مدل هایلایت و رنگ مو

مدل هایلایت و رنگ مو : به خوبی می توان فهمید که او نیز مدت هاست چنان اقتصاد داخلی خود را ایجاد کرده است که برای کسی که “شلوار پوش” بود، مناسب است.

رنگ مو : و نتیجه بر روی کتی و همکارانش بسیار نتیجه قابل مشاهده بر روی قاتلان محکوم تحت نظارت بی‌وقفه دیده‌بان مرگ بود. اگر کتی دیر می آمد، برای هر تخلف ده سنت جریمه می شد. او در صورتی که قسمت پیشخوان او پس از هک کردن مشتریان بی دقت به هم ریخته بود، مورد توبیخ قرار گرفت. او به دلیل تمام اشتباهاتی که در مورد قیمت ها و اضافات در دفتر فروش خود مرتکب شده بود، جریمه شد.

مدل هایلایت و رنگ مو

مدل هایلایت و رنگ مو : و اگر به دلیل سرعت کار و رسیدگی به اجناس رنگ‌شده‌اش، سه یا پنج دقیقه از کف‌نشین بخواهد که زمین را ترک کند تا موها و دست‌هایش را مرتب کند، جریمه شد. از محدودیت زمانی خود به اندازه چند ثانیه فراتر رفت. هیچ صندلی پشت پیشخوان وجود نداشت و کتی، با هر شرایط جسمانی اش، تمام روز روی پاهایش باقی می ماند، مگر اینکه می توانست در زمان صرف ناهار آن کارگر، کمکی را با همکارش ترتیب دهد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

جایی برای استراحت نبود جز یک اتاق تفریحی مرطوب و بد نور در زیرزمین، مجهز به پیانویی که هیچ کس وقت نواختن آن را نداشت، مجلاتی که هیچ کس نداشت. زمان برای خواندن، و صندلی های حصیری که هیچ کس فرصت نشستن در آنها را نداشت. تنها کاری که می‌توان انجام داد این بود که به هوس‌ها عمل کند و سرزنش‌های زنان مشتریانی را بپذیرد که خیلی بد یا خیلی خوب می‌دانستند چه چیزی می‌خواهند بخرند.

خشم خود را از قدم زدن مردانی که قصد خرید چیزی را که مغازه تبلیغ می‌کردند را محکم کنترل کنید. برای فرار از خشم آنها، زیر کنایه‌های یقه‌بالاهای زمین‌روی‌ها به‌خوبی لبخند بزن. چشم‌انداز دقیقی برای «نگاه‌کنندگان» یا جاسوسان پولی تشکیلات داشته باشید. در صورت امکان، آن دسته از مشتریان وانمودی را که پیشاهنگانی هستند که از فروشگاه‌های دیگر فرستاده شده‌اند.

خنثی کنید، و از یک سو مراقب بالابرهای مغازه و از سوی دیگر کارآگاهان شرکت باشید. “این به هیچ وجه کمی سخت نیست” – بنابراین توصیه کورا کوستیگان در حال خروج به جانشینش – “اما اکنون چیزی نیست که در تعطیلات باشد. ترجیح می‌دهم مرده باشم تا اینکه در دسامبر در بخش اسباب‌بازی کار کنم – نمی‌دانم آیا بچه‌ها حدس می‌زنند.

که چگونه ما که آنها را می‌فروشیم از دیدن وسایل بازی‌شان متنفریم ؟ بخش حسابداری. یکی از دوستان دختر من سال گذشته در آنجا کار می کرد، – فقط به فروشگاه رسیده بود – و تا ساعت دو بامداد کریسمس کارش را در شب کریسمس انجام نداد، و در استاتن آیلند زندگی کرد. او در روز بیست و ششم خوابید، و حقوق نیم هفته ای را برایش قید کردند.

کورا نتیجه گرفت: «هرگز، هرگز اجازه نده که شما را به بخش مبادلات انتقال دهند. افرادی که اجناس را رد و بدل می‌کنند، همگی متعلق به بخش روان‌پریشی در هستند – آن‌هایی که به تعلق ندارند. نیمی از کالاهایی که برمی‌گردانند روزها استفاده شده است، زمانی که فروشگاه برچسبی را روی شنل اپرا می‌بندد، زنان برچسب را داخل آن می‌چرخانند.

و آن را با روسری در سالن تئاتر می‌پوشند. رشته خدا را شکر، من قرار است ازدواج کنم!» فریادی از گتو ( از ییدیش موریس روزنفلد ) (شاعر یهودیان ایست ساید شهر نیویورک، متولد ۱۸۶۱. اشعار او در روزنامه ها و اعلامیه های ییدیش منتشر شد و صدای واقعی کارگران عرق فروشی است. ترجمه زیر توسط چارلز وبر لین است) صدای غرش چرخ ها گوشم را پر کرده است درگیری و هیاهو مرا در خود بست.

مدل هایلایت و رنگ مو : من، روح من، در هرج و مرج ناپدید می شود، در میان هیاهو نمی توانم فکر کنم یا احساس کنم. زحمت و زحمت و زحمت – زحمت بی پایان. برای چه کسی؟ برای چی؟ چرا باید کار انجام شود؟ نه می پرسم، نه می دانم.

من فقط زحمت می کشم کار می کنم تا روز و شب یکی شود. ساعت بالای سرم روز را تیک تاک می کند، دستانش مثل چرخ ها می چرخند، می چرخند. نمی تواند بخوابد یا لحظه ای بماند، این چیزی شبیه من است و احساس نمی کند. وقتی قلبم آنجا می تپید، می تپد – یک قلب؟ قلب من؟ نمی دانم یعنی چه ساعت تیک می زند، و من در پایین تلاش می کنم و خیره می شوم.

و بنابراین ما ساعت را از دست می دهیم. ما ماشین هستیم ظهر آتش بس می خواند، پایانی بر صدا، گویی یک لحظه نبرد باقی مانده است – یک میدان خونین! مردگان همه جا دراز کشیده اند. زخم‌هایشان فریاد می‌زند تا زمانی که من می‌ترسم. می آید – سیگنال! ببین، مردگان برمی خیزند، آنها دوباره می جنگند، در میان غرشی که می جنگند.

کورکورانه، و نمیدانم برای چه کسی یا چرا، می جنگند، می افتند، در شب فرو می روند. شلوار[F] ( برگرفته از “A Motley” ) نوشته جان گالسورثی (رمان نویس و نمایشنامه نویس انگلیسی، متولد ۱۸۶۷) او در یک دست یک سوزن نخی، در دست دیگرش یک شلوار، که لوازم مورد نیاز تمدن ما را به آن اضافه می کرد. هیچ کس او را بدون شلواری در دست ندیده بود.

مدل هایلایت و رنگ مو : زیرا او فقط می توانست با نجابت به میزان هفت یا هشت جفت در روز، دوازده ساعت کار کند. به ازای هر جفت او هفت فرتینگ دریافت کرد و تقریباً یک فرتینگ پنبه استفاده کرد. و این به او درآمد، در مواقع خوب، شش تا هفت شیلینگ در هفته داشت. اما چند هفته دیگر شلواری برای داشتن وجود نداشت و پس از آن لازم بود که با خاطره آنهایی که بوده اند زندگی کنیم.

همراه با مقدار کمی از هفته هایی که شلوارها فراوان تر بودند. با کسر دو شیلینگ و سه پنس برای اجاره اتاق کوچک پشتی، به طور متوسط ​​حدود دو شیلینگ و نه پول برای رزق و روزی خود و شوهرش که خوشبختانه یک معلول بود و تا حدودی بی تفاوت بود که بخورد یا نخورد، باقی می ماند. و با نگاه کردن به چهره او، چنان شیاردار، و به هیکل او، که چیز زیادی از آن وجود نداشت.