رنگ مو طوسی روشن

رنگ مو طوسی روشن : دوروتی در حالی که با ترس از روی شانه اش نگاه می کرد، موافقت کرد: «بله، نمی توانست به این زودی شب شود. صدای تق تق در حالی که یک حیوان بزرگ از میان برس راه می‌افتد.

مو : آنها حیله گر هستند، با این حال ما به Ev و هر جای دیگری خواهیم رفت تا این کشور را به حاکمان مناسبش برگردانیم.” پیگاسوس با قفسه سینه و گونه هایی که از روی هدف پف کرده بودند، بسیار چشمگیر به نظر می رسید، دوروتی سریع او را در آغوش گرفت. “مرگ بر امپراطور!” پیگاسوس خرخر کرد، اگرچه در آغوش دوروتی تقریباً خفه شده بود. “و با تو، شاهزاده خانم جوان وطن پرست من.” دوروتی لبخند زد و مطیعانه از پشتش بالا رفت.

رنگ مو طوسی روشن

رنگ مو طوسی روشن : پیگاسوس زیرکانه گفت: «چیزی که ما نیاز داریم جادویی است. “مکان خوبی برای جستجوی برخی می شناسید؟” دوروتی در حالی که متفکرانه به درختی تکیه داده بود، گفت: «پادشاه گنوم جادوهای زیادی دارد، و من و اوزما واقعاً کمک کردیم تا او را بر تخت سلطنت بگذاریم، پس مطمئناً او به ما کمک خواهد کرد». “خب، شاید، اما من برای کوتوله ها فروشگاه بزرگی تعیین نمی کنم.

گفت: “حالا به من احساس واقعی می‌کنی. تقریباً فراموش کرده بودم که پرنسس هستم.” من معتقدم از این به بعد همه چیز بهتر خواهد شد.» پیگاسوس نیشخندی زد: «خب، ممکن است خیلی بدتر باشد،» و بال‌هایش را به شکلی تجاری تکان داد، با زیبایی به هوا برخاست و به سمت شرق حرکت کرد.

تپه‌های غلتان پر از قلعه‌ها، روستاها و شهرها، دره‌ها، زمین‌های کشاورزی و جنگل‌ها در یک چشم‌انداز دلپذیر همیشه در حال تغییر در زیر چشمک می‌زدند. ظهر در کنار رودخانه وینکی پایین آمدند، بقیه ساندویچ ها را برای ناهار تمام کردند و سپس مشتاقانه به اطراف نگاه کردند تا شخص دیگری را بپرسد. اما کشتی بان ریش زردی که در حال حاضر در حال پر کردن قایق قدیمی خود در رودخانه متلاطم دیده شده بود.

از اوزما و دیگر فرمانروایان اوز بیشتر از ماهیگیر خبر نداشت. اما او داستان های طولانی و خسته کننده زیادی از اسکمپرو و ​​اسب سفیدش گچ برای آنها تعریف کرد. دوروتی و پیگاسوس مجبور شدند برای گوش دادن مؤدبانه تلاش کنند و وقتی او در نهایت او را هل داد و شروع کرد به سمت دیگر چرخش کرد، خیالشان راحت شد. “آیا هیچ ایده ای داری که چقدر جلو آمده ایم؟” در حالی که دوروتی از پشت کشتی‌بان چهره‌ای درآورد.

از پیگاسوس پرسید. دوروتی در حالی که تمام طولش را در کنار او قرار داد گفت: بله. این رودخانه تقریباً در مرکز پادشاهی وینکی است، بنابراین ما به راحتی در نیمه راه هستیم. می‌توانیم شب به صحرای مرگبار برسیم، فردا صبح بر فراز آن پرواز کنیم و یا به شمال به Ev برویم یا در قلعه زیرزمینی پادشاه گنوم توقف کنیم. حتی اگر کالیکو ارتش خود را به ما قرض ندهد، ممکن است.

رنگ مو طوسی روشن : مقداری جادو به ما قرض دهد. او گفت: “در مورد ارتش ها، آنها باید سربازی را با سبیل های سبز با بقیه کنار زده باشند. من یادم نمی آید که او را بعد از ترک سالن ضیافت دیده باشم؟ چه کسی دیگر از ارتش قدیمی ما می‌ترسید. دوروتی با تردید به او گفت: “در این مورد مطمئن نیستم، اما او یک جادوگر دارد و روگدو که قبل از کالیکو پادشاه بود، گنجینه ها و قدرت های جادویی بسیاری داشت.

او می توانست زمین ها و دیوارها را گرد و غارهای خمیازه باز کند. زیر پاهایت یا بدون اینکه حرکت کنی، سنگ ها را روی سرت بیاندازی.” پیگاسوس که با غرغر کوتاهی روی پاهایش آمد، بویی داد: “به نظر دوست داشتنی است.” “بگو، آیا ما به اندازه کافی در خانه مشکل نداریم بدون اینکه دنبال آن بگردیم؟ آیا واقعاً پیشنهاد می کنید که از این پادشاه فلزی کوچک و حیله گر دیدن کنید؟” اما کالیکو به اندازه روگدو بد نیست.

دوروتی نشست و لباسش را با جدیت صاف کرد. پیگاسوس بال‌هایش را بالا انداخت: «خب، همان‌طور که می‌خواهی، مردم برای من مثل تخم‌مرغ هستند، خوب یا بد. چیزی به نام تخم‌مرغ تقریباً خوب وجود ندارد، باید کاملاً خوب باشد یا به همان اندازه بد باشد. به عنوان یک تخم مرغ بد می بینید. ” دوروتی به طور مهمی توضیح داد: “این اواردو است، یک پادشاه پسر. اوزما نیز به او کمک کرد.” “اما من به شما می گویم.

پیگینز، بیایید تا زمانی که از صحرای مرگبار عبور نکنیم، تصمیم نگیریم. ممکن است قبل از آن چیزی رخ دهد. شما هرگز نمی توانید بگویید.” خوک با تکان دادن عاقلانه سرش را پذیرفت: «نه. “در اوز، شما هرگز نمی توانید. فرض کنید ما راه را با پای پیاده ادامه می دهیم؟ بال های من کمی سفت هستند و ما واقعاً باید مراقب خانه یا قلعه ای دوستانه باشیم که در آن بتوانیم شام بخوریم و شب را بگذرانیم.

رنگ مو طوسی روشن : من می توانم یک غذا بخورم. همین الان یک تکه اسفناج یا یک بوته سیب، پس بپر، عزیزم، و من یک پایم را به نفع کوز و اوز دراز می کنم!» پیگاسوس که مثل هموطنان خوبی که بود دور می زد، سریع در میان مزارع چرخید و در حال حاضر به جنگلی خش خش عمیق رسید. “برفراز پرواز کنیم یا قدم بزنیم؟” خوک را زیر سوال برد و با قدردانی هوای خنکی که به سمت آنها می رفت را بو کرد.

بیا از آن عبور کنیم، در یک جنگل ممکن است جادوگران وجود داشته باشند، برخی خوب هستند، یک جادوگر خوب با قدرت جادویی اش می تواند این راز ما را حل کند!” پیگاسوس زمزمه کرد: “اما فرض کنید ما با یک بد روبرو می شویم.” دوروتی خندید و با خوشحالی انگشتانش را به هم زد: “پس خداحافظی می کنیم و به سادگی پرواز می کنیم.

پیگاسوس با نگاهی پریشان به بالا مخالفت کرد: «بله، اما پرواز در اینجا چندان آسان نخواهد بود. دوروتی گفت: “اوه، احتمالاً با کسی ملاقات نخواهیم کرد.” در حالی که از پشتش لیز می خورد، کنارش راه می رفت، یک دستش به راحتی دور گردنش انداخته بود. او از ساختن ابیات نسبتاً خسته شده بود و فکر می‌کرد که اگر سرش مدام از قافیه‌ها غوغا نمی‌کرد.

رنگ مو طوسی روشن : بهتر فکر می‌کرد. پس از چمنزارهای آفتابی گرم، سایه خنک جنگل بسیار مورد استقبال قرار گرفت، اما هر چه آنها دورتر و دورتر در سایه ها پیش می رفتند، تاریک و تاریک می شد، هر دو با هشدار واقعی شروع به نگاه کردن به یکدیگر کردند. پیگاسوس با صدای ضعیفی مشاهده کرد: “حتماً باید یک رگبار یا رعد و برق در حال دمیدن باشد.