دور سرش چرخاند و سپس ضربه ای قوی انجام داد که بدن جادوگر را دقیقاً به دو نیم کرد. دوروتی فریاد زد و انتظار داشت منظره وحشتناکی را ببیند. اما هنگامی که دو نیمه جادو روی زمین از هم جدا شدند، او دید که او اصلاً استخوان یا خونی در درونش نیست و جایی که او را بریده اند.

بسیار شبیه شلغم یا سیب زمینی بریده شده است. “چرا، او سبزی است!” جادوگر حیرت زده فریاد زد. شاهزاده گفت: البته. “ما همه در این کشور سبزی هستیم. شما هم سبزی نیستید؟” جادوگر پاسخ داد: نه. “مردم بالای زمین همه گوشت هستند. آیا جادوگر شما خواهد مرد؟” شاهزاده ادامه داد: “مطمئناً، آقا. او اکنون واقعاً مرده است.

رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی : به سرعت پژمرده خواهد شد. بنابراین ما باید فوراً او را بکاریم تا جادوگران دیگر روی بوته او رشد کنند.” “منظورت از آن چیست؟” جادوگر کوچولو به شدت متحیر پرسید. شاهزاده پاسخ داد: “اگر مرا تا باغ‌های عمومی‌مان همراهی کنی، من خیلی بهتر از آنچه بتوانم در اینجا اسرار پادشاهی نباتی خود را برایت توضیح خواهم داد.” ۴. پادشاهی سبزیجات پس از اینکه جادوگر رطوبت شمشیر خود را پاک کرد.

آن را جدا کرد و قطعات را دوباره در جعبه چرمی خود قرار داد، مرد با ستاره به تعدادی از افراد خود دستور داد تا دو نیمه جادوگر را به باغ های عمومی ببرند. جیم وقتی شنید که به باغ می روند گوش هایش را تیز کرد و می خواست به مهمانی بپیوندد، فکر می کرد ممکن است چیزی مناسب برای خوردن پیدا کند. بنابراین زب بالای کالسکه را گذاشت و جادوگر را دعوت کرد تا با آنها سوار شود.

صندلی به اندازه کافی برای مرد کوچولو و دو کودک پهن بود، و وقتی جیم شروع به ترک سالن کرد، بچه گربه به پشت او پرید و با رضایت کامل آنجا نشست. بنابراین صفوف در خیابان‌ها حرکت کردند، اول حاملان جادوگر، بعد شاهزاده، سپس جیم کالسکه را با غریبه‌های داخل آن می‌کشید، و در آخر انبوهی از مردم سبزی که دل نداشتند و نمی‌توانستند لبخند بزنند و اخم کنند.

شهر شیشه ای چندین خیابان خوب داشت، زیرا افراد زیادی در آنجا زندگی می کردند. اما هنگامی که موکب از میان آنها گذشت، به دشت وسیعی رسید که پوشیده از باغ‌ها و از نهرهای زیبای زیادی که از میان آن می‌گذشت، سیراب می‌شد. مسیرهایی از میان این باغ ها وجود داشت و بر روی برخی از جوی ها پل های شیشه ای زینتی قرار داشت.

دوروتی و زیب اکنون از کالسکه بیرون آمدند و در کنار شاهزاده راه افتادند تا بتوانند گل ها و گیاهان را بهتر ببینند و بررسی کنند. “چه کسی این پل های دوست داشتنی را ساخته است؟” از دختر کوچولو پرسید. مرد ستاره دار پاسخ داد: “هیچ کس آنها را نساخته است.” “آنها رشد می کنند.” او گفت: “این عجیب است.” “آیا خانه های شیشه ای شهر شما هم رشد کردند؟” او پاسخ داد: البته. “اما سالهای زیادی طول کشید.

تا آنها به اندازه اکنون بزرگ و خوب شوند. به همین دلیل است که وقتی باران سنگی می آید تا برج های ما را بشکند و سقف های ما را بشکند، بسیار عصبانی هستیم.” “نمیتونی اصلاحشون کنی؟” او پرسید. “نه، اما آنها دوباره با هم رشد خواهند کرد، و ما باید صبر کنیم تا آنها رشد کنند.” آنها ابتدا از میان باغ‌های زیبای گل‌هایی که در نزدیک‌ترین نقطه به شهر رشد می‌کردند.

رنگ موی پلاتینه فوق روشن طبیعی : گذشتند. اما دوروتی به سختی می‌توانست بگوید آنها چه نوع گلی هستند، زیرا رنگ‌ها زیر نورهای متحرک شش خورشید دائماً تغییر می‌کردند. یک گل یک ثانیه صورتی، یک ثانیه سفید، سپس آبی یا زرد خواهد بود. و هنگامی که به گیاهانی رسیدند که برگهای پهن داشتند و نزدیک به زمین رشد می کردند، همینطور بود. وقتی از روی زمینی با علف گذشتند.

جیم بلافاصله سرش را پایین آورد و شروع به نیش زدن کرد. غرغر کرد: «این کشور خوبی است، جایی که یک اسب محترم باید علف صورتی بخورد!» جادوگر که در کالسکه بود گفت: “بنفش است.” اسب شکایت کرد: حالا آبی است. “در واقع، من دارم علف رنگین کمانی می خورم.” “مزه اش چطور است؟” جادوگر پرسید.