رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی

رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی : در روز کارگر گذشته، آنها دوباره به عنوان یک تیم کمدی گرد هم آمدند – نه در تلویزیون یا در یک کلوپ شبانه، بلکه در صحنه تئاتر اتل بریمور در خیابان ۴۷ غربی، جایی که بلافاصله جان تازه‌ای به موزیکال طولانی‌مدت I Love My دادند.

مو : لیز می گوید: “دقیقه ای که بلند می شوم، سر کار می روم. حدود ساعت نه بیدار می شوم و مستقیماً به سر کار می روم.” “من سریع به کاغذ نگاه می کنم، و مستقیم به سمت ماشین تحریر می روم، و کار می کنم تا زمانی که ستون را در یک نقطه تمام کنم. من در آپارتمانم کار می کنم، زیرا هرگز وقت نمی کنم بلند شوم، لباس بپوشم و به جای دیگری بروم. هرگز به ضرب الاجل خود نرسید.

رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی

رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی : برخلاف رونا بارت، ملکه شایعات هالیوود، لیز اسمیت کارکنان زیادی ندارد، اما به یک دستیار تمام وقت و پاره وقت “مرد پا” در کالیفرنیا متکی است. با این وجود، او موفق می‌شود هر هفته شش ستون برای نیویورک دیلی نیوز (که در سطح ملی به بیش از ۶۰ روزنامه پخش می‌شود)، پنج نقطه رادیویی برای NBC و دو نقطه تلویزیونی برای منتشر کند.

من همیشه کار می کنم. آخر هفته ها زیاد کار می کنم زیرا این تنها زمانی است که حتی به طور مبهم می توانم به عقب برسم. … فقط برای انجام همه چیز خود را می کشم. نمی دانم ارزشش را دارد یا نه. لیز با وجود تمام شکایاتش معتقد است که شایعه نویسی برای شخصیت او مناسب است. او توضیح می دهد: “من نمی توانم کمکی به این کار نکنم. من فقط یکی از آن افرادی هستم که دوست دارند یک داستان را تکرار کنند.

من هر روزنامه ای در آمریکا را که به دستم می رسید و هر کتاب و مجله ای را می خواندم، حتی اگر این کار را انجام نمی دادم.» وقتی در فوریه ۱۹۷۶ توسط روزنامه دیلی نیوز استخدام شد تا ستون خود را راه اندازی کند، لیز با صحنه سلبریتی های نیویورک غریبه نبود. او قبلاً ۲۶ سال در شهر بود و عمدتاً به عنوان یک نویسنده آزاد کار می کرد. “من به صورت آزاد درآمد زیادی به دست آوردم.

حتی ۱۵ سال پیش، هرگز کمتر از ۲۵۰۰۰ دلار در سال درآمد نداشتم.” او علاوه بر نوشتن تقریباً برای هر نشریه بازار انبوه در آمریکا، پنج سال را صرف نوشتن ارواح ستون جامعه چالی نیکربوکر در مجله قدیمی ژورنال آمریکایی کرد . تماس‌های زیاد او در میان افراد مشهور و افزایش علاقه به شایعات، همچنین به مایک اونیل سردبیر دیلی نیوز کمک کرد.

که روزنامه می‌تواند از یک ستون شایعات استفاده کند که در آن شخصیت نویسنده از طریق آن مشخص می‌شود. چند هفته پس از اولین حضورش، لیز برخی از جزئیات هیجان انگیز فیلم اثر وودوارد و برنشتاین را که قرار بود در نیوزویک گزیده شود، منتشر کرد . او برنامه های تلویزیونی و رادیویی را در سال ۱۹۷۸ به برنامه خود اضافه کرد و تا حد امکان از تکرار موارد خودداری کرد.

لیز می گوید بهترین منابع او روزنامه نگاران دیگر هستند. “چون آنها می دانند داستان چیست. من بسیاری از نویسندگان بسیار جدی و مهم را می شناسم که اخبار و شایعات و شایعات و چیزهای زیادی دارند که جایی برای گذاشتن ندارند، بنابراین می توانند آن را به آنها بدهند. آنها انگیزه هایی برای انتشار اخبار دارند.

فکر می کنم خبرنگاران واقعی چنین احساسی دارند.” لیز می گوید که، به طور کلی، او نویسندگان را به همه افراد دیگر ترجیح می دهد. از او خواسته شد که چند مورد دلخواه را نام ببرد، او با صدای بلند پاسخ می دهد: “نورمن میلر. من فقط فکر می کنم نورمن یک نابغه است. اوه خدا، من نویسنده های زیادی را دوست دارم.

رمان مورد علاقه من اخیراً کتاب پیتر ماس، ساخته شده در آمریکا بود . … تامی تامپسون وجود دارد، که به تازگی سرپنتاین را نوشت . نورا افرم، کارل برنشتاین دوستان من هستند. نورمن میلر دوست من است. اوه، من می توانم برای همیشه ادامه دهم.” لیز که به تنهایی نویسنده ای بود، کتاب مادر را دو سال پیش نوشت.

تقریباً ۶۵۰۰۰ نسخه با جلد گالینگور و ۲۰۰۰۰۰ نسخه در جلد شومیز فروخته شد. او با متواضعانه درباره مجموعه حکایت های تحسین شده درباره مادران می گوید: «به نوعی خودش نوشت. روزی او دوست دارد داستان های تخیلی را امتحان کند. او در حال حاضر روی کتابی کار می کند که از آن به عنوان “تاریخ و فلسفه شایعات و آنچه هست و همه چیز در مورد آن است” کار می کند.

رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی : لیز که نیمی از عمر خود را از ایست‌سایدر می‌گذراند، می‌گوید محله‌اش «کمترین میزان جرم و جنایت را در بین مناطق پلیس نیویورک دارد». بیشتر رستوران‌هایی که او به آن‌ها رفت و آمد می‌کند در هستند. آنها عبارتند از برای سالها حداقل یک بار در هفته به درمانگر خود مراجعه می کرد. اکنون او فقط گاه به گاه او را ملاقات می کند. “این به من در نوشتن کمک بزرگی کرد.

من از داشتن بلاک نویسنده دست کشیدم. کارها را به تعویق انداختم. از بدبخت کردن خود دست کشیدم. موفقیت خود را پذیرفتم که سخت بود، زیرا بسیاری از نویسندگان: آنها نمی خواهند موفق شوند. آنها فکر نکن لیاقتش را دارند مثل افرادی است که نمی خواهند شاد باشند. “خب، منظورم این است که می‌توانی خوشحال باشی، می‌دانی، اگر به خودت اجازه بدهی.

و اگر کارت را انجام دهی. فکر می‌کنم مهم‌ترین چیز در دنیا این است که کار خودت را انجام دهی. اگر کارت را انجام دهی، باید انجام دهی.” خوشحال خواهم شد: من تقریباً در مورد آن مثبت هستم. آنها شاید بامزه ترین، اصلی ترین گروه موسیقی و کمدی آمریکایی بودند که از دهه ۱۹۶۰ بیرون آمدند. ۱۰ آلبوم آنها میلیون ها فروخته شد و برای سه فصل آنها بحث برانگیزترین برنامه تلویزیونی ناگهانی قرارداد.

رنگ موی شرابی بادمجانی طبیعی : آنها را به دلایل ظاهراً سیاسی لغو کرد، آنها با شکایت از این شبکه و دریافت یک میلیون دلار غرامت تبدیل به یک مشهور شدند. آنها پس از ۱۸ سال اجرای گروهی با هم، در دسامبر ۱۹۷۶ بازنشسته شدند و گفتند که برند طنز آنها “بیان شده” است و تکرار آنها را خسته می کند. برادران با شرایطی دوستانه از هم جدا شدند و هر کدام مصمم شدند که به‌عنوان یک مجری به طور جداگانه نشان خود را بگذارند.