رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن : تروت هنوز در تلاش بود به دلپذیرترین مکان برای پیک نیک فکر کند. او و کپن بیل در هر مکان مطلوب و نزدیکی بودند، اما امروز آن‌ها یک نقطه نزدیک نمی‌خواستند. آنها باید در مورد یکی از آنها به اندازه کافی دور تصمیم بگیرند که بتوانند یک سفر هوایی خوب را برای آنها فراهم کنند.

مو : او می‌توانست مسیر آن را دنبال کند تا اینکه در روستا فرود آمد و چنان شگفت‌زده و جذب شد که لوله‌اش خاموش شد. او از موقعیت خود حرکت نکرده بود که چترشروع کرد چشمان درشت آبی ملوان، نزدیک شدن آن را می‌دید و با مسافرانش در همان نقطه‌ای که از آنجا شروع شده بود مستقر می‌شد. تروت خوشحال و بسیار هیجان زده بود. او در خلسه گریه کرد. “سوار کردن در قایق یا – یا – در هر چیز دیگری می تپد.

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن : وقتی دختر کوچولو برگشت و روی صندلی نشست، باتن برایت گفت: من می خواهم به خانه تروت بروم. روستاییان ساده نمی‌توانستند بفهمند چتر ناگهان دو کودک را به هوا برد و با خود برد. آنها در مورد کشتی های هوایی خوانده بودند، اما اینجا چیزی کاملاً فراتر از درک آنها بود. کاپن بیل جلوی در خانه ایستاده بود و با احساسی شبیه به حیرت پرواز چتر جادویی را تماشا می کرد.

شما خیلی سبک هستید و “آزاد” – یک” – خوشحال هستید! با این حال متاسفم که سفر بیشتر طول نکشید. فقط مشکل شماست خیلی سریع برو.” باتن-برایت با رضایت لبخند می زد. او هم به تروت و هم به کاپن بیل ثابت کرده بود که حقیقت را در مورد چتر جادویی گفته است. هر چند داستانش برای آنها شگفت انگیز به نظر می رسید.

او گفت: “اگر دوست داری تو را به یک سفر دیگر خواهم برد.” شانس.” تروت با قاطعیت گفت: “شما باید یک هفته کامل بمانید.” “شما هم باید کاپن بیل را برای سواری هوایی ببرید.” کاپن بیل با عصبانیت اعتراض کرد: “اوه، تروت! من نمی دانم که من آن را دوست دارم.” “بله، شما آن را دوست خواهید داشت.” او گفت: حدس می‌زنم خیلی سنگین هستم. باتن-برایت گفت: «مطمئنم که چتر می‌تواند بیست نفر را حمل کند.

اگر بتوان آن‌ها را به دسته‌اش وصل کرد». کاپن بیل تصمیم گرفت: “زمین جامد برای نگه داشتن آن بسیار خوب است.” “میدونی ممکنه طناب بشکنه.” تروت گفت: “اوه، کاپن بیل! تو از سفت می ترسی.” “من نیستم، رفیق، اصلاً اینطور نیست. اما من نمی بینم که موجودات انسانی هیچ تماسی برای پرواز در هوا داشته باشند. هوا برای پرندگان ساخته شده است.

اما چرا برای انسان ها نیز ساخته نشده است، اگر آنها می توانند با آن پرواز کنند؟ ما هوا را تنفس می کنیم، می توانیم آن را در بالا و به همان اندازه پایین تنفس کنیم. روی کره زمین.” ملوان گفت: “از آنجایی که تو آنقدر دوست داری، تروت، برای من ظالمانه خواهد بود که با باتان برایت بروم و تو را در خانه بگذارم.” “وقتی جوانتر بودم – که تاریخ باستانی است – و قبل از اینکه یک پای چوبی داشتم.

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن : می توانستم با بهترین آنها از طناب های کشتی بالا بروم، روی یک بوم بیرون بروم یا بالای دکل بایستم. خیلی خوب، من در مورد ارتفاع زیاد تردید ندارم.” “چرا نمی توانیم همه با هم برویم؟” از پسر پرسید. یک صندلی دیگر درست کن، کاپن، و آن را درست زیر صندلی ما بچرخان، سپس هر سه می‌توانیم هرجا که می‌خواهیم سوار شویم.» “بله، انجام دهید!” تروت فریاد زد. “و، اینجا را ببین، کاپن، بیا یک روز مرخصی بگیریم.

یک پیک نیک داشته باشیم. مادر امروز یک صلیب کوچک است، و می‌خواهد بافتن جوراب جدیدت را تمام کند؛ بنابراین حدس می‌زنم که خوشحال خواهد شد. دست از سر ما بردار». “کجا بریم؟” با ناراحتی روی پای چوبی‌اش جابجا شد و پرسید. “هرجا، من اهمیتی نمی‌دهم. سواری هوایی در آنجا خواهد بود، “هوا سواری به عقب، و” این مهمترین چیز با من است.

اگرتو می گویی که می روی، کپن، من با یک سبد ناهار می دوم.” “چگونه آن را حمل کنیم؟” “آن را به پایین صندلی خود بچرخانید.” ملوان پیر لحظه ای ساکت ایستاد. او واقعاً آرزو داشت که سوار هوایی شود، اما از خطر می ترسید. با این حال، تروت با خیال راحت به شهر رفته و برگشته بود و از این تجربه بسیار لذت برده بود. او گفت: «خیلی خب. “من ریسک می کنم.

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن : رفیق، اگرچه فکر می کنم من یک احمق قدیمی هستم که سرنوشت را با تلاش برای ساختن پرنده ای از خودم وسوسه می کنم. ناهار را بیاور، تروت، اگر مادرت به تو اجازه دهد آن را بخوری، و من صندلی را درست می کنم.” او به سوله رفت و تروت نزد مادرش رفت. خانم گریفیث که مشغول کار خود بود، از آنچه در مورد پرواز چتر جادویی در جریان است چیزی نمی دانست.

وقتی تروت می خواست با کاپن بیل برای یک پیک نیک یک روزه برود، هرگز مخالفت نکرد. او می‌دانست که کودک با ملوان پیر، که حتی بهتر از مادرش از تروت مراقبت می‌کرد. کاملاً ایمن است. اگر او امروز سؤالی می پرسید و متوجه می شد که آنها قصد پرواز در هوا را دارند، ممکن بود به شدت مخالفت کند. اما خانم گریفیث به چیزهای دیگری فکر می کرد و فقط به دختر گفت که آنچه را که می خواهد از کمد بیرون بیاورد و او را اذیت نکند.

بنابراین تروت، به یاد داشت که باتن-برایت با آنها خواهد بود و ثابت کرده بود که یک غذاخور دلچسب است، سبد را با همه چیزهای خوبی که می توانست پیدا کند، پر کرد. زمانی که او بیرون آمد، سبد را با دو دست به دست گرفت، کاپ بیل با صندلی جدیدی که برای استفاده خودش ساخته بود ظاهر شد و آن را با طناب به صندلی دوتایی پسر و دختر وصل کرد. “حالا پس کجا بریم؟” از تروت پرسید.

رنگ مو نسکافه ای قهوه ای روشن : کاپن بیل پاسخ داد: “هرجا که مناسب من باشد.” آنها به سمت بلوف مرتفع مشرف به دریا رفته بودند، جایی که درخت اقاقیا غول‌پیکر در لبه آن ایستاده بود. یک صندلی در اطراف تنه درخت ساخته شده بود، زیرا تروت و کاپن بیل مکان مورد علاقه‌ای بود تا بنشینند و صحبت کنند و ناوگان قایق‌های ماهیگیری را تماشا کنند که به روستا می‌روند. وقتی به این درخت رسیدند.