رنگ موی مسی ماهاگونی

رنگ موی مسی ماهاگونی : پاهایم در پایین آنها کاملاً صاف است. همچنین نمی توانم تخته ها را بجوم، زیرا دندان ندارم.” اسکراپس گفت: «به هر حال تو آنقدرها هم موجود وحشتناکی نیستی. ووزی گفت: “شما غرغر من را نشنیده اید، وگرنه این را نمی گویید.” “وقتی غر می زنم، صدا مانند رعد و برق در سراسر دره ها و جنگل ها طنین انداز می شود، و کودکان از ترس می لرزند.

مو : بلافاصله به سرعت جلو رفتند تا ببینند این جاده معروف چه شکلی است. این جاده عریض بود، اما مستقیم نبود، زیرا بر روی تپه‌ها سرگردان بود و راحت‌ترین مکان‌ها را برای رفتن انتخاب می‌کرد. تمام طول و عرض آن با آجرهای صاف به رنگ زرد روشن سنگفرش شده بود، بنابراین صاف و هموار بود به جز در چند جا که آجرها خرد شده یا برداشته شده بودند و سوراخ هایی باقی می ماند که ممکن بود باعث لغزش افراد بی احتیاط شود.

رنگ موی مسی ماهاگونی

رنگ موی مسی ماهاگونی : به همین دلیل است که آنها چنین حصار بلندی برای نگه داشتن من ساخته اند. اما من نمی توانم از آن بالا بروم. همه، و من آنقدر بزرگ هستم که نمی توانم بین میله های حصار فشار بیاورم.” اوجو سعی کرد فکر کند چه کار کند. “میتونی حفاری کنی؟” او درخواست کرد. ووزی پاسخ داد: “نه، زیرا من هیچ پنجه ای ندارم.

و زنان سر خود را با پیش بند خود می پوشانند، و مردان بزرگ می دوند و پنهان می شوند. گمان می کنم هیچ چیز در جهان به این وحشتناکی وجود نداشته باشد. به عنوان غرغر یک ووزی گوش دهید.” اوجو با جدیت التماس کرد: پس لطفا غر نزن. “خطر غرغر من نیست، زیرا عصبانی نیستم. فقط در هنگام عصبانیت غرغر ترسناک، گوش خراش و لرزان خود را بر زبان می‌آورم.

همچنین وقتی عصبانی هستم، چشمانم آتش می‌زند، چه غر بزنم یا نه. ” “آتش واقعی؟” اوجو پرسید. “البته، آتش واقعی. آیا فکر می کنید آنها آتش تقلیدی را روشن می کنند؟” ووزی با لحنی زخمی پرسید. اسکرپس در حالی که با خوشحالی می رقصید، فریاد زد: «در این صورت، معما را حل کردم. «آن تخته‌های حصار از چوب ساخته شده‌اند.

رنگ موی مسی ماهاگونی : و اگر ووزی نزدیک حصار بایستد و اجازه دهد چشمانش آتش بزند، ممکن است حصار را آتش بزنند و آن را بسوزانند. سپس او می‌تواند به راحتی با ما برود و آزاد باشد. ” ووزی گفت: “آه، من هرگز به آن طرح فکر نکرده بودم، وگرنه مدتها پیش آزاد بودم.” “اما نمی توانم از چشمانم آتش بزنم مگر اینکه خیلی عصبانی باشم.” “نمیتونی بخاطر چیزی عصبانی بشی لطفا؟” اوجو پرسید. “سعی می کنم.

تو فقط به من “کریزل کرو” بگو.” “آیا این شما را عصبانی می کند؟” پسر را جویا شد. “به طرز وحشتناکی عصبانی.” “چه مفهومی داره؟” ضایعات پرسید. ووزی پاسخ داد: «نمی‌دانم، این همان چیزی است که من را خیلی عصبانی می‌کند. سپس نزدیک حصار ایستاد و سرش را نزدیک یکی از تخته ها قرار داد و اسکرپس فریاد زد ووزی از عصبانیت شروع به لرزیدن کرد و جرقه های کوچکی از چشمانش بیرون زد.

با دیدن این، همه آنها گریه کردند “کریزل کرو!” با هم، و این باعث شد که چشمان جانور به شدت آتش بگیرد که تخته حصار جرقه ها را گرفت و شروع به دود کردن کرد. سپس آتش گرفت و ووزی عقب رفت و پیروزمندانه گفت: “آها! این کار را انجام داد، خیلی خوب. این فکر خوشحال کننده ای بود که شما با هم فریاد بزنید، زیرا من را مثل همیشه عصبانی کرد. جرقه های خوبی بود.

نه؟” اسکرپس با تحسین پاسخ داد: “آتش بازی معمولی”. در چند لحظه تخته به فاصله چند فوتی سوخته بود و دریچه ای به اندازه کافی بزرگ بود که همه آنها بتوانند از آن عبور کنند. اوجو چند شاخه از درخت را شکست و با آنها آتش را تا خاموش کرد. او گفت: “ما نمی خواهیم تمام حصار را بسوزانیم، زیرا شعله های آتش توجه کشاورزان مونچکین را به خود جلب می کند.

آنها می آیند و دوباره ووزی را اسیر می کنند. حدس می زنم وقتی آنها شگفت زده شوند. متوجه شوید که او فرار کرده است.” ووزی با شادی خندیدن گفت: “پس آنها خواهند شد.” “وقتی متوجه شوند که من رفته ام، کشاورزان به شدت می ترسند، زیرا آنها از من انتظار دارند که مانند قبل، زنبورهای عسل آنها را بخورم.” پسر گفت: “این به من یادآوری می کند.

رنگ موی مسی ماهاگونی : که باید قول بدهی تا زمانی که در شرکت ما هستی زنبور عسل نخوری.” “اصلا؟” “نه یک زنبور. تو همه ما را به دردسر می اندازی، و ما نمی توانیم بیش از آنچه لازم است مشکلی داشته باشیم. من تمام نان و پنیری که می خواهی به تو می دهم و این باید تو را راضی کند.” ووزی با خوشحالی گفت: “خیلی خب، قول می دهم.” “و وقتی به چیزی قول می‌دهم.

می‌توانی به آن تکیه کنی، زیرا من کاملاً متواضع هستم.” وقتی راه را پیدا کردند و به سفر خود ادامه دادند، دختر تکه‌کاری مشاهده کرد: «نمی‌دانم چه فرقی می‌کند». “شکل یک چیز را صادق نمی کند، اینطور است؟” ووزی با قاطعیت گفت: “البته که اینطور است.” “مثلاً هیچ کس نمی تواند به آن شعبده باز کج اعتماد کند، فقط به این دلیل که او کج است.

اما یک ووزی مربعی اگر بخواهد نمی تواند هیچ کار کج و معوجی انجام دهد.” اسکراپس در حالی که به بدن چاق و چاق او نگاه می کرد، گفت: “من نه مربعی شکل هستم و نه کج”. ووزی گفت: “نه، شما گرد هستید، بنابراین می توانید هر کاری انجام دهید.” “من را سرزنش نکنید، خانم گرجوس، اگر شما را با سوء ظن می بینم. بسیاری از روبان های ساتن پشتی پنبه ای دارند.

رنگ موی مسی ماهاگونی : اسکراپس این را نمی‌فهمید، اما نگران بود که پشتش نخی است. گاهی آرام می‌شد و او را به حالت چمباتمه و بی‌حوصلگی وادار می‌کرد، و سپس مجبور بود خودش را در جاده بغلتد تا بدنش دوباره دراز شود. فصل دهم مرد پشمالو برای نجات خیلی دور نرفته بودند قبل از اینکه بانگل، که جلوتر دویده بود، به عقب برگردد و بگوید که جاده آجرهای زرد درست جلوی آنهاست.