رنگ مو طلایی عسلی

رنگ مو طلایی عسلی : در عرض چند دقیقه تمام تپانچه هایی که از والدن آورده بود دوباره آماده استفاده شدند. او تا جایی که می‌توانست به راحتی شخص خود را حمل کند، جمع کرد. بقیه را به ثال سپرد. او با شایستگی به سمت سیگنال تماس تپنده رفت. هدفون را روی گوشش گذاشت.

مو : می‌دانست که در واقع یک راه بسیار دوربرگردان است. و او چشم‌اندازهای ناخوشایندی داشت تا رضایت‌بخش‌تر به نظر برسد، حتی اگر در غیر این صورت باشد. اما آنها سرانجام به آلودگی باریکی رسیدند که در برابر آنها گشوده شد و دیگر کوهی در پیش نبود، بلکه فقط کوهپایه ها بود. و آنجا، دور و دراز، می‌توانستند آسمان را به‌طور مبهم روشن‌تر ببینند. همانطور که آنها ادامه دادند.

رنگ مو طلایی عسلی

رنگ مو طلایی عسلی : فانی با شوق گفت: «این گونه سواری با مردانی که برای من جنگیده اند تا در تاریکی از من محافظت کنند، با رهبری که در کنار من، زیر ستاره ها نجاتم داده است – این حس خوشمزه ای است!» هدان با بی حوصلگی گفت: «شما به اسب سواری عادت دارید. او سوار شد، در حالی که کوه‌ها به آسمان ضربه می‌زدند و گذری که دنبال می‌کردند به این طرف و آن طرف زخمی می‌شد.

در واقع، شکوهی از رنگ های قرمز و طلایی در افق ظاهر شد. و از آن شکوه و عظمت، سه نور درخشان ناگهان به نور افتادند. آنها با فرمت V شدید، از طلوع خورشید به سمت غرب می درخشیدند. آن‌ها از بالای سرشان، درخشان‌تر از درخشان‌ترین ستارگان رفتند، و وقتی به سمت افق رفتند، ناگهان چشمک زدند. “آنها روی زمین چیست؟” فانی را خواستار شد. “تا حالا همچین چیزی ندیده بودم!” هودان گفت: «آنها سفینه های فضایی در مدار هستند. او به اندازه دختر حیرت زده بود، اما به دلیل دیگری. “فکر می کردم تا الان فرود بیایند!” همه چیز را تغییر داد.

او نمی‌توانست ببیند این تغییر به چه میزان است، اما تغییر وجود داشت. برای یک چیز- او کوتاه به تال گفت: «ما به فرودگاه فضایی می رویم. “ما تپانچه های بیهوش کننده خود را در آنجا شارژ می کنیم. من فکر می کردم که آن کشتی ها فرود آمده اند. آنها فرود نیامده اند. اکنون خواهیم دید که آیا می توانیم آنها را بالا نگه داریم یا خیر! تا شبکه فرود تا کجا؟” تال شکایت کرد: “شما اصرار داشتید که از مسیری که قلعه دون لوریس را ترک کردیم.

به قلعه دون لوریس برنگردیم. فقط گذرگاه های زیادی از تپه ها وجود دارد. تنها یکی دیگر بسیار طولانی است. ما فقط چهار مایل راه داریم. ” “پس همین الان به آنجا می رویم!” هدان را گرفت. “و ما سرعت را افزایش می دهیم!” او به پیروان خود فرمان می داد. تال، متحیر، اما از ترس اظهار نظر فانی، در صف مردان بالا و پایین می‌رفت و اصرار بر سرعت بیشتر داشت.

و اعضای گروه سواره، این حیوانات را به همان اندازه که داشتند هل نداده بودند. حتی اسب‌های سربی که مملو از غنائم بودند، توانستند به یک یورتمه سواری آبرومند برسند. طلوع خورشید ادامه یافت. شبنم روی علف های رگبار نمایان شد. قطرات جداگانه ای به صورت جواهری بر روی تیغه های علف ظاهر شدند و سپس با نمایان شدن قرص خورشید به تدریج ناپدید شدند.

رنگ مو طلایی عسلی : سپس چارچوب فلزی زاویه‌دار شبکه فرود در برابر آسمان طلوع خورشید تاریک شد. وقتی به سمت آن رفتند. هودان منعکس کرد که این تنها سازه واقعا متمدن روی این سیاره است. از نظر معماری مطمئناً کمترین لذت را داشت. این بنا زمانی ساخته شده بود که دارث برای اولین بار در آن مستقر شد، و زمانی که ایده های بازرگانی و تجارت بین ستاره ای معقول به نظر می رسید.

ارتفاع آن نیم مایل بود و از تیرهای فلزی عظیم ساخته شده بود. زمانی که دسته دوتایی اسب‌های پشمالو در زیر طاق‌های پایینی آن و در سراسر فضای پوشیده از علف‌ها در آن چرخیدند، به شدت بالای سر خود ظاهر شد. هدان هدفمند به سمت سوله کنترل حرکت کرد. هیچ جا نشانی از حرکت نبود. سقف های شیروانی شهر مجاور فقط بال زدن پرندگان ریز را نشان می داد.

هیچ دودی از دودکش ها بلند نمی شد. با این حال آفتاب کج صبح روشن بود. هنگامی که هدان در واقع به سوله کنترل رسید، مردی خواب آلود را دید که مشغول گذاشتن کلید در در بود. او در چند قدمی آن مرد پیاده شد، مردی برگشت و با خواب آلودگی به او پلک زد، و سپس بلافاصله به سمت عقب صمیمانه نگاه کرد. این مرد سر قرمزی بود که روز قبل با تپانچه بیهوشی نیش زده بود.

هدان گفت: برای چند کیلووات دیگر برگشتم. مرد سر قرمز با عصبانیت فحش داد. “ساکت!” هدان به آرامی گفت. “بانو فانی با ماست.” مرد سر قرمز سرش را تکان داد و رنگ پرید. تال به او خیره شد. سایر نگهدارنده‌های دان لوریس موقعیت خود را به طور قابل توجهی تغییر دادند تا چاقوهای کمربند بزرگ خود را راحت‌تر کنند.

رنگ مو طلایی عسلی : هدان گفت: “ما وارد می شویم.” “ثال، تپانچه ها را جمع کن و بیاور داخل.” فانی به آرامی روی زمین تکان خورد و او را دنبال کرد. او با کنجکاوی به کابل ها و تخته ابزار و سوئیچ های داخل نگاه کرد. روی یک دیوار یک چراغ قرمز می تابید و خاموش می شد و دوباره نبض می زد. مرد سر قرمز به آن نگاه کرد. هدان گفت: “به تو زنگ می زنند.” “جوابش نده.” مرد سر قرمز اخم کرد.

تال با یک دسته تپانچه در مراحل مختلف تخلیه وارد شد. هدان به سرعت قنداق یکی از خود را شکست و آن را به پایانه هایی که روز قبل از آن استفاده کرده بود ارائه کرد. هدان گفت: او نباید چیزی را لمس کند، ثال. به مرد سر قرمزی که مشاهده کرد، “من گمان می کنم که آن تماس تمام شب بوده است. چیزی در مدار غروب خورشید بود.

رنگ مو طلایی عسلی : تو مغازه را بستی و زود به خانه رفتی، نه؟” “چرا که نه؟” مرد سر قرمز را تجاوز کرد. “فقط یک کشتی در ماه وجود دارد!” هدان گفت: “گاهی اوقات چیزهای ویژه ای وجود دارد. اما من بی توجهی شما را تحسین می کنم. احتمالاً برای من خوب بود.” او یک تپانچه را شارژ کرد و قنداق آن را بست و دیگری را باز کرد و آن را شارژ کرد. البته مشکلی نداشت.