رنگ مو قهوه ای موکا

رنگ مو قهوه ای موکا : پوما با کندور و دیگر مردار شاهین در قطار خود، این حیوانات را تعقیب کرده و آنها را شکار می کند. رد پاهای پوما تقریباً در همه جای سواحل رودخانه دیده می شد. و بقایای چندین گواناکو با گردن دررفته و استخوان‌های شکسته نشان می‌دهد که چگونه با مرگ خود روبرو شده‌اند. [۱] دسرهای سوریه به گفته ولنی (tome i, p. 351) بوته‌های چوبی، موش‌های صحرایی متعدد، غزال‌ها و خرگوش‌ها مشخص می‌شوند.

رنگ مو : مسافت بیست لیگ است، از طریق کشوری پوشیده از علف های خوب، اما با گاو یا ساکنان ضعیف. از من دعوت کردند که در کولونیا بخوابم و روز بعد یک آقایی را به استانسیا، جایی که چند سنگ آهکی وجود داشت، همراهی کنم. این شهر بر روی یک دماغه سنگی به همان شیوه ای که در Monte Video ساخته شده است. این شهر به شدت مستحکم است.

رنگ مو قهوه ای موکا

رنگ مو قهوه ای موکا : اما استحکامات و شهرها در جنگ برزیل آسیب زیادی دیدند. رودخانه در اینجا اندازه و ظاهری به خود گرفت که حتی در بالاترین نقطه ای که در نهایت به آن رسیدیم، به ندرت کاهش یافت. به طور کلی عرض آن بین سیصد تا چهارصد یارد و عمق آن در وسط حدود هفده فوت بود. سرعت جریان، که در کل مسیر خود با سرعت چهار تا شش گره در ساعت جریان دارد.

شاید قابل توجه ترین ویژگی آن باشد. آب به رنگ آبی ظریف است، اما با رنگ شیری کمی، و آنقدر شفاف نیست که در نگاه اول انتظار می رفت. روی بستری از سنگریزه ها جاری می شود، مانند سنگریزه هایی که ساحل و دشت های اطراف را تشکیل می دهند. در مسیری پر پیچ و خم از دره ای می گذرد که در یک خط مستقیم به سمت غرب امتداد دارد.

عرض این دره از پنج تا ده مایل متغیر است. به تراس های پلکانی محدود می شود که در بیشتر قسمت ها یکی از روی دیگری تا ارتفاع پانصد فوتی بالا می رود و در طرف مقابل مطابقت قابل توجهی دارد. ۱۹ آوریل . – در برابر جریان بسیار شدیدی که البته پارو زدن یا بادبانی کاملاً غیرممکن بود: در نتیجه سه قایق سر و دم به هم چسبیده بودند، دو دست در هر کدام باقی مانده بود، و بقیه برای ردیابی به ساحل آمدند.

از آنجایی که ترتیبات کلی انجام شده توسط کاپیتان فیتز روی برای تسهیل کار همه بسیار خوب بود و همه در آن سهم داشتند، من سیستم را شرح خواهم داد. مهمانی، از جمله هر یک، به دو طلسم تقسیم شد، که هر یک به طور متناوب به مدت یک ساعت و نیم در خط ردیابی حرکت کردند. افسران هر قایق با آنها زندگی می کردند، غذای مشابهی می خوردند و با خدمه خود در یک چادر می خوابیدند.

به طوری که هر قایق کاملاً مستقل از بقیه بود. پس از غروب آفتاب اولین نقطه سطحی که هر گونه بوته ای در آن رشد می کرد برای اقامت شبانه ما انتخاب شد. هر یک از خدمه آن را به نوبت به آشپزی بردند. بلافاصله قایق به بالا کشیده شد، آشپز آتش خود را روشن کرد. دو نفر دیگر چادر زدند. کاسه کش وسایل را از قایق بیرون داد.

رنگ مو قهوه ای موکا : بقیه آنها را به سمت چادرها بردند و هیزم جمع آوری کرد. با این دستور، در نیم ساعت همه چیز برای شب آماده شد. نگهبانی متشکل از دو مرد و یک افسر همیشه نگه داشته می شد که وظیفه آنها مراقبت از قایق ها، حفظ آتش و محافظت در برابر سرخپوستان بود. هر کدام در مهمانی هر شب یک ساعت وقت داشتند.

در این روز ما فاصله کوتاهی را دنبال کردیم، زیرا جزایر زیادی وجود داشت که توسط بوته های خار پوشیده شده بود و کانال های بین آنها کم عمق بود. ۲۰ آوریل . -از جزایر گذشتیم و دست به کار شدیم. راهپیمایی روزانه ما، اگرچه به اندازه کافی سخت بود، ما را به طور متوسط ​​تنها ده مایل در یک خط مستقیم و شاید در مجموع پانزده یا بیست مایل برد.

فراتر از جایی که دیشب در آن خوابیدیم، کشور کاملاً ناشناس است ، زیرا در آنجا بود که کاپیتان استوکس به عقب برگشت. ما از دور دود بزرگی دیدیم و اسکلت اسبی را پیدا کردیم، بنابراین فهمیدیم که سرخپوستان در همسایگی هستند. صبح روز بعد (بیست و یکم) ردهای یک گروه اسب و آثار به جا مانده از دنباله چوزوها یا نیزه های بلند روی زمین مشاهده شد.

به طور کلی تصور می شد که هندی ها ما را در طول شب شناسایی کرده اند. اندکی بعد به نقطه ای رسیدیم که از رد پای تازه مردان و بچه ها و اسب ها معلوم بود که طرف از رودخانه عبور کرده است. ۲۲ آوریل​ – کشور به همان شکل باقی ماند و بسیار جالب نبود. شباهت کامل تولیدات در سرتاسر پاتاگونیا یکی از بارزترین شخصیت های آن است.

دشت های هموار زونا خشک از همان گیاهان کوتوله و کوتاه رشد حمایت می کنند. و در دره ها همان بوته های خاردار می رویند. همه جا همان پرندگان و حشرات را می بینیم. حتی سواحل رودخانه و جویبارهای شفافی که وارد آن می‌شدند، به سختی با رنگ سبز روشن‌تری زنده می‌شدند. نفرین عقیمی بر زمین است.

آبی که بر بستری از سنگریزه جاری است در همان نفرین شریک است. از این رو تعداد پرندگان آبزی بسیار کم است. زیرا در نهر این رودخانه برهوت چیزی برای حمایت از زندگی وجود ندارد. پاتاگونیا که از برخی جهات فقیر است، با این حال می‌تواند نسبت به هر کشور دیگری در جهان دارای تعداد بیشتری از جوندگان کوچک [۱] باشد.

رنگ مو قهوه ای موکا : چندین گونه از موش ها خارجی هستند با گوش های نازک بزرگ و خز بسیار ظریف مشخص می شود. این حیوانات کوچک در میان بیشه‌های دره‌ها ازدحام می‌کنند، جایی که ماه‌ها به جز شبنم نمی‌توانند قطره‌ای آب را بچشند. به نظر می رسد همه آنها آدمخوار هستند. زیرا به محض اینکه موش در یکی از تله های من گرفتار شد.

توسط دیگران بلعیده شد. یک روباه کوچک و ظریف، که به همین ترتیب بسیار فراوان است، احتمالاً تمام حمایت خود را از این حیوانات کوچک گرفته است. گواناکو نیز در منطقه خود است، گله های پنجاه یا صد نفری رایج بودند. و همانطور که عرض کردم، ما یکی را دیدیم که باید حداقل پانصد نفر باشد.