رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره : اگر قرار نبود جان تو را نجات دهم، مریم، نه به جان خودم، از پادشاهی که فراموش می کند آنچه به خاطر خانواده من است، تملق می گویم. من انکار نمی کنم که پدرم به عنوان یک ورشکسته فقیر پایین آورده شد. اما خون لطیف او برای تجارت بسیار بخشنده بود. او هرگز بدهی های خود را رد نکرد.

رنگ مو : آیا به طور تصادفی با من عشق ورزی می کنی، ناو؟ مرد. نه: تو که عشق را ساخته ای: من آن را به پای تو می ریزم. من نمی توانم دختری را دوست نداشته باشم که با یک کلمه مناسب چنین فروشگاهی را تنظیم کند. بنابراین وثیفه، کمال الهی زن – نه: قبلاً در جایی گفته ام. و لباس پر حرف عشق من به تو باید آتش نو باشد- بانو. زیاد حرف میزنی آقا اجازه دهید به شما هشدار دهم.

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره : اما می ایستد، حافظه اش از بین می رود]. با این حال به من بگویید که جرنگ جرنگ شرور کدام بود؟ خیلی عادلانه گفتی: گوش خودم هم آن را گرفت که زبان دروغم گفت. بانو. گفتی “برای یک فضا”. گفتم: «یه مدت». مرد. «مدتی» [اصلاح می کند]. خوب! و اکنون نه برای مدتی و نه برای مدتی مال من باش، بلکه برای همیشه. بانو. شانس زندگی من!

من بیشتر به شنیدن عادت دارم تا موعظه. مرد. اکثرا اینجوری هستن که خوب حرف میزنن. اما اگر چه به زبان فرشتگان سخن می‌گفتی، اما بدان که من پادشاه کلمات هستم. بانو. یک پادشاه، ها! مرد. نه کمتر. ما فقیر هستیم، ما زن و مرد – بانو. جرات می کنی من را زن خطاب کنی؟ مرد. چه نام نجیب تری می توانم به شما پیشنهاد کنم؟ دیگر چگونه می توانم دوستت داشته باشم.

با این حال، ممکن است از این نام کوتاه بیایید: آیا من نگفته ام که ما چیزهایی فقیر هستیم؟ با این حال قدرتی وجود دارد که می تواند ما را نجات دهد. بانو. رحمت برای خطبه شما، آقا. امیدوارم وظیفه خود را بدانم. مرد. این موعظه نیست، بلکه حقیقت زنده است. قدرتی که من از آن صحبت می کنم، قدرت شعر جاودانه است. زیرا بدانید که هر چه این دنیا پست است و کرم‌هایی که ما هستیم.

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره : فقط باید این همه پستی را با لباسی جادویی از کلمات بپوشانید تا ما را متحول کنید و روحمان را تا گلهای زمین به یک میلیون بهشت ​​ارتقا دهید. بانو. با میلیون هات بهشتت رو خراب میکنی شما زیاده خواه هستید. در گفتار خود مقداری را رعایت کنید. مرد. شما الان مثل بن صحبت می کنید. بانو. و دعا کنید بن کیست؟ مرد. آجرکاری دانش‌آموزی که فکر می‌کند.

آسمان در بالای نردبانش است، و به همین دلیل مرا به خاطر پرواز سرزنش می‌کند. من به شما می گویم که هنوز هیچ کلمه ای ساخته نشده است و هیچ ملودی هنوز خوانده نشده است که به اندازه کافی عجیب و باشکوه باشد تا شکوهی که کلمات دوست داشتنی می توانند آشکار کنند. انکار آن بدعت است: آیا به شما تعلیم نداده اند.

که در ابتدا کلمه بود؟ که کلام نزد خدا بود؟ نه، کلام خدا بود؟ بانو. مواظب باش، هموطن، چگونه تصور می کنی از چیزهای مقدس صحبت می کنی. ملکه رئیس کلیسا است. مرد. وقتی همانطور که در ابتدا صحبت می کردید، رئیس کلیسای من هستید. «همه عطر العرب»! آیا ملکه می تواند اینطور صحبت کند؟ آنها می گویند او به خوبی با باکره ها بازی می کند.

بگذار او برای من اینطور بازی کند. و دستانش را خواهم بوسه اما تا آن زمان، تو ملکه من هستی. و من آن لب هایی را که روی قلبم موسیقی ریخته اند می بوسم. [آغوشش را دور او می گیرد]. بانو. وقاحت بی اندازه! بر زندگیت دستت را از من بگیر بانوی تاریکی در امتداد تراس پشت سر آنها مثل برفک دوان خمیده می آید. وقتی می بیند که چگونه به کار گرفته شده اند.

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره : با عصبانیت تمام قد بلند می شود و با حسادت گوش می دهد. مرد. [بی خبر از بانوی تاریک] پس از جویبارهای زندگی که از میان آنها می ریزید دستانم را نمی لرزان. تو مرا نگه می‌داری همان‌طور که لودستار آهن را در دست می‌گیرد: نمی‌توانم به تو بچسبم. ما گم شده ایم، من و تو: اکنون هیچ چیز نمی تواند ما را از هم جدا کند. بانوی تاریک. ما خواهیم دید که ای سگ دروغگو، تو و ترول کثیف تو. [با دو کاف قوی، جفت را از هم جدا می‌کند.

مرد را که بدشانس است با دست راست ضربه می‌زند و پرچم‌ها را می‌چرخاند]. آن را بگیرید، هر دوی شما! خانم روپوش. [در خشم شدید، ردای خود را از تن درآورد و با عظمت خشمگین به مهاجمش تبدیل شد] خیانت بزرگ! بانوی تاریک. [او را می شناسد و با وحشت مفتضحانه به زانو در می آید] ویل: گم شده ام: ملکه را زده ام. مرد. [آنقدر با شکوه می‌نشیند.

که حالت شرم‌آور او اجازه می‌دهد] زن: تو به ویلیام شکسپیر ضربه زدی. ملکه الیزابت. [احمق] ازدواج کن بیا بالا!!! به سهمیه ویلیام شکسپیر رسید! و به نام همه شلخته‌ها و یشم‌ها و لایت‌او-دوست‌ها و شب‌هایی که به این قصر من هجوم می‌آورند، چه کسی ممکن است ویلیام شکسپیر باشد؟ بانوی تاریک. خانم: او فقط یک بازیکن است. اوه، می توانم دستم را قطع کنند.

رنگ مو گردویی روشن بدون دکلره : ملکه الیزابت. همانطور که می خواهید، معشوقه. آیا فکر کرده ای که من می خواهم سرت را هم ببرند؟ بانوی تاریک. ویل: نجاتم بده اوه نجاتم بده الیزابت. نجاتت بده یک ناجی احتمالی، به قول سلطنتی من! من فکر می کردم که این شخص حداقل یک فرد است. زیرا امیدوار بودم که حتی شرورترین خانم های من با بدخواهی با یک خدمتکار پست زاده، دادگاه من را بدنام نکنند.

شکسپیر. [با عصبانیت به پا می‌کند] متولد پایگاه! من، شکسپیر استراتفورد! من که مادرم آردن بود! متولد پایه! خودت رو فراموش کردی خانم الیزابت. [عصبانی] S’blood! آیا من اینطور هستم؟ من به تو یاد خواهم داد- بانوی تاریک. [از زانوهایش برمی‌خیزد و خود را بین آن‌ها می‌اندازد] اراده: به نام خدا او را دیگر عصبانی نکن. مرگ است. خانم: به حرفش گوش نده. شکسپیر.