رنگ مو متوسط بدون دکلره

رنگ مو متوسط بدون دکلره : اینگا پاسخ داد: “نه، این را فراموش نمی کنم.” “پس لطفاً در نظر بگیرید که من و شما و بیلبیل به عنوان یک ارتش به اندازه کافی قوی نیستیم که بتوانیم یک کشور قدرتمند از جنگجویان ماهر را فتح کنیم. ما می توانیم این کار را انجام دهیم، البته، اما شما برای مردن خیلی جوان هستید.

رنگ مو : پسر اینقدر امیدوار و خوشحال نبود. در حالی که رینکیتینک بر پشت بیلبیل سوار شده بود، این سه نفر گشتی در جزیره زدند و در قسمت مرکزی بوته ها و درختانی یافتند که میوه های رسیده داشتند. آنها این را آزادانه جمع کردند، زیرا – به غیر از ماهی که اینگا صید کرد – این تنها غذایی بود که اکنون داشتند، و هر چه کمتر داشتند، به نظر می رسید اشتهای رینکیتینک بیشتر می شد.

رنگ مو متوسط بدون دکلره

رنگ مو متوسط بدون دکلره : به همین دلیل، پادشاه بیشتر از این پسر را زیر سوال نبرد، بلکه سعی کرد با گفتن داستان های شوخ، او را تشویق کند. او خودش به تمام داستان‌ها می‌خندید، به شیوه‌ای شاد و غلت‌خورده‌اش، و اینگا آزادانه در خنده‌ها شرکت می‌کرد، زیرا دلش با امید نجات والدین عزیزش سبک شده بود. از زمانی که جنگجویان سرسخت به پینگاری فرود آمده بودند.

او با آه گفت: “من هرگز بیشتر از وقتی که دارم غذا می خورم خوشحال نیستم.” نزدیک به غروب آسمان ابری شد و به زودی طوفانی بزرگ شروع به خشم کرد. شاهزاده اینگا و شاه رینکیتینک به پناهگاه اتاقی که تجهیز کرده بودند پناه بردند و در آنجا بیلبیل به آنها پیوست. بز و پادشاه از شدت طوفان تا حدودی آشفته شدند، اما اینگا از این موضوع ناراحت نشد.

زیرا از این شواهد که ممکن است به مروارید سفید اعتماد شود خرسند بود. تمام شب باد در اطراف جزیره فریاد می زد. رعد و برق غلتید، رعد و برق درخشید و باران سیل آسا بارید. اما با صبح طوفان فروکش کرد و وقتی خورشید طلوع کرد هیچ نشانه ای از طوفان باقی نماند مگر چند درخت افتاده. قایق جادویی فصل ۶ شاهزاده اینگا با خورشید طلوع کرد.

با همراهی بیلبیل شروع به قدم زدن در امتداد ساحل در جستجوی قایق کرد که مروارید سفید به او وعده داده بود. هرگز برای یک لحظه شک نکرد که آن را پیدا خواهد کرد و قبل از اینکه مسافت زیادی را طی کند، یک جسم تاریک در لبه آب توجه او را جلب کرد. “این قایق است، بیلبیل!” او با خوشحالی گریه کرد و به سمت آن دوید و متوجه شد که در واقع یک قایق بزرگ و جادار است.

اگرچه در ساحل گیر افتاده بود، اما در نظم کامل بود و به هیچ وجه از طوفان آسیب ندیده بود. اینگا چند لحظه ایستاده بود و به این کاردستی زیبا خیره می شد و فکر می کرد که از کجا می تواند آمده باشد. مطمئناً شبیه هیچ قایق‌هایی بود که تا به حال دیده بود. از بیرون به رنگ مشکی براق، بدون هیچ رنگ دیگری که آن را تسکین دهد، نقاشی شده بود. اما تمام قسمت داخلی قایق با نقره خالص پوشانده شده بود.

رنگ مو متوسط بدون دکلره : آنقدر صیقل داده شده بود که سطح آن شبیه یک آینه بود و در پرتوهای خورشید درخشان می درخشید. روی صندلی‌ها کوسن‌های مخملی سفید و روی کوسن‌ها با نخ‌های طلا دوزی شده بود. در یک انتها، زیر صندلی پهن، بشکه‌ای کوچک با حلقه‌های نقره‌ای بود که پسر پیدا کرد که پر از آب شیرین و شیرین است. صندوق بزرگی از چوب صندل که با نقره‌ای تزئین شده بود، در انتهای دیگر قایق قرار داشت.

اینگا درب را بالا برد و سینه پر از بیسکویت های دریایی، کیک، گوشت های کنسرو شده و خربزه های رسیده و آبدار را پیدا کرد. به اندازه کافی غذای خوب و سالم برای ماندگاری در مهمانی طولانی است. در کف قایق دو پارو درخشان قرار داشت و بالای سر، اما اکنون به عقب برگشته بود، سایبانی از پارچه نقره ای برای دفع گرمای خورشید بود. جای تعجب نیست که پسر از ظاهر این قایق زیبا خوشحال شد.

اما در انعکاس او می ترسید که آنقدر بزرگ باشد که بتواند مسافت زیادی را پارو بزند. مگر اینکه واقعاً مروارید آبی به او قدرت غیرعادی بدهد. در حالی که او در حال بررسی این موضوع بود، شاه رینکیتینک به سمت او آمد و گفت: “خب، خوب، خوب، شاهزاده من، سخنان تو به حقیقت پیوستند! برای یقین اینجا قایق است، اما اینکه چگونه به اینجا آمد – و چگونه می دانستی که به سراغ ما خواهد آمد.

رنگ مو متوسط بدون دکلره : معماهایی است که مرا گیج می کند. من نمی دانم. با این حال، خوشبختی ما را زیر سوال می برد و قلبم از شادی می جوشد، زیرا با این قایق فوراً به شهر خود گیلگاد بازخواهم گشت، جایی که مدت زیادی از آن غایب بودم.» اینگا گفت: “من نمی خواهم به گیلگاد بروم.” رینکیتینک ادامه داد: “این خیلی بد است، دوست من، زیرا شما بسیار خوش آمدید. اما اگر بخواهید ممکن است.

در این جزیره بمانید، و وقتی به خانه برسم، تعدادی از افرادم را برای نجات شما می فرستم.” اینگا به آرامی گفت: این قایق من است، اعلیحضرت. پاسخ سهل انگارانه بود: «ممکن است، ممکن است، اما من پادشاه یک کشور بزرگ هستم، در حالی که تو شاهزاده پسری هستی بدون هیچ پادشاهی که بتوان از آن سخن گفت. که من قایق شما را می گیرم و با آن به کشور خودم برمی گردم.

اینگا گفت: «متأسفم که با دیدگاه اعلیحضرت تفاوت دارم، اما به جای رفتن به گیلگاد، رفتن به جزایر رگوس و کورگوس را مهم‌تر می‌دانم». “هی؟ چی!” پادشاه حیرت زده فریاد زد. “به و ! برای تبدیل شدن به برده های بربرها، مانند پادشاه، پدرت؟ نه، نه، پسر من! عمو رینکی شما ممکن است همانطور که بیلبیل ادعا می کند یک نوک خالی داشته باشد، اما او بسیار عاقل تر از آن است که سرش را بگذارد.

در دهان شیر، برده بودن لذتی ندارد.» اینگا گفت: “مردم و ما را به بردگی نخواهند برد.” برعکس، قصد من این است که پدر و مادر عزیزم و نیز همه مردمم را آزاد کنم و دوباره به پینگاری بازگردانم.» “چقدر خنده داره!” رینکیتینک نیشخندی زد و به بز چشمکی زد که متقابلا اخم کرد. جسارت تو نفس مرا بند می آورد، اینگا، اما ماجراجویی جذابیت خود را دارد، باید اعتراف کنم.

رنگ مو متوسط بدون دکلره : اگر آنقدر چاق نبودم، فوراً با نقشه تو موافقت می کردم و احتمالاً می توانستم آن انبوهی از جنگجویان سرسخت را بدون هیچ کمکی تسخیر کنم. همه – اصلاً – آه، بیلبیل؟ اما من ناراحتم که بگویم چاق هستم و در مبارزه خوب نیستم. در مورد عزم تو برای انجام کاری که من اعتراف می کنم نمی توانم انجام دهم، اینگا، می ترسم فراموش کنی که تو فقط یک پسر هستند و از این نظر کوچک هستند.